كم تحركی و چاقی نوجوانان را تهدید می كند

احمد رضا میرزا ییان- زندگی ماشینی ، آپارتمان نشینی ، تغذیه نامناسب و کم تحرکی تهدید جدی جامعه امروزی ما است.

یک تحقیق و بررسی کلی گویای این نکته اساسی است که در پنج سال گذشته،الگوی غلط تغذیه ،سکون خانوادگی و اشاعه بازیهای رایانه ای و در دسترس بودن تلفن‌های همراه برای اقشار خردسال و نوجوان،سیر صعودی داشته و مجموعه این عوامل به جد سلامت آینده سازان کشور را تهدید می کند.

متاسفانه شیوع ویروس کرونا و قرنطینگی خانوادگی در آپارتمان ها و خانه‌های کوچک هم مزید بر علت شده تا این کم تحرکی به عادت مبدل شود.

بر اساس آمار منتشره ۳۷ درصد هزینه های خانواده های دارای افراد چاق بیشتر است.۱۷ درصد بیماریهای قلبی را افراد چاق تشکیل می دهند.ده درصداز خردسالان زیر ده سال اضافه وزن دارند.

به این‌آمار تاسف بار باید تعداد خردسالانی که از عینک استفاده می کنند را هم اضافه کنیم که ۱۴ درصد این قشر را تشکیل می دهد.برخی دیگر جثه کوچک و نحیف دارند و از ‌نداشتن تناسب اندام‌رنج می برند و...

این آمار و اطلاعات نگران کننده را باید جدی گرفت و آن را‌ تهدید بزرگ‌ جامعه قلمداد کرد.

چندی پیش مصاحبه مدیر کل و مسئولان ورزش و تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش را دیدم که طی آن از اجرای طرح Bmi در مدارس گفته شده بود.در این طرح که تا پایان سال اجرایی خواهد شد شاخص توده بدنی،بر اساس نسبت قد و وزن با چربی های بدن محاسبه می شود و اطلاعات جامعی از وضعیت جسمانی دانش آموزان بدست می آید و..

اگر چه اجرای این ایده و طرح در وزارت آموزش و پرورش را مناسب تلقی می کنیم،اما برای به تحرک واداشتن جامعه به‌فعالیت جسمانی و ورزش روزانه باید تمام نهادها و سازمانها وارد عمل شوند.باید سه محور (منزل ،مدرسه و محله) را فعال کرد. این کار به تنهایی ازعهده آموزش و پرورش برنمی آید.باید نقش خانواده و اولیا را در اولویت‌قرار داد و از رسانه ها به ویژه سیما کمک‌ گرفت.این روزها در پارکها و اماکن‌گردشگری افراد کهن سال و سالخورده را می بینیم که به امر ورزش صبحگاهی و فعالیتهای بدنی مشغول هستند. آنها به لزوم حفظ سلامت خود پی برده و به تحرک و ورزش و پیاده روی و دوچرخه سواری روی آورده اند،حال آنکه فرزندانشان با شب بیداری و خواب طولانی تا ظهر عادت کرده اند.این رویه غلط و عادت کردن به این سبک‌زندگی را باید اصلاح کرد.لازم است با یک حرکت انقلابی و دسته جمعی به مقابله با این پدیده برخیزیم و پس از رهایی از این ویروس منحوس،برای واداشتن‌خردسالان‌به امر ورزش تلاش بی وقفه داشته باشیم.