تسامح دینی، ابزار سیاستهای جاه طلبانه امارات

دکتر محمد ولوی- در سالهای اخیر حکام امارات تلاش می کنند با برندسازی از تسامح به عنوان رویکرد خود از دین اسلام، در پس پرده اهداف سیاسی شان را به پیش ببرند و در این راستا به جذب و پشتیبانی مالی و رسانه ای عده ای از شخصیت های تاثیر گذار دینی در میان اهل سنت پرداخته اند.

سیاست امارات برخلاف قطر در پشتیبانی و بهره برداری از جریانات اسلام سیاسی اهل سنت یا عربستان در بهره برداری از تفکرات وهابی و سلفی، استفاده از ظرفیت های اسلام سنی متصوفانه با توجه به گرایش بخش عظیمی از اهل سنت به این رویکرد است.

با توجه به ضرورت شناخت این تفکر و چهره های شاخص آن برای فعالان دیپلماسی عمومی کشور، در ادامه چند چهره شاخص و رسانه ای وابسته به امارات در کشورهای منطقه معرفی می شود:

1-وسیم یوسف. متولد اردن و فارغ التحصیل فقه و شریعت است. آراء و نظرات او در برنامه های تلویزیونی، محمد بن زائد ولیعهد را جلب و از او دعوت می کند تا با اخذ تابعیت اماراتی به عنوان خطیب مسجد معروف زائد در ابوظبی به فعالیت بپردازد. از آن هنگام او به عنوان ایدئولوگ و پشتیبانی دینی سیاست های حکام ابوظبی عمل می کند.

2-عبدالله بن بیه. وی اصالتا اهل موریتانی و تا پیش از انقلاب های عربی، جانشین القرضاوی در اتحادیه علمای مسلمین در دوحه قطر بود. و حتی سقوط حکومتهای دیکتاتور عربی را به سقوط بت ها تشبیه کرد. اما در سپتامبر 2013 با تقدیم استعفای خود از وی فاصله گرفت. اوباما نیز در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل با نام بردن از وی از ضرورت تقویت اسلام تسامح سخن می گوید. او در همان سال تشکل مومنان بدون مرز را در رباط پایتخت مغرب تاسیس کرد. و با پشتیبانی امارات دفاتر آن را در کشورهای مختلف جهان تاسیس کرده است.

3-حبیب الجفری. در یک خانواده سیاسی دینی در عربستان سعودی به دنیا آمد. تخصص دینی او احادیث کتب صحیح بخاری و مسلم است. وی سپس با تفکرات صوفیه آشنا می شود و به طریقت آن در می آید و تلاش های خود را بر گسترش آن استوار می کند. سخنرانی های وی بر تسامح، مقابله با افراطی گری و تبعیت محض از حکام تمرکز دارد. و بر این مبنا سخنرانی های فراوانی در کشورهای مختلف داشته است. حتی رمضان قدیروف رییس جمهور چچن در راستای مقابله با تفکرات وهابی بطور مستمر از وی دعوت و سخنرانی های وی بطور مستمر ترجمه و به زبان روسی برای شهروندان چچنی پخش می شود.

4-هانی بن بریک. او نفر اول امارات در یمن است. با اصالتی عدنی و گرایشات تجزیه طلبانه. تجزیه ای که در ماههای اخیر محور اختلافات امارات و عربستان شده است. او با حمله ائتلاف به یمن در سال 2015 به آن پیوست و در دولت منصور هادی به عضویت شورای وزرا در آمد اما سپس ساز جدایی زد. او خود را یمنی اماراتی می داند و از گفتن سیدی و مولای در خطاب قرار دادن محمد بن زائد ابایی ندارد. و در توییتر شخصی اش عکس خود در کنار او را قرار داده است. او با قتل 23 نفر از علمای عدن با گرایشات اخوانی و سلفی در سالهای اخیر در راستای سیاست های امارات مدل جدیدی از تسامح را به نمایش گذاشته است!

5-علی جمعه. عضو هیئت کبار الازهر و مفتی سابق مصر است که با فتاوای جنجالی شناخته می شود. او طرفدار حسنی مبارک و پس از آن سیسی بوده است. اخوان المسلمین را خوارج و اوباشی می داند که لکه ننگ مصر هستند. بسیاری از اقدامات دولت مصر در سرکوب مخالفین با فتاوای او در بین جامعه مذهبی مصر توجیه می شود.

6-محمود ورفلی. معروف به ضابط اعدامات در لیبی است. و در لیست اینترپل قرار دارد. در انقلاب لیبی ضد قذافی طرفدار وی بود و پس از قدرت گرفتن ژنرال خلیفه حفتر؛ فرمانده قوات الصاعقه شد. وی سیاست های امارات در بن غازی را پیاده سازی می کند.