این روزها سریال شبکه خانگی به یک معضل تبدیل شده است ترویج بی حجابی و ناهنجاری ها در این سریال ها در حالی است که هیچ نظارت و متولی پاسخگویی در این زمینه وجود ندارد
چند وقت پیش سعید راد نسبت به بازی خود در سال "دل" حرف هایی زد که به مذاق خیلی ها خوش نیامد او گفته بود: «من تفکرهای دیگری داشتم و سعی کردم پیاده کنم؛ اما دیدم اصلا فضا جوری نیست که من میخواهم. اینها زود میخواستند بگیرند و تمام کنند و 20 قسمت را بکنند 30 قسمت، 30 قسمت را بکنند 40 قسمت و اگر یک مقدار جا داشت میکردند 50 قسمت، چون مردم برایشان مهم نیستند. اینها دارند بیزینس میکنند.» نویسنده سریال دل نیز در گفتوگو با خبرگزاری فارس پیرامون فیلمنامه سریال، در پاسخ به این پرسش که «چرا قصه سریال به سمت عشقهای مثلثی و غیرمتعارف رفت؟»، تعبیر «نوعهای مختلفی از عشق» را استفاده کرده و گفته است: «قصه دل، قصهای بود در ستایش عشق و ما انواع و اقسام عشقها را در این سریال بررسی کردیم تا سره را از ناسره تشخیص دهیم!»
توقع مردم این است که حداقل ملاحضات حرفه ای را در یک اثری هنری ببیند و با توجه به کشش داستان و قصه آن را دنبال کنند در این سریال هیچ کدام از این ویژگی ها وجود نداشت نه یک داستان خوب و نه شخصیت های باور پذیر و نه حتی یک فراز و فرود خوب را نمیتوان مشاهده کرد. این سریال بخاطر نداشتن حداقل ها از همراه کردن مخاطب با خود عاجز ماند و فاجعه ی بزرگتری که در این میان رخ داد این بود که این سریال برای پر کردن جیب بازیگران خود طولانی شد بابک بایدن نویسنده ی سریال دل در این خصوص گفته بود که: «بخشی از این ماجرا به خاطر جبران مشکلات مالی ناشی از رقم بالای قرارداد بازیگران سریال بود و سازندگان برای اینکه این بودجه را جبران کنند ۱۲ قسمت اضافه کردند و هر قسمت را با رقم بالایی به فیلیمو فروختند».
اضافه کردن 12 قسمت برای سرازیر کردن پول ها به جیب بازیگران جای تاسف دارد آنچه در این روزها بیشتر دلسوزی دارد، جیب مبارک برخی افرد است که متأسفانه در میان ایشان، فعالان عرصه فرهنگ کشور هم دیده میشوند. جالب آنکه همین افراد از گرانیها، افسار گسیختگی اقتصادی و فرهنگی گله دارند. حال سؤال اصلی آن است که متولی این نابسامانیها کیست؟
«دل» یا هر سریال نمایش خانگی دیگر که به صورت رایگان در فضای مجازی توزیع نمیشود که مخاطبان هزینهای برای تماشای آن نکرده باشند! دل مانند بقیه سریالهای نمایش خانگی به فروش رسیده و مخاطبان برای تماشای آن هزینه کردهاند و به همین خاطر نمیتوان با یک عذرخواهی ساده پاسخگوی انتقادها بود. یکی از ضرورتهای تولید سریال در شبکه نمایش خانگی، نظارت جدی برای جلوگیری از اینگونه رفتارهای کمفروشانه است؛ اتفاقی که خود عوامل تولید نیز پس از پایان سریال به آن اعتراض میکنند و گویی هیچ نهادی مسؤولیت سوال و توضیح خواستن از تولیدکنندگان را برعهده نمیگیرد.