به گزارش نما ،در سامانه سوت‌زنی خبرگزاری فارس گزارشی از تخلفات امام جماعت مسجد حضرت ولیعصر(عج) واقع در کنار تئاترشهر به ثبت رسیده بود؛ مبنی بر اینکه این امام جماعت فعالیت‌هایی در مسجد انجام می‌دهد که خلاف قوانین کشور است.
زمینی که وقف مسجد شد
از سال ۸۲ تا همین یکی دوسال پیش، کنار تئاترشهر در چهارراه ولیعصر(عج) مردم کلانشهر تهران شاهد تولد یک سازه‌ای بودند که بنا بود، یک مسجد باشد. در سال ۶۲ حدود پنج هزار مترمربع زمین، متعلق به فردی به نام مهندس مددی که معاون یکی از شهرداران تهران پس از انقلاب بود، وقف مسجد می‌شود و از همان زمان نیز این فرد، حجت‌الاسلام میرحیدر جعفری را امین این موقوفه و امام جماعت مسجد معرفی می‌کند. ابتدا مردم در چادرهایی در این محل نماز جماعت می‌خواندند و بالاخره یک روز طومار بلندی به دفتر حضرت امام (ره) و اوقاف ارسال می‌کنند که در این محل مسجدی ساخته شود.
سوله‌ای که به صورت موقت تا اتمام ساخت بنای مسجد برای اقامه نماز جماعت تعبیه شده بود.
این سوله دو ماه پیش از سوی شهرداری تخریب و جمع‌آوری شد که حجت‌الاسلام جعفری معتقد است:
با این امر و به دلیل تخریب اموال، هزینه هنگفتی خسارت به مسجد وارد شده است
مسجدی که بنای اولیه‌اش چادر و بعد سوله بود
سازمان اوقاف از همان سال با شهرداری برای احداث مسجد وارد مذاکره می‌شود، اما برخی طمع‌ها کار را دنباله‌دار می‌کند. حجت‌الاسلام جعفری می‌گوید: «با توافق میان شهرداری و سازمان اوقاف، قرار بود یک طبقه پارکینگ در این محل ساخته شود و پس از آن هم کل زمین به مسجد تبدیل شود. این موافقتنامه کتبی شد تا محل پارکینگ محفوظ باشد و روی آن مسجد ساخته شود. البته تعلل‌هایی هم اتفاق می‌افتاد تا اینکه شهردار تهران عوض شد و آقای حبیبی آمد. آن زمان ایشان تلاش می‌کرد که این زمین را از دست ما بگیرد، ولی با توضیحاتی که دادیم، قانع شد و بعد سوله‌ای به جای چادرها زدند. آن روزها سازمان اوقاف هم کارها را پیگیری می‌کرد، ولی شهردار تعلل داشت و همین باعث شد ما چند سال در سوله نماز بخوانیم.»
۳ هزار متر از موقوفه دود شد!
شهرداران تهران یکی پس از دیگری آمدند و رفتند تا اینکه از آن ۵ هزار متر زمین تنها ۲ هزار متر برای مسجدی‌ها باقی ماند و سه هزار متر دیگر از دست رفت. در سال ۸۲ نوبت به محمود احمدی‌نژاد رسید. براساس مکاتبه صورت گرفته میان سازمان اوقاف و امورخیریه و شهرداری تهران تصمیم‌گیری می‌شود تا این مسجد در همان ۲ هزار متر ساخته شود. حجت‌الاسلام جعفری می‌گوید: «آقای احمدی‌نژاد و مهندس چمران در شورای شهر امضا کردند که اینجا مسجد شود. منتها قرار شد پارکینگی را در دو طبقه پایین بسازند و بالا هم مسجد (بر اساس همان دو هزار متری که مشخص شده بود) و حوزه علمیه باشد. یک قسمت هم مجتمع فرهنگی که من هم موافقت کردم. چون آنجا زمین زیاد است.»
طرح اولیه مسجد با کلی مُخَلفات!
