اعتقاد و اوج باور امام(ره) به كار تشكیلاتی/ انقلاب اسلامی هم با تشكیلات پیروز شد

دکتر علیرضا اسلامی با بیان اینکه حرکت‌های حضرت امام قرآنی و بر مدار اسلامی و بر اساس مکتب اسلام بود گفت: در فرهنگ قرآنی عبارت‌های متعددی در خصوص تشکیلات داریم که نشان می‌دهند اصول مفاهیم تشکیلات در قرآن آمده است. جمعی بودن عبادات ما و دستور به جمعی بودن آنها نیز مصداق دیگری از اهمیت تشکیلات در اسلام است. حضرت امام برنامه‌هایش را از فرهنگ قرآنی و مکتب اسلام اتخاذ کرده بود، لذا حرکتش جمعی بود، نظیر تربیت شاگردانش در حوزه‌های علمیه که در شهرهای مختلف کشور بودند و امام را تأیید می‌کردند و حرف امام را انعکاس می‌دادند. همین موضوع کاری تشکیلاتی بود، زیرا آن موقع رسانه‌ها به صورت امروزی فعال نبودند و در عین حال رسانه‌ای در اختیار حضرت امام نبود. پخش اعلامیه‌های ایشان و تظاهرات‌ها و راه‌پیمایی‌هایی که انجام می‌شد همگی ناشی از کار تشکیلاتی بود، نه کاری فردی.
این پژوهشگر انقلاب اسلامی افزود: حضرت امام در باره مردم هم به کار تشکیلاتی اعتقاد داشت، زیرا متوجه ضعف تاریخی بسیاری از بزرگان شده بود، نظیر حرکت‌های آیت‌الله شهید سید حسن مدرس و آیت‌الله کاشانی. فقدان تشکیلاتی که کار علما را پیگیری کنند و کم بودن حضور مردم در صحنه نقطه ضعفی بود که در حرکت‌های این بزرگان دیده می‌شد.
وی با بیان این نکته که پس از تبعید و نهایتاً ترور شهید مدرس هیچ اتفاقی از سوی مردم نیفتاد افزود: با دستگیری حضرت امام و تبعید ایشان قیام 15 خرداد سال 1342 رقم خورد و مملکت به هم ریخت. همین نشان می‌داد کاری تشکیلاتی انجام گرفته بود.
وی تصریح کرد: حضرت امام با تربیت اخلاقی و علمی شاگردانشان و آشنایی آنها با مبانی حرکت امام و تکثیر آنها حضورشان در استان‌های مختلف کشور و رساندن پیام امام به مردم نقاط ضعف علمای قبلی را جبران کرد. همین حرکت سبب شد وقتی حضرت امام قصد داشت فعالیتی کند یا هدف و برنامه‌ای را دنبال کند علما آن حرکت و هدف را در بین توده‌های مردم تبیین کنند و مردم اقشار مختلف برای اجرای آن حرکت و هدف برنامه‌ریزی و اقدام تشکیل گروه‌ها و تظاهرات کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی ضمن تاکید بر اینکه ارتباط امام با مردم هم تأثیر بسیاری در پیشبرد اهداف نهضت داشت گفت: امام هیئت‌های مذهبی را که آن زمان جدا از هم فعالیت می‌کردند دور هم جمع و آنها را دعوت به کار جمعی با یکدیگر کرد، چون هدف آن هیئت‌ها یکی بود. در واقع به تعبیری آن هیئت‌های مذهبی را دعوت به کار تشکیلاتی کردند. لذا نهایتاً هیئت‌های مؤتلفه اسلامی شکل گرفت. در واقع این هیئت‌ها رابطی بین امام و مردم بودند تا مردم را برای نهضت امام آماده سازند. همه اینها نشان از اعتقاد امام به کار تشکیلاتی بود.
وی ادامه داد: پس از انقلاب حمایت امام از تشکیل حزب جمهوری اسلامی و بعد از آن موافقت با شکل‌گیری حزب مؤتلفه اسلامی و نهادسازی‌های ایشان نظیر ایجاد جهاد سازندگی، کمیته امداد، بنیاد شهید، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بنیاد 15 خرداد، بنیاد مسکن و بسیج مصادیق متعددی از باور امام به کار تشکیلاتی است. امام در سطح بالاتر معتقد بود باید هسته‌های حزب‌الله در سراسر جهان ایجاد شوند و اینها به هم بپیوندند و بسیج مستضعفان جهان را شکل بدهند.