به گزارش نما، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: مایکل روبین، تحلیلگر مؤسسه «آمریکن اینترپرایز» در مقالهای که در «واشنگتن اگزمینر» منتشر نوشت: حضور در گردهمایی سازمان مجاهدین خلق (گروه تروریستی منافقین) فسادسنج مقامات آمریکا محسوب میشود.
حضور شماری از مقامات پیشین آمریکایی در این نشست با انتقادهای زیادی همراه شده است. «مایک پمپئو» وزیر خارجه سابق، یکی از سیاستمدارانی است که در این نشست آنلاین سخنرانی کرد. مثل پرواز مگسها به دور شیرینی، هر سال شماری سیاستمداران از هر دو حزب آمریکا و تعدادی از مقامات سابق به فرانسه و آلبانی میروند تا در نشست سازمان مجاهدین (منافقین) سخنرانی کنند.
این یک کار پردرآمد است. برای مقاماتی که اغلبشان بازنشسته یا از کار افتادهاند سخنرانی سه یا چهار دقیقهای از طریق آنلاین، کار و کاسبی بدی نیست. دریافت دستمزدهای پنج شش رقمی معامله پرسودی است. نویسنده بااشاره به حضور افرادی مثل «رودی جولیانی»، «جو لیبرمن» و «جان بولتون» و اخیراً مایک پمپئو وزیر خارجه پیشین آمریکا در نشست سازمان مجاهدین (گروه تروریستی منافقین) مینویسد: در واقع، اجلاسی در کار نیست. سازمان مجاهدین خلق (منافقین) یک گروه اسلامی مارکسیستی است که در دهه ۱۹۶۰ در مخالفت با شاه تأسیس شد و امروز ادعای دموکراسیخواهی دارد، اما در نهایت فرقهای است که مسعود و مریم رجوی آن را با مشت آهنین اداره میکنند. آنها ادعا میکنند حامیان زیادی در ایران دارند اما مردم ایران، از آنها نفرت دارند، زیرا افراد بیگناه زیادی را کشتهاند. مردم به خاطر حمایت مجاهدین از صدام در جریان جنگ هشت ساله، از این سازمان نفرت دارند.
مایک روبین در ادامه مینویسد «من با شماری از مقاماتی که در آن نشست سخنرانی یا شرکت کردند، گفتوگو کردم. رویکردشان شکبرانگیز است. یکی از آنها میگفت «اگر رژیم سقوط کند، چه کسی اهمیت میدهد که ما چقدر دستمزد برای شرکت در نشست گرفتیم؟»!
قطعاً رجویها میدانند که هر سخنران چقدر پول گرفته. اما یک مسئله وجود دارد: چرا اصرار دارند که چنین دستمزدهای گزافی پرداخت کنند و چه سودی برایشان دارد؟ احتمالا آنها مانند بسیاری از سران گروههای فرقهای در دنیای تخیلی زندگی میکنند، یا شاید معتقدند، موقعیت و مشروعیتی که از ایستادن در کنار مقامات خارجی به دست میآید، ارزش بریز و بپاش را دارد. فاجعه این است که حمایت از گروهی که مردم ایران از آن متنفرند، به نفع جمهوری اسلامی تمام میشود.
حضور در چنین نشستهایی، فسادسنج مقامات آمریکایی است. ایرانیها زیر بار دخالت قدرتهای خارجی نمیروند. همراهی با مخالفان آزادی و دموکراسی در ازای یک چک چهار هزار دلاری، نماد بدترین جنبههای فرهنگی واشنگتن است. شرکت در یک کنفرانس با این شرایط و روخوانی از متنی که سازمان مجاهدین نوشته و نام یک سیاستمدار آمریکایی زیر آن درج شده، نشان از حرص و طمع دارد و به این معناست که آن سیاستمدار حاضر است، اصول آزادی را به همین سادگی بفروشد.
اگر امروز شهردار سابق نیویورک(رودی جولیانی) به چهرهای مضحک تبدیل شده، باید شخصیت واقعی او از اولین دفعاتی که در نشست سازمان مجاهدین خلق شرکت کرد، حدس زده میشد. افراد هر دو حزب آمریکا باید، شرکت در چنین گردهماییهایی را مانند یک فسادسنج بدانند و هیچ جمهوریخواه و دموکراتی نباید حضور در آن را بپذیرد.