روایت یك بازیگر از پشت پرده نقش‌فروشی در سینما

به گزارش نما، ساناز سماواتی درباره نقش خود در سریال «خوشنام» اضافه کرد: من در این سریال یکی از نقش‌های مکمل را بازی می‌کنم، «خوشنام» اثری کمدی است که با دستمایه‌های اجتماعی ساخته شده است، «خوشنام» قصه بسیار جذابی دارد و احتمالا می‌دهم از سوی مخاطبان با اقبال خوبی روبرو شود.

سماواتی درباره حضورش در سینما بیان کرد: مدت‌هاست هیچ پیشنهاد سینمایی ندارم و نمی‌دانم در سینما چه خبر است. البته فقط من نیستم بلکه خیلی از دوستانم که سال‌ها در سینما بودند هم بیکار شده اند. تهیه کنندگان و کارگردانان چرا دیگر از نسل ما هیچ بازیگری انتخاب نمی‌کنند، اینقدر از سینما دور بوده‌ام که نمی‌دانم این هنر هنوز زنده است یا خیر. یک نفر باید پاسخگو باشد که چرا هیچ پیشکسوتی را به سینما راه نمی‌دهند و مهمتر اینکه چطور همه نقش‌ها دست چند نفر محدود افتاده است.

بازیگر سریال «قصه هزار افسون» درباره رشد قارچی حضور خوانندگان در سینما افزود: شخصا مخالف ورود هنرمندان به سایر عرصه‌ها نیستم، یعنی یک بازیگر می‌تواند مجری خوبی شود یا یک خواننده بازیگر خوبی شود، من هیچوقت خط کشی نمی‌کنم که ورود خوانندگان و ... به بازیگری ممنوع است، اما با یک چیز مخالفم و آن اینکه برخی بی هیچ آموزش، تخصص و تکنیکی براساس برخی مناسبات عجیب و غریب وارد این عرصه می‌شوند. متاسفانه امروز نقش فروشی در سینما بیداد می‌کند، به فلان تهیه کننده می‌گویم چرا این بازیگر را آوردی، می‌گوید سرمایه نداشتم و مجبور شدم از وی پول گرفته و در اثر بازی اش دهم، متاسفانه از وقتی که مادیات به شکل غلطش وارد سینما شده همه چیز رو به ویرانی رفته است.

سماواتی با نقد شیوه انتخاب بازیگران در سینما اضافه کرد: پیش از این هرکسی را براساس توانایی و لیاقت و تجربه برای یک نقش انتخاب می‌کردند، متاسفانه الان اولویت انتخاب بازیگر این است که چقدر فالوئر دارد، امروز اینفلوئنسرها هم بازیگر شده اند پس چه انتظاری از سینما داریم. من برای تمام کسانی که این جریان را ساخته و ذائقه مردم را تخریب کرده‌اند متاسفم. بدبختانه امروز شان هنر زیر سوال رفته، زیرا همه چیز مادی بررسی می‌شود، همه به دنبال منفعت شخصی خودشان هستند و هیچکس دلش به حال هنر و سینما نمی‌سوزد. این رویه مطمئنا آینده تاریکی را در عرصه بازیگری رقم می‌زند.

سماواتی در همین رابطه خاطرنشان کرد: مدت‌هاست که سینما را دنبال نمی‌کنم، یعنی هیچ اتفاق جذاب و عجیبی در سینما رخ نمی‌دهد که مرا وسوسه کند، پیشتر فیلم‌هایی ساخته می‌شد که مخاطبان صف می‌کشیدند، اما امروز همه چیز تکراری و کلیشه‌ای شده است.
منبع: میزان