سرنوشت اصلاح طلبان چه می شود؟

مسلم متفکری- روزنامه شرق در صفحه اول ۸ اردیبهشت پرسیده است سرنوشت اصلاح طلبان چه می شود؟
این نشریه اصلاح طلبان خیلی صریح گفته است: "اصلاح‌طلبان از یک سو ناکام انتخابات مجلس اند و از سوی دیگر ناامید از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰"
"اکنون یارای تدوین یک استراتژی راهگشا را ندارند و هر روز بندهای انسجام اصلاح طلبی بیش از پیش از هم گسیخته می شوند."
این یک واقعیت است هرچند برای اصلاح‌طلبان خیلی تلخ است. اصلاح طلبی یک مکتب یا مسلک نبود یک شعار بود که منفعت آنها را تامین می کرد.
اصلاح‌طلبان مشکلات اساسی و پایه ای داشته و دارند.
اصلاحات و اصلاح طلبی به عنوان یک نگرش جریانی (اگر چنین باشد) با خط اسلام ناب محمدی(ص) و عاشورایی و خط نه شرقی و نه غربی که خط امام خمینی بود هماهنگی ندارد بلکه مغایرت و فاصله های کم و بیش دارند.
اصلاح طلبان وحدت عقیده و نگرش و عمل نداشته و ندارند. هر کدام برای خودشان یک جزیره جدا هستند.
تضاد بینشی و تضاد منافع آنها شدید است هرچند در منفعت کلان در این سال ها توانستند یک مجموعه و طیف شوند اما این مسئله با نارضایتی شدید مردم از آنها به پایان رسیده است.
کشور در موقعیتی قرار دارد و آینده به گونه ای است که منافع هر بینش یا فرد یا بخش اصلاح طلبان می طلبد چهره جدیدی به خود بگیرند و این با تجمع یا شورا درست کردن دیگر همراهی ندارد. هر کدام راهی را انتخاب خواهند کرد.
اصلاح طلبان پایگاه اجتماعی مردمی ندارند. طبقات و قشرهای مردم جز در بخش روشنفکری غربی یا چپ غربی با آنها نیستند.
ریشه ایدئولوژیک ندارند. از روشنفکری راست یا چپ یا ملی گرایی غربی تقلید می کنند که با فرهنگ و عقیده اسلام و ایرانی قرابتی ندارد و آنها را مقلد بیگانه جلوه می دهد. آنها از خودشان عقیده و ایدئولوژی مستقل هم ندارند.
چپ های اصلاح طلب پس از فروپاشی کمونیسم و تحولات چین، کوبا ، ویتنام و غیره کاملاً وا رفته اند مانند جورچینی که قطعات آن به شدت در هم ریخته شده است.
غربگرایان وغرب زده های اصلاح طلب هنوز پوشش ظاهری را دارند اما در درون با بحران همه جانبه غرب و شفاف شدن مدعیان تمدن و حقوق بشر و دموکراسی غربی کامل آشفته اند.
ملی گرایی اصلاح طلبان ملیت مستقل ایرانی نیست. از ناسیونالیسم غربی الهام گرفته است و وارداتی است.
پایگاه های عقیدتی و سیاسی و فرهنگی نظام اکثراً از آنها جدا هستند روحانیت ،معتمدین مردم، بسیجی‌ها ، سپاهی ها ،عنصر حزب اللهی و نیروهای موثر در جامعه اصلاح‌طلبان را قبول ندارند.
اقتصادی ها از طبقه متوسط و روستایی و کسبه متدین آنان را باور ندارند کارگران هم با آنها که همراه می شوند با لیبرال و راستگرایان اصلاح طلب نیستند با چپ مذهبی اصلاح طلب همراهی فی الجمله ای دارند.
اصلاح‌ طلبان با یکدیگر اتحاد در زمینه‌های مختلف ندارند اتحاد بر سر منفعت ها دارند.
پشتوانه افتخار آور خدماتی هم ندارند. دولت موقت ،دولت دوم خرداد ،دولت اصلاح طلبان که همه دچار مشکل مردمی شده اند. مجلس سوم ششم و نیز مشکلات مجلس دهم برای اصلاح‌طلبان باعث نگاه منفی مردم به آنها شده است.
رابطه آنها با ولایت فقیه جز در بخش‌های غیر متعصب آنان که رابطه دارند دچار مشکل شده است.
با توجه به این واقعیت ها اصلاحات و اصلاح طلبان جز اتخاذ راه و برنامه ای جدید ندارند و با تحولات آینده هرکدام از اصلاح‌طلبان راه خود را خواهند رفت و از اصلاح‌طلبان جز یک گروه متعصب ،جمعی باقی نخواهند ماند. مگر اتفاق خاصی رخ دهد که آن هم بعید است.