به گزارش نما به نقل از فارس، با گذشت حدود یک هفته از پیروزی «باراک اوباما» در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، رسانه‌های مختلف همچنان به تحلیل دلایل پیروزی وی آن هم با وجود عملکرد ضعیف اقتصادی، می‌پردازند. در همین رابطه روزنامه «دیلی‌تلگراف» انگلیس روز دوشنبه یادداشتی را به قلم «تیم استنلی» تاریخ‌نویس و کارشناس امور آمریکا منتشر کرده است. استنلی در یادداشت خود که در ادامه می‌آید، نوشته است که هالیوود نقش زیادی در پیروزی مجدد اوباما در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا داشته است.
استنلی ابتدا اشاره می‌کند که با وجود آنکه ستاره‌ها و تهیه‌کننده‌های هالیوود از جریان اصلی جامعه آمریکا دور و منزوی هستند، و با وجود آنکه گفته می‌شود سینمای آمریکا تاثیر اندکی بر سیاست این کشور دارد، اما انتخابات اخیر خلاف این امر را ثابت کرد. او سپس مقدمه یادداشت خود را این طور آغاز می‌کند: «همواره فرض می‌شود که تاثیر هالیوود بر واشنگتن محدود است. اما انتخابات سال 2012 خلاف این فرضیه را ثابت کرد. اوباما اکنون به این شهر پر زرق و برق (هالیوود) یک معامله بزرگ بدهکار است».
پول و سرمایه
او در ادامه نوشته است: «اولین مورد پول است. اوباما در طول 2 سال گذشته با جمع‌آوری 4518742 دلار در برابر 836038 دلار رامنی، توانست پنج برابر رامنی از جامعه سینما و سرگرمی برای انتخابات کمک جمع‌آوری کند. اما این آمارها تازه اول کار هستند. کمک‌ها (از سوی اهالی هالیوود) به نهادهای حامی اوباما از این هم بیشتر بود: «بیل ماهر» 101000 دلار و «مورگان فریمن» هم 1001000 دلار به او کمک کردند. ستاد انتخاباتی اوباما تا حد بسیار زیادی به گروه‌های موسوم به «جمع‌کننده‌ها» متکی بود. این افراد پول‌هایی را از خانواده و آشنایان خود جمع‌آوری می‌کردند و نهایتا این پول‌ها را در قالب هدیه‌ای بزرگ به ستاد تبلیغاتی اوباما اهدا می‌کردند. صنعت سرگرمی آمریکا به تنهایی 41 بسته مالی جمع‌آوری شده به ارزش 11.4 میلیون دلار به اوباما کمک کرد. «جفری کاتزنبرگ» از تهیه‌کنندگان هالیوود است که اکنون در صدر کسانی قرار دارد که برای اوباما کمک جمع‌آوری کرده‌اند. او با اهدای هدایا و بسته‌های مالی جمع‌آوری شده مجموعا 11.4 میلیون دلار به اوباما کمک کرد، که او با اهدای این مبلغ به سومین حامی شخصی بزرگ ستاد تبلیغاتی اوباما تبدیل شده است. قطعا لطف، لطف می‌آورد، چراکه «کاتزنبرگ» دسترسی زیادی به کاخ سفید داشته است. او در یک مورد، در یک مهمانی شب‌نشینی به «ژی جینپینگ» معاون رئیس‌جمهور چین فشار آورده و توانسته قراردادی خارجی امضا کند که به استودیوی «کاتزنبرگ» منفعت برساند».
حمایت اوباما از همجنسگرایان برای جلب نظر هالیوودی‌ها
نویسنده دیلی‌تلگراف در ادامه نوشته است که اوباما 18 ماه پیش روابط مناسبی با هالیوود نداشته، اما توانسته با کمک گرفتن از چندین شخصیت مشهور و برجسته هالیوود، اوضاع را تغییر دهد. به نوشته دیلی‌تلگراف، حمایت ناکافی از حقوق همجنسگرایان یکی از مواردی بوده که به روابط او با هالیوود لطمه زده بوده است. به همین جهت هم بود که اوباما نهایتا به حمایت قاطع از همجنسگرایان پرداخت. اوباما حتی یک بار گفته بود که اگر «اوا لانگوریا» (از بازیگران زن مشهور آمریکا) 100هزار دلار به او کمک کند، حاضر است به خیابان‌های لس‌آنجلس برود و تابلوی بزرگی که روی آن نوشته شده است «من طرفدار ازدواج همجنسگرایان هستم» را به دست بگیرد.