در سال ۸۳ طراحی این مسجد به معماری به نام عبدالحمید نقره‌کار (که پیش از این مسجد قبا، مسجدالرسول(ص) و ده‌ها مسجد دیگر در تهران و شهرستان‌ها را طراحی و نظارت کرده است) سپرده شد. او نیز طراحی اولیه این مسجد را با دو طبقه پارکینگ برای استفاده مسجد و اهالی و یک حیاط طراحی کرد که در آن، جایی برای صندوق قرض‌الحسنه، خیریه حضرت ولیعصر (عج)، بسیج و یک طبقه هم برای سالن کنفرانس با گنجایش ۱۰ـ۱۲ هزار نفر گنجانده شد. کلنگ این مسجد توسط حجت‌الاسلام محمدی گلپایگانی مسئول دفتر مقام معظم رهبری بر زمین خورد و روند ساخت آغاز شد.
طراحی اولیه نقشه مسجد حضرت ولیعصر(عج) در سال ۸۳
تغییر معمار پروژه!
این طرح به مذاق هنرمندانی که تئاتر شهر خانه‌شان بود، خوش نیامد و لب به اعتراض باز کردند که ارتفاع مسجد، ساحت تئاتر شهر را درهم می‌شکند و نباید این میراث ماندگار، کوچک شمرده شود. این اعتراض، سه سال کار مسجد را متوقف کرد و دست آخر توسط محمدباقر قالیباف شهردار وقت تهران و شهرداری منطقه ۱۱، کار از عبدالحمید نقره‌کار گرفته شد و برای گره‌گشایی از آن، به مهندس رضا دانشمیر و همسر او کاترین اسپریدونف Catherine Spiridonoff مسیحی سپرده شد. آن‌ها نقشه را به طور کامل عوض کردند.
مهندس رضا دانشمیر و همسر او کاترین اسپریدونف، طراحان بنای فعلی مسجد حضرت ولیعصر(عج)
بنایی که به همه چیز شبیه است جز مسجد!
حجت‌الاسلام جعفری می‌گوید: «پرس و جو هم کردم که این نقشه را از کجا آورده‌اند و فهمیدم آن را از نقشه یک معمار زن به نام «زاها حدید» که مسلمان است، اما برای صهیونیست‌ها کار می‌کند، الگو گرفته‌اند. این‌ها نقشه اسلامی را به یک نقشه غربی که به زندان، سینما، فروشگاه و رقص‌خانه شبیه است، اما به مسجد شباهتی ندارد، تبدیل کردند.»
پای کمیسیون اصل ۹۰ مجلس به ماجرا باز شد
با همه این تفاسیر بالاخره مسجد حضرت ولیعصر(عج) بنا می‌شود، اما بازهم غائله به همین جا ختم نمی‌شود. شهرداری تهران در سال ۹۶ با آن‌که بخش‌های بسیاری از مسجد به اتمام رسیده بود، اما روند تکمیل پروژه را به انتها نمی‌رساند. کار به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی می‌رسد. در این کمیسیون جلسه‌ای در تاریخ ۶ مردادماه سال ۹۶ برگزار می‌شود و در نهایت با استماع سخنان طرفین تصمیم‌گیری می‌شود که باید از آن تاریخ ظرف ۲ ماه نسبت به تکمیل پروژه و تحویل آن به شهرداری منطقه ۱۱ به منظور بهره‌برداری و تحویل به هیأت امنا و امام جماعت مسجد اقدام شود.
نامه کمیسیون اصل ۹۰ مجلس در خصوص مسجد حضرت ولیعصر(عج)
شهرداری می‌گوید تحویل ندادیم، امام جماعت می‌گوید تحویل گرفتم
این قضیه محقق نمی‌شود تا اینکه امام جماعت مسجد حضرت ولیعصر(عج) نهایتا در سالروز میلاد حضرت زهرا(س) و امام خمینی(ره) در سال ۹۷ مسجد را افتتاح می‌کند. حجت‌الاسلام جعفری می‌گوید که شهرداری مسجد را تحویل ما داد و از سوی دیگر شهرداری به خصوص مسئولین منطقه ۱۱ تهران می‌گویند که این مسجد تحویل نشده است و امام جماعت قبل از اتمام پروژه آن را تصرف کرده است.
از سال ۹۷ تاکنون دعوای جدیدی در خصوص این مسجد به راه افتاده است. شهرداری از یک سو معتقد به تکمیل نشدن پروژه و تصرف آن است و امام جماعت نیز خود را محافظ مسجد می‌داند و می‌گوید: چون امین این موقوفه هستم اجازه نمی‌دهم که شهرداری این ملک را تصرف کند.
