بی‌رنگ شدن حنای علینژاد

رضوانه باهری- انتخابات 1400 در حالی سپری شد که شیطنت‌های داخلی و خارجی نسبت به تحت‌الشعاع قرار دادن همه‌پرسی از هیچ تلاشی فروگذاری نکردند در همین زمینه منتسبین به جریان خارج از کشور با در دست داشتن ابزارهای گوناگون رسانه‌ای فضای انتخابات کشور را به سمت قهر با صندوق‌های رأی سوق دادند در همین رابطه مسیح علینژاد که سال‌هاست در رسانه‌های مخالف مشغول فعالیت است این بار نیز با طرحی از پیش تعیین شده هفته‌ها نسبت به تحریک مردم برای تحریم رأی تلاش کرد اما مردم همیشه در صحنه استان مازندران همگام با مردم کشورمان به پای صندوق‌های رای رفتند تا بار دیگر ارادت خود را به ایران و انقلاب نشان دهند.

از جمله افرادی که صبح جمعه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ و در ساعات اولیه شروع رای گیری به پای صندوق‌های رای رفتند خانواده مسیح علینژاد این خبرنگار ساکن در آمریکا و معاند کشور بودند که بر خلاف نظر خارج نشینان؛ در روستای قمی کلای بابل به پای صندوق‌های رای رفته و آراء خود را به صندوق‌های رای انداختند تا تبلیغات معاندان را بی اثر کنند.

این حرکت جدا بودن مسیر علینژاد از خانواده را نشان داد و علاوه بر آن بی‌اعتباری جریان منتسب به اپوزوسیون که حالا حنایش در بین اعضاء خانواده و نزدیکان رنگی ندارد و توقع اینکه حرف‌هایش در میان توده‌های مردم با بصیرت ایران مورد اقبال واقع شود، توهمی تو خالی و باطل برای اوست. به هر ترتیب علینژاد که مدتی ادعای حقوق زنان را با نه به حجاب اجباری در صدای آمریکا و فیس‌بوک دنبال کرد تا براندازی نرم را از طریق رفرم رقم بزند امروز به صورت آشکارا درصدد تغییر نظام و ایجاد فتنه و آشوب برخاسته است اما دیگر نه تنها از میان جماعتی که روزی با عنوان چهارشنبه‌های سفید روسری از سر در می‌آوردند و اقدام به انتشار ویدئوهای خود می‌کردند خبری است و نه می‌تواند ادعا کند دلتنگ وطن و مادر و پدرش است. حالا اما حضور پدر و مادر او در پای صندوق‌های رأی روایتگر این است که مسیح علینژاد هیچ نسبتی نه تنها با خانواده ایران بلکه با خانواده ساده زیست و پاکدل علینژاد ندارد.