پاکستان باز هم شاهد عملیات تروریستی در مسجد شیعیان بود که طی آن دهها تن قربانی شدند،این حادثه درست در زمانی اتفاق افتاد که نگاه همگان به واسطه ی عملیات رسانه ای گسترده به او کراین جلب شده بود، بنابراین اين انفجار چنانكه بايد مورد توجه جهان واقع نشد اگر چه سکوت جهان غرب در قبال این کشتار قابل پیش بینی بود اما بسیار درد آور بود که در گوشه ای از جهان هستی روزانه صدها کودک و پیر و جوان به وسیله تروریستهای پرورش یافته از غرب جان خود را از دست می دهند، اما هیچ کس ندای نه به خشونت سر نمی دهد. این یک واقعیت است که دنیای غرب بر این باور است که کشورهای منطقه غرب آسیا و آفریقا و به ویژه مسلمانان در برابر آنها و سرزمینشان در درجه ی پایین تری قرار دارند و بهای خون آنان در برابر خون جوامع غربی بسیار ناچیز است و اصلا اشکالی ندارد که کشتار مردم بی گناه در سرزمین هایی مانند سوریه، عراق، یمن و... اتفاق بی افتد اصل آن است که منافع کشورهای غربی تامین شود و این خونها بهای آسایش جوامع غربی است. آنها به این موضوع عمیقا معتقدند که اگر منافعشان ایجاب کند ضرورت دارد که با تجهیزات پیشرفته نظامی زمین و آسمان یک کشور را مورد هجوم قرار دهند. اما وای به حال آن روزی که بین دو کشور درگیری رخ دهد و منفعتی ازآن اروپا و آمریکا نشود آن وقت است که آن کشورها عامل برهمزننده صلح بینالمللی و تجاوز به انسانیت و اخلاق عنوان می شوند نمونه ی ملموس این رفتار را میتوان در جنگ مابین روسیه و اوکراین مشاهده کرد. اما زمانی که دست نشانده ی غرب مردم بی گناه کشور پاکستان را به خاک و خون می کشند صدا از هیچ سازمان و کشور مدافع حقوق بشر بلند نمی شود، چرا که برای جهان غرب حقوق بشر به صورت مستقل معنا ندارد و این موضوع مهم است که کدام کشور در راستای تامین منافع غرب دست به کشتار بزند ، جهان غرب نیز طرفدار همان است. اما آنچه پیش از رفتار جوامع غربی قلب انسان را به در می آورد آن است که روشنفکران موجود در کشورمان که در شش سال تجاوز به مردم یمن و به خاک و خون کشیدن آنان سکوت پیشه کرده بودند و کوچکترین حمایتی از مردم مظلوم یمن نکردند این روزها داعیه دار حقوق بشر در اوکراین شده اند، درست است که جنگ در هر نقطه ی از جهان هستی محکوم است اما چرا در برابر یک حادثه ی مشابه دو واکنش بسیار متفاوت رخ می دهد؟ در روزهایی که ویترین همه رسانههای اصلاح طلب کشور و رسانه های غربی با شعارهای صلح و ضدیت با جنگ و خشونت مزین شده است ، ۵۶ نفر از شیعیان مظلوم پاکستانی در سکوت سنگین رسانهای، غریبانه در خون خود می غلطند بدون اینکه کوچکترین واکنشی را از سوی داعیه داران حقوق بشر شاهد باشیم و بدتر از آن این است که برخی از فعالین اصلاح طلب رفتار دوگانه ی غرب در مواجه با کشتار مردم بیگناه را توجیه می کنند سؤال ما این است که تفاوت پاکستانیها با اوکراینی ها در چیست که کشتار 250 انسان در شهر پیشاور پاکستان در دنیا مطرح نمیشود، اما بخاطر جنگ روسیه و اوکراین کل دنیا را بهم ریخته اید؟ سکوت در مقابل کشتار مردم بیگناه یمن نشانه بیوجدانی رسانههای غرب و سرسپردگان غربی و تبعیضی است که در میان انسانها قائل میشوند و نشان میدهد که چگونه نگاه آنها به جهان نیز کاملاً سیاسی و نژادپرستانه است.