برنده ناخواسته جنگ نفت ونزوئلا

به گزارش نما،در مدت بیش از یک سال ونزوئلا و تلاش دولت ترامپ برای سرنگونی دولت سوسیالیست نیکلاس مادورو، رییس جمهور ونزوئلا از یکی از داغترین اخبار جهان به یک موضوع بی اهمیت تبدیل شده است. محبوبیت خوان گوایدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا افول کرده است و تا دسامبر 2020 که زمان برگزاری انتخابات مجلس ملی ونزوئلا است به نظر می رسد فرصت واشنگتن برای تغییر حکومت در این کشور آمریکای لاتین از دست رفته است. این امر دست مخالفان آمریکا و حامیان آنها به خصوص ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه را در منطقه تحکیم کرده است. مسکو در حال دستیابی به کنترل ثروت نفتی عظیم ونزوئلا است. این کشور آمریکای لاتین صاحب بزرگترین ذخایر هیدروکربن جهان است که برآورد شده به بیش از 300 میلیارد بشکه می رسد و 12 درصد بالاتر از ذخایر عربستان سعودی است. ونزوئلا زمانی مهمترین منبع تامین نفت سنگین برای پالایشگاههای آمریکایی به خصوص پالایشگاههای منطقه میدوست بود که تجهیزاتشان مختص پالایش نفت با چگالی کمتر از 40 ای پی آی بود.

مجموعه عواملی شاملی وخامت اوضاع زیرساخت و عدم سرمایه گذاری کافی در فعالیتهای تعمیراتی و توسعه باعث شد صنعت نفت ونزوئلا در معرض فروپاشی قرار گیرد. تولید نفت ونزوئلا طی یک دهه گذشته سقوط کرد و به کمتر از یک ششم تولید 2.3 میلیون بشکه در روز در سال 2009 رسید. طبق گزارش اوت امسال اوپک، تولید نفت ونزوئلا در ژوییه به 339 هزار بشکه در روز رسید که کمتر از میانگین تولید روزانه سال 2019 این کشور بوده است.

فروپاشی صنعت هیدروکربن ونزوئلا که از نظر اقتصادی برای این کشور اهمیت بالایی دارد باعث تزلزل اقتصادی شده است و طبق آمار صندوق بین المللی پول، تولید ناخالص داخلی ونزوئلا در سال 2019 به میزان 35 درصد کوچک شد و در سال 2020 به میزان 15 درصد و در سال 2021 به میزان پنج درصد دیگر کوچک خواهد شد. در نتیجه کاراکاس که زمانی تاج آمریکای جنوبی بود، اوضاع دشواری پیدا کرده و جایگاه خود به عنوان کشور محبوب مدیران نفتی، تاجران و گردشگران را از دست داده است.

مشکلات اقتصادی ونزوئلا به دلیل کاهش تولید نفت تشدید شده است. حتی تلاشهای دولت با حمایت قابل توجه روسیه برای افزایش تولید نفت به جایی نرسید و تولید ژوییه این کشور به 339 هزار بشکه در روز رسید که یک درصد بالاتر از ماه پیش از آن بود. آمار بیکرهیوز نشان داد تا ژوییه سال 2020 تنها یک دکل حفاری فعال نفت در ونزوئلا در مقایسه با 25 حلقه در مدت مشابه سال گذشته وجود داشت.

وابستگی اقتصادی به نفت دولت ونزوئلا را ناچار خواهد کرد به دنبال دریافت حمایت بیشتر از روسیه شود به خصوص که تحریمهای آمریکا مانع از دسترسی ونزوئلا به بازارهای سرمایه بین المللی و فروش نفت خام شده است. مسکو از زمان به قدرت رسیدن هوگو چاوز، رییس جمهور فقید ونزوئلا سابقه طولانی در حمایت از این کشور داشته است و با کمک به فروش نفت ونزوئلا، به دولت مادورو اجازه داده تحریمهای آمریکا را دور بزند. چین با وجود تحریمهای آمریکا یکی از واردکنندگان بزرگ نفت ونزوئلا بوده است. این فروش با کمک غول نفتی روس نفت حاصل شده که بیش از شش میلیارد دلار وام به ونزوئلا داده و در قبال آن نفت دریافت کرده است. طبق برآورد برخی از تحلیلگران، بازپرداخت حدود 800 میلیون دلار از این وام هنوز مانده است.

آمریکا برای مقابله با دور زدن تحریمهایش، شرکت روس نفت را هدف تحریم قرار داد اما اعلام کرد این تحریمها بمحض این که این شرکت از ونزوئلا خارج شود، برداشته خواهند شد. روس نفت در واکنش به این تحریمها داراییهای خود در ونزوئلا را به یک شرکت دولتی روسیه فروخت. این امر نزدیکی رابطه میان کاراکاس و مسکو را بارز کرد و انتظار می رود پس از توقیف اخیر یک محموله سوخت به مقصد ونزوئلا مستحکمتر شود. دولت ترامپ مصمم است مانع فروش نفت کاراکاس شود که تنها منبع ارزآوری این کشور است.

رابطه نزدیک با ونزوئلا برای روسیه منافع ژئوپلیتیکی قابل توجهی شامل افزایش نفوذ در منطقه ای که همواره آمریکا نفوذ قابل توجهی در آن داشته و همچنین دسترسی به بزرگترین ذخایر نفت جهان را به همراه آورده است. تحولات اخیر در ونزوئلا نشان می دهد که این رابطه از این هم نزدیکتر خواهد داشت.

بر اساس گزارش اویل پرایس، به نظر می رسد واشنگتن قدرت تغییر حکومت در ونزوئلا را از دست داده و تحریمهای شدید و ریاضت اقتصادی ناخواسته، دولت این کشور را به روسیه نزدیکتر کرده و برای مسکو امکان کنترل وسیعتر ذخایر نفتی ونزوئلا را فراهم کرده است. این امر علاوه بر تقویت نفوذ ژئوپلیتیکی روسیه، تاثیرگذاری این کشور بر قیمتهای نفت از طریق افزایش قدرت چانه زنی با اوپک را که از سال 2016 با روسیه برای مدیریت بازار نفت متحد شده است، تقویت می کند.
ایسنا