ساختمان کنونی مسجد حضرت ولیعصر(عج)
ساختمانی که در اسمش هم اختلاف است
هم اینک مسجد حضرت ولیعصر(عج) که البته در نام‌گذاری‌اش نیز اختلافی وجود دارد و شهرداری آن را مجتمع فرهنگی و مذهبی می‌خواند و حتی تابلویی را که بر آن نام مسجد درج شده بود، از این ساختمان کنده، فعال است. مردم در بخشی از آن که البته می‌توان گفت بیشتر به نمازخانه یک مجتمع شباهت دارد، نماز می‌خوانند، پارکینگ آن را امام جماعت اجاره داده است و گفته می‌شود بخشی‌هایی را نیز به یک کترینگ و یک مجموعه کتابفروشی به عنوان کار فرهنگی اجاره داده است.
برای تأمین هزینه‌های مسجد اجاره دادم
حجت‌الاسلام جعفری می‌گوید: «بله اجاره داده‌ام؛ چون برای تأمین هزینه‌های مسجد باید درآمدزایی صورت گیرد تا بتوانم هزینه آب و برق و همچنین حقوق نگهبانان و خادمان را پرداخت کنم. در این مسجد به دلیل آن که مورد سرقت، پلمب و بارها تلاش برای تخریب اموال صورت گرفته، حدود ۷ نگهبان شبانه‌روزی فعالیت می‌کنند.»
شهرداری، مخالف اجاره دادن بخش‌های مسجد نیست؛ بلکه گلایه و شکایتش از این است که چرا به دستفروش‌ها پارکینگ را اجاره داده است!
امام جماعت مسجد حضرت ولیعصر(عج) برای مقابله با مأموران شهرداری کفن پوشید
دعوای اصلی سر کاربری ساختمان است!
شواهد و پیگیری‌های خبرنگار فارس نشان می‌دهد که دلیل دعواهای اخیر مسجد تنها تکمیل نشدن ساختان و بنا نیست؛ بلکه دعوا بر سر کاربری آن است. با اینکه شهرداری ناحیه یک منطقه ۱۱ تهران نامه‌ای به مسجد ارسال کرده است که باید ظرف ۴۸ ساعت مسجد را تخلیه کنند و دلیل آن را هم تکمیل نشدن سازه و لزوم ایمن‌سازی بیان کرده‌اند اما گویا هدف، چیز دیگری است. بهانه این نامه و البته موضوعات دیگر، موجب جدال‌ها و نزاع‌های بسیاری میان مسجدی‌ها با افرادی است که خود را مامور شهرداری معرفی می‌کنند، اما نه نامه‌ای رسمی دارند و نه حکمی.
روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه و هنگام حضور خبرنگار خبرگزاری فارس، تعدادی از افراد هنگام برگزاری نماز جماعت ظهر و عصر به عنوان ماموران شهرداری برای تحویل گرفتن مسجد حضور پیدا کردند. این ماجرا با سروصدا و جنجال و درگیری و در حالی که امام جماعت مسجد کفن به تن کرده بود، در آن روز به پایان رسید. اما این دعواها و زد و خورد، گویا رسم هر روز دو طرف این کشمکش است.
نامه شهردای منطقه ۱۱ مبنی بر مهلت ۴۸ ساعته برای تخلیه مسجد
این نامه ابتدا در تاریخ ۲۳ مهرماه ابلاغ شد، اما به دلیل عدم تمکین دوباره ۲۸ مهرماه ابلاغ شد.
روند ابلاغ نیز این‌گونه است که نامه روی ستون‌های مسجد چسبانده می‌شود!
اسماعیل‌زاده: شهرداری منطقه ۱۱ کاره‌ای نیست!
در پیگیری صورت گرفته از علی اسماعیل‌زاده، مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه ۱۱، او به ما گفت که برنامه‌های این مسجد ارتباطی به شهرداری این منطقه ندارد و در اختیاز سازمان عمرانی شهرداری است و تنها در این محدوده واقع شده است، اما زمانی که به او گفته شد که ضرب‌الاجل ارسالی با امضای شهردار ناحیه آن‌ها ارسال شده، وعده پیگیری داد، اما دیگر خبری از او نشد.
موضع شهرداری: مسجدش برای شما، باقی برای ما!
