این میوه بومی کشور چین بوده، خاستگاه آن مناطق جنوبی چین است و در واقع می توان آن را میوه ملی چین دانست. درختان کیوی نخستین بار توسط یک کشاورز ساده در جنوب چین کشف شده و سپس این کشور اقدام به تکثیر و تجارت این محصول نمود.
کیوی سبز
در حال حاضر و بر اساس اطلاعات FAO بیشترین صادرکنندگان این محصول به سایر کشورهای جهان عبارتند از: نیوزلند، ایتالیا، فرانسه، شیلی و یونان. البته ایران نیز بنابر آمار سال 2007 با صادرات سالیانه 20 تن، مقام هفتم را در فهرست صادرکنندگان به خود اختصاص داده است.
نام کیوی از کجا آمده است؟
کشور نیوزلند در سده 1900 این محصول را از چین وارد و سپس اقدام به تکثیر آن کرد. در سال 1950 این کشور صادرات خود به اروپا را رسماً آغاز نمود. اما در آن زمان مسئله ای که ذهن صادرکنندگان را به خود مشغول کرده بود، نام این میوه بود که چینی ها آن را Chinese Gooseberry (خارتوت چینی یا انگور فرنگی چینی) گذاشته بودند و بیم آن می رفت این نام مانع از تبلیغات خوب این کالا در کشورهای اروپایی شود.
در همین بین شرکت Turners & Growers به عنوان اولین صادر کننده این محصول به اروپا با ابتکاری جالب، نام میوه کیوی (Kiwi Fruit) را با الهام از پرندهای به همین نام پیشنهاد کرد و این نام با استقبال مواجه شد.
پرنده ای به نام کیوی
قبل از اینکه میوه ای با این نام در جهان شناخته شده باشد، کیوی نام پرنده ای از پرندگان بومی نیوزلند بود. این پرنده بدنی کرکی و قهوه ای رنگ دارد و قادر به پرواز نیست. زیستگاه آن کشور نیوزلند بوده و در فرهنگ و ادبیات این کشور بسیار مهم تلقی می شود تا جایی که تصویر آن حتی روی تمبرهای نیوزلند هم چاپ می شود و از نمادهای این کشور است. این پرنده از راسته سینه پهنان بوده و جزو پرندگان خجالتی و شبگرد و از گونه های محافظت شده در نیوزلند، محسوب می شود.
