علوی تهرانی: ذكری كه انسان را در قیامت شریك اعمال پیامبر می‌كند

عکس خبري -علوي تهراني: ذکري که انسان را در قيامت شريک اعمال پيامبر مي‌کند

حجت‌الاسلام علوی تهرانی: در قیامت دو سنجش وجود دارد. در این مرحله سبك و سنگینی عمل را می‌گیرند. پیامبر(ص) می‌فرماید: من آنجا هستم و اگر كسی بر من و آل من صلوات فرستاده باشد، از عمل خودم به او می‌دهم.


به گزارش نما، مراسم عزاداری شب پنجم محرم هیأت فارس‌المؤمنین علیه‌السلام شب گذشته شنبه ۲۳ مردادماه با پیش‌ منبرخوانی حسین ارضی، سخنرانی حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی و مرثیه‌خوانی حیدر خمسه و روح‌الله بهمنی در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران برگزار شد.

حجت‌الاسلام علوی تهرانی در این مراسم طی سخنانی با موضوع اوصاف مقربان اظهار داشت: ششمین عامل برای تقرب ما به خدا، ادا و انجام واجبات و مستحبات است. گاهی شنیدم افراد به دنبال امر خارق‌العاده و جدید هستند و این شاید از روحیه‌شان نشأت می‌گیرد که می‌خواهند متفاوت با دیگران باشند. این افراد سراغ برخی می‌روند تا دستورالعمل عجیب بگیرند. برخی بزرگان می‌گویند به واجبات عمل کنید و نیاز به کار خارق‌العاده نیست.

این استاد اخلاق با اشاره به اینکه اگر از من سؤال شود ذکری بگو که مشکلات را حل کند می‌گویم صلوات بر محمد و آل محمد، گفت: فرد به من احترام می‌گذارد و می‌رود اما می‌گوید این حاجی، اطلاعاتی بارش نیست می‌گوید صلوات بفرست. حالا اگر می‌گفتم نصف شب برو در بیابان‌های اطراف تهران بنشین و دایره‌ای دور خود بکش و ۱۱۰۰ مرتبه فلان ذکر را بگو. می‌گوید این حاجی بارش است.

وی گفت: در قیامت زمانی که اعمال ما را می‌سنجند دو سنجش وجود دارد یکی میزان است. در این مرحله سبک و سنگینی عمل را می‌گیرند که اگر کسی ثقل میزان داشت اهل بهشت می‌شود. پیامبر (ص) می‌فرماید: من آنجا ایستادم اگر کسی در دوران زندگیش بر من و آل من درود فرستاده باشد و در این مرحله با سبکی عمل مواجه شود، من از عمل خودم روی آن می‌گذارم تا سنگین شود. هیچ ذکر دیگری این خصوصیت را ندارد بنابراین ذکر صلوات، کم جایگاهی ندارد.

علوی تهرانی با اشاره به اینکه خوب نیست از صبح تا شب ۲ هزار صلوات برای تعجیل و سلامتی امام زمان (عج) بفرستید و یا برای ارواح ۱۴ معصوم هرکدام ۱۰۰ صلوات بفرستید شاید در مجمع یک ساعت و نیم از شما وقت بگیرد، گفت: وقتی از شما نمی‌گیرد اما موجب می‌شود در شبانه‌روز مرتبط با ایشان باشید تا اگر گرفتار هم شدید، بتوانید محضر ایشان روی بیندازید و نگویید هر وقت گرفتارم سراغ شما می‌آیم.

این استاد اخلاق تصریح کرد: خداوند می‌فرماید: «مَا یَتَقَرَّبُ إِلَیَّ عَبْدٌ مِنْ عِبَادِی بِشَیْ‏ءٍ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَیَتَقَرَّبُ إِلَیَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّی أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ کُنْتُ إِذاً سَمْعَهُ الَّذِی یَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِی یُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِی یَنْطِقُ بِهِ وَ یَدَهُ الَّتِی یَبْطِشُ بِهَا إِنْ دَعَانِی أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ‏؛ هیچ‌یک از بندگانم به‌ من تقرّب نجوید با عملی که نزد من محبوب‌تر باشد از آنچه بر او واجب کرده‌‏ام، و به‌درستی که به‌وسیله مستحبّات به‌من تقرّب جوید تا آنجا که من دوستش دارم، و چون دوستش دارم آنگاه گوش او شوم که بدان بشنود، و چشمش شوم که بدان ببیند، و زبانش گردم که بدان بگوید، و دستش شوم که بدان برگیرد، اگر من را بخواند، اجابتش کنم، و اگر خواهشی از من کند به او بدهم.»

وی تصریح کرد: یکی از نوافل تعقیبات نماز است. دعا و ذکر بعد از نماز آدابی دارد. یکی از آداب ذکر این است که میان آن حرف نزند. در نماز می‌توان جواب سلام داد اما در ذکر آداب به گونه‌ای دیگر است. ائمه می‌فرمایند که تعقیبات نماز مانند خود نماز است. اگر در نماز خوردن و آشامیدن نیست، حرف زدن نیست و باید رو به قبله باشد، باید این چنین باشد.

علوی تهرانی ادامه داد: برخی از تعقیبات موجب می‌شود که نماز انسان بالا ببرد. این تعقیبات را از کتب معتبر مانند مفاتیح‌الجنان به دست بیاورید. اعمال بسیاری برای تعقیبات سفارش شده است که بعد از هر نماز می‌توان یکی را انجام داد تا سجاده نشستن جزء زندگی ما باشد. آقای قرائتی می‌گفت: هواپیما زمانی که فرود می‌آید در جا نمی‌ایستد بلکه چند متری می‌رود تا متوقف شود اما انسان از معراج تا به پایین می‌آید و می‌گوید السلام علیکم ... سریع از نماز بلند می‌شود. من این را اضافه می‌کنم که هواپیما موقع بلند شدن هم باید چند متری راه برود تا بلند شود. فرد قبل نماز باید قرآن بخواند، اذان و اقامه بگوید و بعد نماز بخواند. در این صورت حضور قلب خواهید داشت.

این استاد اخلاق افزود: برای وضو گرفتن و... دعا داریم این‌ها برای آماده شدن جهت نماز است، قبل از نماز هم باید نافله خواند. با این اعمال حضور قلب خواهیم داشت.

وی افزود: عبادت که انجام فرایض و نوافل است، تلاشی عاشقانه برای جلب توجه معبود و کسب رضایت محبوب است که توسط عابد صورت می‌گیرد. یعنی ما بندگی می‌کنیم که به چشم خدا بیاییم.

منبع: فارس

۱۴۰۰/۵/۲۴

اخبار مرتبط