به گزارش نما به نقل از فارس، اندیشکده «شورای منافع ملی» در مقالهای به قلم «رابرت راس» مینویسد: به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، هیچ محاصرهای در غزه صورت نگرفته است و کرانه غربی رود اردن نیز اشغال نشده و هرگز «ناکبا» (پاکسازی نژادی فلسطینیها در سال 1948) رخ نداده است. 3 مقاله اخیر، مهمترین جنایات اسرائیل را از پیشینه تاریخی آن، پاک میکند.
* دلایل فقر روزافزون مردم غزه
در مقالهای که در 13 دسامبر 2012 با عنوان «حماس، غزه را فریب داده است اما یکی از مشکلات، مسئله پول است» در این روزنامه منتشر شد، «استیون ارلانگر»، به بررسی دلایل فقر روزافزون و تضعیف کننده در غزه میپردازد. در این مقاله 1300 کلمهای، نویسنده حتی یک بار هم به محاصره غزه توسط اسرائیل و یا بمباران آن در سالهای 2008 و 2012، به عنوان یکی از عوامل اصلی این فقر، اشاره نکرده است.
* از نظر نیویورک تایمز، اسرائیل مسئول فقر مردم ساکن در غزه نیست
اما در عوض، «ارلانگر»، لیست بلندی از تحولات منطقهای (تضعیف اسد در سوریه و تحریمهای اعمال شده بر ایران) را بر میشمارد و بیش از همه روی تصمیمات حماس مبنی بر مالیاتها و هزینههای جدید، تاکید دارد که از قرار معلوم، مردم فلسطین ساکن در غزه را نه تنها بیش از پیش فقیرتر کرده است، بلکه بیشتر از همیشه موجب نارضایتی مردم از حماس شده است.
«مردم غزه دریافتهاند که در اینجا نظم بیشتر، ساختمان بیشتر و زباله کمتری وجود دارد اما اخیرا بسیاری از هزینههای اقتصادی، صرف حماس و ارتش آن میشود.»
*سوء استفاده تایمز از سخنان استاد فلسطینی
پس از آنجایی که در این میان، حمله اخیر اسرائیل به هیچ عنوان در نظر گرفته نشده است، بار دیگر، این موشکهای حماس هستند که به خاطر بدبختی مردم غزه، سرزنش میشوند. چنانچه برای اثبات این موضوع، قصاب 43 سالهای به «ارلانگر» میگوید: «همه چیز در غزه، مرتبا در حال کاهش است.» یکی دیگر از ساکنین غزه میگوید: « زندگی در غزه یعنی افسردگی و محرومیت.»
«ارلانگر» از کلمه «محاصره» در این بررسی، تنها در میان نقل قولی از فهرست کلی مشکلاتی که در حال حاضر، مردم فلسطین در غزه از آن رنج میبرند استفاده کرده است. این نقل قول، متعلق به «مخمیر ابوسادا» است که در آن به «فقر، سوء مدیریت، محاصره، بیکاری، آزادی اندک در نقل و انتقال و جابجایی» اشاره کرده است.
* تایمز، محاصره فلسطین را تلویحا به حماس نسبت داده است
و در میان سایر شرایط، محاصره، نه به اسرائیل، بلکه تلویحا به حماس نسبت داده شده است. از نظر «ابوسادا»، «اگر حماس نمیتواند با این موضوع مقابله کند، خود را در موقعیت مشابه قبل از جنگ خواهد یافت.» در حالیکه «ابوسادا»،استاد علوم سیاسی در دانشگاه «الازهر» غزه، به طور قطع علت این شرایط را میداند، اما قرار دادن نقل قول وی در این قسمت، این طور به نظر میرساند که حتی «ابوسادا» نیز حماس را به خاطر محاصره سرزنش میکند.
*تایمز خوانندگان ناآگاه خود را گمراه میکند
در هر صورت، «ارلانگر»، هیچ دلیل منطقی در مورد اینکه چطور محاصره زمینی، دریایی و هوایی یک سرزمین پرجمعیت و دست کم 2 حمله اخیر نظامی اسرائیل را یک جا از بین برده، ارائه نداده است. یک خواننده ناآگاه میتواند به راحتی نتیجه گیری کند که محاصره چیزی است که حماس مسئول آن است و یک تنبیه دسته جمعی که توسط اسرائیل به مردم فلسطین تحمیل شده باشد، نیست و مستقیما دلیل اصلی فقر و «آزادی اندک در جابجایی» غزه، به شمار نمیرود.
