به گزارش نما ، متاسفانه بحرانهای مالی در تاریخ کاملا رایج است و اغلب باعث تخریب و نابودی اقتصاد میشود. در ادامه این گزارش میتوانید شرح مختصری از پنج مورد از ویران کنندهترین بحرانهای مالی دوران مدرن را بیابید.
۱. بحرانی به بزرگی انقلاب آمریکا
این بحران از لندن نشات گرفت و به سرعت در بقیه اروپا گسترش یافت. در اواسط دهه ۱۷۶۰ امپراتوری بریتانیا در آن زمان با مالکیت استعماری و تجارت خود ثروت عظیمی را به دست آورده بود. این باعث ایجاد هالهای از خوش بینی و یک دوره گسترش سریع اعتبار توسط بسیاری از بانکهای انگلیس شد. در ۸ ژوئن ۱۷۷۲، هنگامی که الکساندر فوردایس (یکی از شرکای خانه بانکی انگلیس) برای فرار از بازپرداخت بدهیهای خود به فرانسه گریخت، هیاهو در منطقه به راه افتاد.
این خبر به سرعت گسترش یافت و وحشت را در انگلستان برای سرمایه گذاران ایجاد کرد، و طلبکاران صف طویلی را در مقابل بانکهای انگلیس تشکیل دادند تا خواستار برداشت فوری نقدی شوند. بحران متعاقب آن به سرعت به اسکاتلند، هلند، سایر مناطق اروپا و مستعمرات انگلیس و آمریکا سرایت کرد. مورخان ادعا کرده اند که پیامدهای اقتصادی این بحران یکی از مهمترین عوامل موثر در اعتراضات حزب چای بوستون و انقلاب آمریکا بوده است.
۲. بیکاری ۲۵ درصدی در ایالات متحده آمریکا
یک رکود بزرگ با سقوط شاخص در وال استریت در سال ۱۹۲۹ ایجاد شد و بعدها با تصمیمات ضعیف سیاست دولت ایالات متحده تشدید شد. این سقوط تقریبا ۱۰ سال به طول انجامید و منجر به از دست دادن عظیم درآمد، ثبت نرخ بیکاری و از دست دادن تولید، به ویژه در کشورهای صنعتی شد.
در ایالات متحده نرخ بیکاری در اوج این بحران در سال ۱۹۳۳ حدودا به ۲۵ درصد رسید و این بدترین فاجعه مالی و اقتصادی قرن بیستم بود.
۳. تحریم نفتی بر علیه آمریکا یا نابودی جهان؟
این بحران زمانی آغاز شد که کشورهای عضو اوپک تصمیم گرفتند در پاسخ به ارسال تجهیزات تسلیحاتی آمریکا به رژیم صهیونیسم در جریان جنگ این رژیم با اعراب، از آمریکا انتقام بگیرند.
کشورهای اوپک با اعلام تحریم نفتی، صادرات نفت به ایالات متحده و متحدانش را ناگهان متوقف کردند. این امر باعث کمبود عمده نفت و جهش شدید قیمت نفت شد و منجر به بحران اقتصادی در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای پیشرفته دیگر شد.
اقتصاددانان این دوره را دوره "رکود تورمی" (رکود به علاوه تورم) نامیدند و چندین سال طول کشید تا تولید دوباره بهبود یابد و تورم به وضعیت ماقبل برگردد.
۴. بحران از آسیا به دنیا
این بحران از سال ۱۹۹۷ در تایلند آغاز شد و به سرعت به کشورهای آسیای شرقی و شرکای تجاری آن سرایت کرد. در آن زمان جریانات مطلوب اقتصادی و سرمایه گذاری از کشورهای پیشرفته به سمت اقتصاد آسیای شرقی مانند تایلند، اندونزی، مالزی، سنگاپور، هنگ کنگ و کره جنوبی (که در آن زمان به عنوان "ببرهای آسیایی" شناخته میشدند) دورهای از رشد شدید اقتصادی را ایجاد کرده بود که منجر به اعتبار و انباشت بدهی بیش از حد در اقتصاد این کشورها شد. در ژانویه ۱۹۹۷، دولت تایلند مجبور شد نرخ ارز ثابت خود را در برابر دلار آمریکا که برای مدت طولانی حفظ کرده بود کنار بگذارد و دلیل آن را نیز کمبود منابع ارزی عنوان کرد.
این موضوع موجی از وحشت در بازارهای مالی آسیا ایجاد کرد و به سرعت منجر به برگشت حجم گستردهای از میلیاردها دلار سرمایه گذاری خارجی شد. همزمان با بروز وحشت در بازارها و نگرانی سرمایه گذاران از ورشکستگی احتمالی دولتهای آسیای شرقی، ترس از بحران مالی در جهان گسترش یافت.
سالها طول کشید تا اوضاع به حالت عادی برگردد به طوری که صندوق بین المللی پول مجبور شد برای ایجاد بستههای نجات برای متضرران این بحران، وارد عمل شود تا به این کشورها کمک کند.
۵. برادرانی که میلیونها شغل از بین بردند
با سقوط حباب مسکن در ایالات متحده، یک بحران در این کشور به وجود آمد و منجر به فروپاشی برادران لیمان (یکی از بزرگترین بانکهای سرمایه گذاری در جهان) شد. در شرکت این برادران به قدری سرمایه گذاری صثورت گرفته بود که بسیاری از موسسات مالی و مشاغل مهم در آستانه سقوط قرار گرفتند که نیاز به نجات از سوی دولت داشت.
این رویداد بی سابقه تقریبا یک دهه طول کشید تا اوضاع به حالت عادی برگردد همچنین میلیونها شغل و میلیاردها دلار درآمد از بین رفت.