سید مصطفی میرسلیم- اصولگرایی دارای تعریف دقیق و مشخصی است؛ گرایش به اصول و عمل به مقتضای آن؛ اصول نزد ما عبارت است از توحید و نبوت ومعاد، و عدل و امامت. این اصول تغییرناپذیر است و دستخوش تمایلات سیاسی نمی شود. هرکس پایبند به این اصول باشد و به مقتضای آن عمل کند ، اصولگرا است و هرکس یکی یا چند تا از این اصول را قبول ندارد یا در عمل بدان اعتنا نکند اصولگرا نیست. بنابراین اصولگرایی به لحاظ مکتب فکری از ثبات برخوردار است و دچار تحول نمی شود ولی افراد منتسب به اصولگرایی ممکن است نسبت به اصول چه در اعتقاد و چه در عمل دچار انحراف و از خط مستقیم اصولگرایی خارج شوند. نزد اهل ایمان اصولگرایی مانند محافظه کاری نیست که پس از گذشت زمان، ناچار شوند نومحافظه کاری را تعریف کنند بلکه اهل ایمان باید همواره مراقب باشند که انحراف فکری یا عملی نسبت به اصول پیدا نکنند.
انقلاب اسلامی برپا شد برای ریشه کنی انحرافاتی که طاغوتیان ایجاد کرده بودند و هدف از انقلاب بازشناسی اعتقادی اصول و بازگشت عملی به آن بود. دوران اصولگرایی به پایان نرسیده و نخواهد رسید ولی دوران افرادی که به دروغ یا منافقانه خود را به اصولگرایی منتسب می کنند به پایان می رسد و آنها وقتی می بینند دیگر جایگاهی در اصولگرایی ندارند به سراغ جریانات دیگر می روند تا خود را تثبیت کنند والا اصول ثابت و غیر قابل تغییر است و اگر متغیر باشد به آن "اصول" اطلاق نمی شود.
گمان نکنید تمام کسانی که ادعای انقلابی گری و اصولگرایی کردند و می کنند دارای صدق نیت هستند. اسلام بزرگترین جفا را از ناحیه منافقان تحمل کرد، منافقانی که لباس اسلام بر تن کرده بودند تا ریشه اسلام را بزنند. همان خطر امروز اصولگرایان را تهدید می کند.
اصولگرایی به عنوان اندیشه ای که ریشه وحیانی دارد، تغییر پذیر نیست و بازسازی درباره آن مفهوم ندارد ولی مدعیان اصولگرایی سخت بدان تغییر و بازسازی نیاز دارند و ای کاش هرچه زودتر این تحول را در وجود خویش برپا کنند و بازگشت به اصول در اعتقادات و رفتارها پدیدار شود.
ضعف های اصولگرایان یا جریان منتسب به اصولگرایی در فاصله گرفتن از اصول و در استفاده ابزاری از اصول است؛ عده ای کار را بدانجا رسانده اند که حتی قرآن را ابزار تبلیغاتی خود قرار دهند. امروز که ما با نسل اول انقلاب و اصولگرایان اصیل فاصله گرفته ایم و فتنه ها و انحرافات به شکل های متنوع بارز شده اند بسیار باید هوشیار باشیم که از کج فهمی یا رفتار ناشایست در امان بمانیم. هیچ گاه نباید خود را مصون از تبعات آن تهدیدها بدانیم.