مرحوم حبیبی چهارسال شهردار بسیار موفق تهران بود که بدون بودجه کافی در دوران جنگ شهرداری تهران را با پاکی و سلامت و مدیریت قوی به خوبی اداره کرد.
پنج شنبه ها صبح در رادیو به مردم گزارش می داد و سوالات مردم را نیز پاسخ می داد. وقتی علی اکبر محتشمی وزیر کشور شد او را خواست و گفت شما استعفا بدهید مرحوم حبیبی گفت : اصراری به شهردار بودن ندارم ولی علت چیست؟ همه میدانند که من به خوبی شهر را اداره می کنم بدون این که بر مردم تحمیلی بشود. گفت بله ولی چون چهارسال شهردار بوده اید باید تغییر کنید! حبیبی گفت: همین دلیل شماست؟
کنار رفتن مرحوم حبیبی موجب تاسف عمیق مردم شد. نمایندگان مجلس از او تقدیر کردند و موجی پدید آمد که مرحوم گل آقا در طنز دو کلمه حرف حساب نوشت نامه ها و سوالات خوانندگان به دست بنده میرسد که چرا درباره تغییر ناگهانی شهردارتهران چیزی ننوشته ام؟ این سوال یک عالم مطلب در خود دارد. نخست آنکه این شهر تهران اصولاً شهر اتفاقات ناگهانی است!! در چنین شهری اگر شهردارش ناگهانی تغییر نکند جای تعجب است! دوم لازم نیست هر تغییری علتی داشته باشد اما این که نظر بنده چیست؟ ما از همان روز تغییر یک کمیسیون اضطراری ویژه تشکیل دادیم که بفهمیم که شهردار سابق در چه خطی بوده اگر ثابت شود ایشان در یک خط دیگری بوده است به ما چه ربطی دارد که اعتراض بکنیم.
البته سرپرستی که آقای محتشمی به جای مرحوم حبیبی گذاشت در اردیبهشت ۶۹ دستگیر شد و معلوم شد ۱۱۰ میلیون تومان آن زمان رشوه گرفته که آن را پرداخت و از خدمات دولتی انفصال دائم یافت.