شیما احمدی- در روز دوم و چهارم تیرماه شاهد دو حادثه ی دلخراش واژگونی اتوبوس خبرنگاران در حوالی نقده و اتوبوس سرباز معلمان در محور یزد- شیراز بوده ایم که حاصل این دو حادثه کشته شدن 7 نفر و مجروح شدن ده ها نفر بوده است، این حادثه دل میلیون ها ایرانی را به درد آورد اما تا به امروز هیچ کس مسئولیت این حوادث را به عهده نگرفته است، به راستی مسئولیت این حوادث و حوادث مشابهی که روزانه در جاده های کشور بر اثر فرسودگی و عدم ایمنی اتوبوس ها رخ می دهد به عهده ی چه کسی است؟ آیا امکان جلوگیری از وقوع این حوادث وجود ندارد؟
کیومرث پاکدل، فرمانده انتظامی نقده، نقص فنی در ترمز اتوبوس را علت سانحه ی واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران اعلام کرده است، همچنین در حادثه ی واژگونی اتوبوس حامل معلمان سرباز نقص فنی در سیستم ترمز اتوبوس علت اصلی حادثه عنوان شده است
این اولین بار نیست که حادثه تصادف، جان عزیزانمان را می گیرد. ایران در تصادفات جاده ای در بین 190 کشور در دنیا در دسته ی بدترین ها قرار می گیرد، هرچند در دهه های اخیر به علت اجباری شدن کمربند ایمنی و کاهش سرعت خودروها تعداد مرگ و میر حاصل از تصادفات جاده ای از ۲۷ هزار مرگ سالانه به حدود ۱۵ هزار فوتی کاهش پیدا کرده است اما هنوز هم ایران در جایگاه اول تا سوم از نظر مرگ و میر جاده ای به نسبت جمعیت ، در بین کشور های دنیا قرار گرفته است هنوز در کشورمان سالانه چیزی حدود 15 هزار و روزانه چیزی حدود 45 نفر جان شیرین خود را در حوادث جاده ای از دست می دهند و خانواده های خود را داغدار می کنند، علت اصلی حوادث جاده ای نقص ایمنی خودرو، قصور راننده و جاده های غیر ایمن گزارش شده است، بر اساس آمارهای موجود حدود ۳۳ میلیون خودرو در ایران در حال تردد است و از این تعداد بیش از دو میلیون خودروی سبک و بیش از ۱۲۰ هزار خودروی سنگین فرسوده همچنان در حرکت هستند که از این میزان چیزی حدود ۷۰۰۰ دستگاه اتوبوس فرسوده در کشور در حال تردد است، خودروهای فرسوده ای که دوتای از آنها اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست و سرباز معلمان بود و نقص فنی موجود در این اتوبوس ها موجب مرگ دلخراش 7 تن از عزیزانمان شد، اگر مشکل خودروهای فرسوده تا چند وقت پیش آلودگی هوا و مصرف بی رویه بنزین بود حالا نگرانی از جان عزیزانمان است که به واسطه ی تردد این اتوبوس ها در خطر قرار گرفته است خودروهای فرسوده و از رده خارج شده چالش دیروز و امروز کشور نیست؛ بلکه موضوعی است که از سال ۷۷ در سازمان محیط‌زیست مطرح شد و مقدمات آن با تهیه آیین‌نامه‌ای در این سازمان مصوب شد. اما از ۲۱سال پیش عدم تامین اعتبار، همیشه موضوع از رده خارج‌کردن فرسوده‌ها را به بن‌بست کشانده است، به‌طوری‌که در سال‌هایی خودروسازان متولی خروج فرسوده‌ها بودند و در مقطعی ستاد مدیریت حمل‌ونقل و مصرف سوخت به میدان آمد تا با هماهنگی میان بانک‌ها، مراکز اسقاط و خودروسازان این امر مهم را به سرانجام برساند. در نهایت همراه با کارشکنی بانک‌ها در عدم ارائه تسهیلات یا خودروسازان در عدم عرضه به‌موقع خودرو، پروژه خروج فرسوده‌ها به انتها نرسیده، مسکوت باقی ماند. در واقع سوءمدیریت در خروج و جایگزینی اتوبوس‌های فرسوده موضوع مهمی است که باعث شده تا شاهد سوانحی همچون کشته‌شدن دو خبرنگار و پنج سربازمعلم در فاصله‌ای کوتاه از هم باشیم.
اینکه مجلس، قوه قضایه و... به این حادثه واکنش نشان داده و در حال پیگیری ماجرا هستند خوب است اما مهم تر از آن ریشه کن کردن علت اصلی این نوع حوادث است