ماجرای اختلاف شهرداری در خصوص این مسجد از مسئول مستقیم موضوع یعنی حجت‌الاسلام صادق‌زاده، رئیس مرکز فعالیت‌های دینی شهرداری تهران هم پیگیر شدیم. او در توضیح اتفاقات این مسجد می‌گوید: «هفته گذشته در فرمانداری تهران جلسه‌ای با حضور نمایندگان شهرداری تهران، امور مساجد و امام جماعت مسجد برگزار شد تا بتوان این مشکل را حل و فصل کرد. در آن جلسه موضع شهرداری اعلام شد. آن‌ها می‌گویند: تمام این ملک، مسجد نیست و صیغه مسجد برای تمام ملک خوانده نشده؛ بنابراین بخشی از آن به عنوان مسجد در اختیار امور مساجد باید قرار گیرد و مابقی به عنوان مجتمع فرهنگی باید در اختیار شهرداری باشد که با مخالفت امور مساجد و امام جماعت روبه‌رو شد.»
محلی که برای نماز در مجتمع حضرت ولیعصر(عج) در نظر گرفته شده است
از این مسئول در خصوص نامه شهرداری منطقه ۱۱ نیز پرس و جو کردیم که اساسا آیا ملک تحویل شده است یا نه؟ حتی تصویر نامه نیز برایش ارسال شد که بنا شد مصاحبه رسمی با حجت‌الاسلام صادق‌زاده صورت گیرد، اما وی اعلام کرد که در پایان ماجرا مصاحبه‌ای خواهد داشت.
در ورودی مسجد حضرت ولیعصر(عح) که توسط شهرداری پلمب شده بود
امور مساجد: برای تمام این ملک صیغه مسجد خوانده شده است
براساس مطالب مطرح شده در جلسه فرمانداری، موضوع را از مرکز رسیدگی به امور مساجد نیز پیگیر شدیم. حجت‌الاسلام علی ارباب، مدیرکل حوزه ریاست این مرکز در این خصوص می‌گوید: «ابتدا مرکز نسبت به برگزاری جلسه‌ای در فرمانداری و ورود این نهاد به این موضوع گلایه داشت که در همان جلسه اعلام شد. موضع مرکز رسیدگی به امور مساجد این است که در سال ۸۳ کلنگ این مسجد توسط حجت‌الاسلام محمدی گلپایگانی بر زمین خورده است و صیغه مسجد نیز در همان روز برای کل زمین قرائت شده است؛ بنابراین طبق قانون و شرع مقدس اسلام، تمام این ملک مسجد است و باید در اختیار امور مساجد قرار گیرد. معتقدم طرح این مسئله در رسانه‌ها کارساز نیست. این موضوع در دادگاه و قوه قضاییه طرح دعوا شده است که امید داریم با برگزاری دادگاه و ارائه اسناد هر دو طرف دعوا یعنی امور مساجد و شهرداری تهران، قاضی نسبت به این موضوع تصمیم‌گیری کند و این عین قانون اساسی است.»
دادگاه بگوید بعد از ۱۷ سال کشمکش حق با کیست؟
آنچه مشخص است موضوع مسجد حضرت ولیعصر(عج) بعد از ۱۷ سال کشمش برای ساخت و روند فعالیت به یک کلاف سردرگم تبدیل شده است که باید مقام داوری وارد موضوع شود تا در خصوص فعالیت آن تصمیم‌گیری کند. دعواها و نزاع‌ها بر سر این مسجد جز ایجاد التهاب در چهارراه ولیعصر (عج) و ایجاد ترس و دلهره برای نمازگزاران و همچنین مردم و کسبه این منطقه نتیجه‌ای نداشته است. فارس
سوت‌زنی| ماجرای بی‌سرانجام مالكیت مسجدی در قلب پایتخت/ بعد از ۱۷ سال حق با كیست؟
زمین مسجد حضرت ولیعصر(عج) در تئاتر شهر از سال ۶۲ وقف مسجد شد، اما از آن روز تاكنون بنایی در شأن یك مسجد در آن احداث نشده است و از سال ۸۲ تاكنون هم كه كلنگ ساخت یك مسجد در آن زده شد جز دعوا و درگیری، این مسجد و اهالی‌اش روز خوش ندیده‌اند.
۱۳۹۹/۸/۳
