مطالبه از دولت آینده برای سونامی آسیب‌های اجتماعی

دولت‌ها براساس ضرورت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، هرکدام با بهره‌گیری از نخبگان برنامه‌هایی تدوین و مطرح می‌کنند. ضرورت محور‌های اساسی در برنامه‌ها با توجه به واقعیات موجود و شرایط حاضر تدوین شده و به‌عنوان برنامه‌های اساسی مطرح می‌شوند. در حال حاضر جز مسائل اقتصادی مانند گرانی‌های لجام‌گسیخته و طاقت‌فرسا، آسیب‌های اجتماعی نیز موجب نگرانی و دغدغه خانواده‌ها و دلسوزان است. مثلاً اعتیاد، که به‌عنوان یک بیماری آزاردهنده در قرن حاضر، ضمن اتلاف سرمایه‌های ملی باعث تهدید نسل‌های آتی و به چالش کشیدن سرنوشت بسیاری از خانواده‌ها شده و خواهد شد. همچنین دشمنان در تهیه و عرضه مواد‌مخدر جدید با نام‌ها و اشکال مختلف برای فریفتن جوانان لحظه‌ای درنگ نکرده و تمام تلاش خود را برای انحراف و نابودی نسل جوان به‌عنوان سرمایه‌های اصلی جامعه به کار گرفته‌اند. متأسفانه درآمد کلان این کار کثیف باعث تحریک طمع بعضی از دنیامداران شده که در قالب‌های گوناگون، جوانان را وسوسه می‌کنند و به دام اعتیاد می‌کشانند.
در کنار مواد‌مخدر، طرح‌ها وبرنامه‌های جنگ نرم با به‌کارگیری فضای مجازی و استفاده از شبکه‌های اجتماعی اصلی‌ترین ترفند اتاق فکر تفکرات صهیونیستی بوده و کمبود سرگرمی و ابزار پرکردن اوقات فراغت، اصلی‌ترین دلایل توفیق آن‌ها بوده‌است، که با وارد کردن الگو‌های رفتاری از میان سلبریتی‌های پوشالی، موجب ایجاد جذابیت کاذب برای طرح‌های ویرانگر خود هستند.
همچنین ایجاد سایت‌های شرط‌بندی و قمار، بازندگان را به‌سوی مشاغل کثیف برای کسب درآمد کشیده و خانواده‌ها به‌علت عدم آشنایی با فضای مجازی دخالت مؤثری در کار فرزندان ندارند. در این میان حضور روزانه بعضی از جوانان ونوجوانان از ۴ تا ۹ ساعت در روز در فضای مجازی و دچار شدن به اعتیاد اینترنتی مهلک‌ترین ویروس فرهنگی و اخلاقی در جامعه ما شده‌است.
در کنار اینها، کاهش آمار ازدواج به دلیل مشکلات مالی، بیکاری، گرانی مسکن و مهمتر از همه مسئولیت‌گریزی جوانان، هزاران پسر و دختر مجرد آماده ازدواج را در بلاتکلیفی در جامعه قرار داده‌است.
متأسفانه در حال حاضر به طور متوسط در هر خانواده یک تا دو فرزند تحصیلکرده بیکار باعث اضطراب والدین و افسردگی فرزندان آن‌ها شده‌است. همچنین افزایش فاصله طبقاتی و پررنگ شدن تبعیض‌های اجتماعی در این هشت سال اخیر، آتشفشان عصبانیت را در جوانان فعال کرده و آن‌ها را با مشکلات زیادی مواجه ساخته‌است. دولت فعلی با طرح بهانه‌هایی، چون تحریم‌ها یا وجود بیماری همه‌گیر کرونا، هر رکود و توقفی را توجیه و از این طریق برای قانع کردن مردم تقلا می‌کند!
در حال حاضر، افزایش آمار طلاق و ظهور بیوه‌های جوان نیز بخشی از معضلات اجتماعی شده‌است که در صورت عدم اقدام جدی با سونامی خانواده‌های متلاشی رو‌به‌رو خواهیم شد.
همچنین رانت‌خواری و قبیله‌سالاری و امضا‌های طلایی قشر «نوکیسگان» را افزایش داده که با خودرو‌های چند میلیاردی و ویلا‌های آنچنانی، موجب عفونی‌تر شدن زخم‌های ناشی از تبعیض‌ها شده‌است. با توجه به نزدیک بودن به انتخابات ریاست جمهوری، نوید پایان عصر تولید و باز تولید آسیب‌های اجتماعی به گوش می‌رسد و مردم، بی‌صبرانه منتظر ورود چهره‌های دلسوز وخدمتگزار هستند. قطعاً هرکس با اندک تحلیل و کمترین منطق اطمینان دارد حل و فصل مشکلات ریز و درشت در جامعه امروزمان، نیاز به حوصله، صبر و مقاومت داشته و نیاز به برنامه‌ریزی دقیقی دارد.
امروز گرانی‌های کمرشکن، موجب کوچک‌تر شدن سفره‌های مردم و ایجاد جزایر فقر با عدم امنیت غذایی شده‌است. بنابراین رئیس‌جمهور آینده، باید به دور از شعار و تبلیغات صوری و با تشکیل دولتی مقتدر و پاکدست برای مردم، کمر به خدمت ببندد و در کنار همه طرح‌ها و برنامه‌هایش، گام‌های اساسی در کاهش و بیرنگ کردن آسیب‌های اجتماعی اقدام کند.
قطعاً مردم، به خصوص نخبگان و فرهیختگان با تمام ظرفیت‌های فکری، علمی و تجربی آماده همفکری و همکاری با دولت آینده خواهند بود.
امید است که با به کار‌گیری رهنمود‌های ارزشمند مقام معظم رهبری در راستای حل و فصل مشکلات، توفیق بیابند و مردم با ایجاد یک انتخابات گرم و پرشور توطئه‌ها ونقشه‌های شوم دشمنان را خنثی خواهند کرد و بهترین انتخاب را خواهند داشت.