استنلی در ادامه یادداشت خود آورده است: «اما هالیوود یک تجارت است و مسئولان آن می‌دانند که چطور معامله کنند. آن‌ها با حمایت پرشور خود از اوباما، حالا متحدی در کاخ سفید دارند که از لحاظ حرفه‌ای متعهد است زمانی که آن‌ها به او تلفن می‌زنند، جواب تماس‌هایشان را بدهد. هالیوودی‌ها حالا احساس می‌کنند که پیروزی اخیرشان را مدیون تلاش‌هایشان هستند و همینطور حس می‌کنند که اکنون بیش از هر زمان دیگر در تلاش‌های انتخابات ملی (برای حزب دموکرات) فعال بوده‌اند. آن‌ها حالا انتظار دارند که در وضعیت قوانین محیط زیست و اصلاحات مهاجرت تکانی بخورد. اما آن‌ها انتظار هم دارند که اقداماتی برای محافظت از بازار آن‌ها در برابر رقبای خارجی و سرقت هنری داخلی انجام شود. تا پیش از ماه نوامبر، دولت آمریکا در موضوع محدودیت انتشار دیجیتال فیلم‌ها به شدت به حمایت از «سیلیکون ولی» پرداخته بود (موضوع مورد مناقشه میان هالیوود و دولت برای مسدود کردن سایت‌هایی که اقدام به انتشار فیلم‌های هالیوود می‌کنند). اما حالا استودیوها انتظار دارند که شرایط تغییر کند».
جنگ روانی هالیوود به نفع دموکرات‌ها
او همچنین افزوده است: «هالیوود در شکل‌دهی انتخابات نقشی بسیار گسترده‌تر از تنها پول دادن داشته است. به عنوان نمونه، فیلم «شوالیه سیاه برمی‌خیزد» را به یاد بیاورید که در مورد آن گفته شد که این فیلم، فیلمی تبلیغاتی برای رئیس‌جمهور اوباما بوده است. آن هم از طریق القا این حس که آمریکا به یک قهرمان نیاز دارد (شاید رامنی هم یک قهرمان بوده، اما یک ابرقهرمان نبود). همینطور کمدی آخر شب تلویزیون هم به شدت در حمایت از اوباما بود. در این برنامه‌های طنز، بازیگران و ستاره‌های برنامه تبلیغات طنزآلودی را برای دو موضوع سقط جنین و جلوگیری از بارداری (دو موضوعی که ستاد تبلیغاتی اوباما آن‌ها را در دستور کار خود قرار داده از آن به عنوان طرح‌های حمایت از حقوق زنان نام برده است) مطرح می‌کردند، که این تبلیغات هرچند تنفر برخی را برمی‌انگیخت، اما بسیاری را جذب کرد. از این مهم‌تر، پیغام‌های فرهنگی که صنعت سرگرمی آمریکا منتقل می‌کرد، نقش مهمی در تغییر عقیده قشر جوان داشت. در این فصل از برنامه‌های تلویزیونی بیش از هر زمان دیگر در تاریخ تلویزیون، شخصیت‌های همجنسگرای پیش‌رو نمایش داده شد و همچنین برنامه‌هایی چون «گلی» به طرزی خستگی‌ناپذیر نگاهی سهل‌انگارانه را نسبت به مدارس، منتقل می‌کرد».
نویسنده دیلی‌تلگراف اشاره می‌کند که هالیوود و صنعت سرگرمی آمریکا تلاش کرده است تا با تلفیق ارزش‌های قدیمی چون خانواده، کلیسا و تعهد با فضای مدرن و امروز جامعه آمریکا، آنچیزی را نمایش دهد که جوانان آمریکایی اکنون در آن قرار گرفته‌اند. به نوشته استنلی سیاستمداران این پیام را دریافت می‌کنند.
در حقیقت سینمای هالیوود با بهره گرفتن از شعارهای باز و تفکرات لیبرال اخلاقی که دموکرات‌ها و از جمله اوباما در مورد آن صحبت می‌کنند، و به کارگیری این شعارها و مضامین در فیلم‌های خود، به وجه جمهوری‌خواهان که به داشتن اعتقادات و تعصبات مذهبی معروف هستند، ضربه زده است. تا جایی که زمانی که استنلی از «چاک وارن» استراتژیست جمهوری‌خواهان در مورد دلایل شکست آن‌ها در انتخابات می‌‌پرسد، او می‌گوید: «اگر بخواهیم رک باشیم، باید بگویم که ما مثل مردی دیوانه در یک جشن در دنیای امروزی به چشم می‌آییم».
به نوشته استنلی: «منظور وارن از این صحبت این است که محافظه‌کاران (جمهوری‌خواهان) اکنون مانند راستگرایان ضد زنی به نظر می‌آیند که در دهه 60 میلادی در خانه‌هایی تشریفاتی و با عقایدی نخ‌نما زندگی می‌کنند و در مقابل دموکرات‌ها شبیه به خانواده‌ای بزرگ، شاد و چندفرهنگی به تصویر کشیده شده‌اند. قطعا بین این دو گزینه، انتخاب با آن گزینه خشک و زمخت نخواهد بود، و در واقع نظر کوتاه وارن کاملا مفید و دقیق است».
این انتخابات از لحاظ حجم پولی که خرج شد و مواردی که در مناظره‌ها مطرح شد، انتخاباتی بزرگ برای هالیوود لیبرال بود. اما قطعا این انتخابات برای هالیوود محافظه‌کار فاجعه‌ای بزرگ بود. در حقیقت تصویری که می‌توان از این انتخابات تصور کرد مثل این است که «کلینت ایستوود» (بازیگر چند دهه قبل فیلم‌های وسترن) که حالا پیر و فرطوط شده، با یک صندلی خالی بحث می‌کند.