* روزنامه آمریکایی، اسرائیل را از دست داشتن در پاکسازی نژادی، تبرئه میکند
از این رو، به نوشته نیویورک تایمز، حماس مسئول مشکلات غزه است و این مسئله هیچ ارتباطی به اسرائیل ندارد. 3 روز پس از آنکه مقاله «ارلانگر» در مورد غزه، دلیل آوارگی فلسطینیها را پنهان کرد، روزنامه تایمز در مورد آوارگان فلسطینی در سوریه، مقالهای منتشر کرد. تایمز تنها با استفاده از 8 کلمه، اسرائیل را از هرگونه دست داشتن در پاکسازی نژادی هزاران نفر از مردم فلسطین را برای ساختن دولت یهود، تبرئه کرد.
* «ناکبا»، گناه اصلی صهیونیسم و دولت اسرائیل، در پردهای از ابهام فرو رفت
تایمز با گزارش حمله اخیر رژیم سوریه به اردوگاه «یرموک» در دمشق، که منزلگاه هزاران پناهنده فلسطینی است، توضیح میدهد که آنها «آوارگان جنگ با اسرائیل هستند.» بنابراین، «ناکبا»، گناه اصلی صهیونیسم و دولت اسرائیل، در پردهای از ابهام فرو رفت.
این مقاله، موضوع تغییر مکان گسترده گروهی از مردم توسط گروهی دیگر را، به درگیری بین دو طرف احتمالا برابر، که در نتیجه آن احتمالا گروهی از فلسطینیان گریختهاند، تغییر داد.
* سازمان ملل حق را به مردم فلسطین میدهد
البته این روزنامه توضیح نداد که با اینکه قطعنامه 194 سازمان ملل که صراحتا این حق را به فلسطینیان ساکن در سوریه میدهد تا به خانههای خود، که در حال حاضر در اشغال اسرائیل است، بازگردند، دولت اسرائیل، همواره و در هر زمانی، این حق را انکار میکند.
در مقالهای که در روز بعد در مورد منطقه به اصطلاح «ای یک» در شرق بیت المقدس در کرانه غربی تحت اشغال، نوشته شد، این موضوع که این سرزمین و قلمرو وسیعتری که این منطقه جزوی از آن است، از سوی قوانین بین المللی، جزو قلمرو فلسطین در نظر گرفته شده است که در حال حاضر، تحت اشغال رژیم اسرائیل است، عنوان نشد (استیون ارلانگر، «کرانه غربی، خالی، اما پر از معنی»، 17 دسامبر).
* زمین «خالی»، قدیمیترین افسانه یهودی
«ارلانگر» با اشاره به بیانیه اخیر اسرائیل مبنی بر شهرک سازی این رژیم در منطقه «ای یک»، قدیمیترین افسانه متعلق به صهیونیست را تکرار میکند که: زمینی «خالی» وجود دارد که اکنون «دو طرف» بر سر آن کشمکش دارند. «ارلانگر» به ما میگوید: «ای یک» عمدتا قطعهای خالی از کرانه غربی است و جنگ بر سر آن، ظاهرا حاکی از اختلافات، دشمنی و بیاعتمادی غیرقابل حل بین اسرائیل و فلسطین است.
* اشغال فلسطین توسط اسرائیل، به راحتی نادیده گرفته میشود
بنابراین، کرانه غربی فلسطین اشغالی، با تمام شهرکهای غیرقانونی اسرائیلی، جادههای مختص یهودیان، پاسگاههای بازرسی اسرائیلی، تجاوزات نظامی اسرائیل و تخریب خانههای فلسطینیان توسط اسرائیل، به قلمرویی که دو گروه مختلف، به اندازه مساوی، نسبت به آن، ادعای قانونی دارند، محدود شد. تنها جایی که «ارلانگر» به طور سربسته به موضوع اشغال اشاره میکند، در انتهای مقاله است که می نویسد منطقه «ای یک» «منطقهای عمدتا دولتی است.»
* ابهام در مورد اشغال منطقه «ای یک»
اما این نیز مانند «محاصره» غزه که توضیح داده نشد که چه کسی مسئول آن است، آنقدر مبهم است که یک خواننده ناآگاه نمیفهمد که منظور از «دولت» کدام دولت است و تحت چه شرایطی و دربرابر حقوق، معاش و سلطه چه کسانی این منطقه را کنترل میکند. نتیجه این خواهد شد که شما با هیچ محاصره، «ناکبا» و اشغالی در این سرزمین، روبه رو نیستید.
* نیویورک تایمز، در خدمت منافع اسرائیل
چنین گزارشی، در بهترین حالت، خیالی و در بدترین حالت، به طور تعمدی، گمراه کننده است. در هر صورت، روزنامه نیویورک تایمز، با نگاه داشتن مردم آمریکا در تاریکی در مورد حقیقت واقعی اشغال اسرائیل، در جهت منافع اسرائیل قدم بر میدارد.
درک این که چرا وقتی افرادی که در این مورد مینویسند، در خصوص واقعیتهای اساسی تاریخی، جغرافیایی و سیاسی، سردرگم هستد، بسیاری از آمریکاییها در مورد این مسئله گیج شدهاند، بسیار آسان است.