موج گرانی اینترنت در كشور

گران کردن بهای اینترنت از سوی اپراتور‌ها در شرایطی صورت می گیرد که کیفیت و سرعت اینترنت نسبت به چندماه گذشته کاهش چشمگیری داشته است.
در اسفندماه سال گذشته بود که بعضی از مدیران شرکت های اینترنتی با استناد به تورم به وجود آمده و افزایش دستمزد کارکنان و گرانی هزینه‌های جانبی، خواهان افزایش تعرفه بسته‌های اینترنتی برای سال ۱۴۰۱ شدند آنها معتقد بودند که این هزینه‌ها روی تعرفه‌ها اعمال نشده است و افزایش ۱۰۰ درصدی تعرفه اینترنت تنها راه حل موجود برای ادامه کار این شرکت‌هاست.
علاوه بر این موضوع افزایش 2 درصدی حق‌السهم دولت در اپراتورهای موبایل در بودجه سال 1401 و اعتراض اپراتورها که این موضوع منجر به افزایش هزینه‌های آنها می‌شود باعث شد تا اپراتورها هزینه ی خدمات خود به کاربران را افزایش دهند، به گونه ای که تنها در مدت چند هفته ، قیمت بسته‌های اینترنتی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی به دو برابر افزایش پیدا کرد. اگر به قیمت بسته‌های این شرکت‌های اینترنتی نگاهی بی اندازیم و آنها را باقیمت های سال گذشته مقایسه کنیم می بینیم که خدمات این شرکت ها با افزایش صددرصدی قیمت همراه بوده است، برای مثال قیمت اینترنت یک گیگابایت ترافیک یکی از سرویس‌دهندگان اینترنتی که پیش‌تر 2 هزار تومان بود، به 4 هزار تومان افزایش پیدا کرده است و قیمت 5 گیگابایت ترافیک نیز از 10 هزار تومان به 20 هزار تومان افزایش پیدا کرده است. علاوه بر این موضوع، اپراتورهای تلفن همراه هم با ترفند حذف بسته‌های پرمصرف و به‌صرفه گرانی دیگری را در اینترنت کشور رقم زدند البته اقدام این اپراتورها به دستور سازمان تنظیم مقررات انجام شده است که باعث شده تا اپراتورها تمامی بسته‌های بلندمدت شش ماهه و یک ساله همراه را که از نظر قیمت برای کاربران به صرفه تر بود را از خدمات خود حذف کنند.
اپراتور ایرانسل از روز ۲۲ فرودین ۱۴۰۱ گرانی بسته های اینترنت خود را آغاز کرده است؛ و در حال حاضر مشتریان این اپراتور برای خرید یک بسته ۷ گیگابایتی ۳۰ روزه باید مبلغ ۲۸ هزار تومان را پرداخت کنند؛ این در حالی است که پیش از این یک بسته ۱۰ گیگابایتی ۳۰ روز با قیمت ۲۹ هزار تومان به فروش می‌رسید.
علاوه بر این پرطرفدارترین بسته‌های کوتاه‌مدت موجود نیز حذف شده‌ و حالا کاربران مجبور به تهیه بسته‌های گران‌تر هستند.
به عنوان نمونه بسته یک ماهه با ۱۰ گیگابایت ترافیک از فهرست بسته‌های هر دو اپراتور همراه اول و ایرانسل حذف شده و بسته‌های با ترافیک کمتر جایگزین آن شده‌اند. کاربران پیش از این می‌توانستند این بسته را به قیمت ۲۹ هزار و ۵۰۰ تومان تهیه کنند، اما حالا باید بسته‌ یک ماهه‌ای با حجم کمتر (۷ گیگابایت) را ۲۸ هزار و ۲۰۰ تومان بخرند و این افزایش بیش از ۳۶.۵ درصدی این بسته را نشان می‌دهد. این گرانی در حالی صورت می گیرد که براساس داده‌های سایت سنجش سرعت اینترنت اسپیدتست، در این مدت سرعت اینترنت موبایل در ایران در میان کشورها، هفت رتبه کاهش یافته و به ردیف ۷۹ سقوط کرده است.
موضوع دیگری، که این روزها صدای کابران را بلند کرده است افزایش صد درصدی قیمت اینترنت مخابرات بوده است. با نگاهی به قیمت اینترنت های امسال و سال گذشته ی این اپراتور مشخص می شود که خدمات اینترنت مخابرات هم افزایش چشمگیری داشته است ؛ به‌طوری‌که قیمت ۵۰۰ گیگابایت اینترنت ماهانه از ۱۶۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان رسیده است. البته "شرکت مخابرات ایران" این موضوع را تکذیب کرده و گفته است: تعرفه‌های اینترنت شرکت مخابرات ایران براساس تعرفه‌های ابلاغی سازمان تنظیم مقررات در سال 1396 است و هیچگونه افزایشی در سال‌های اخیر صورت نگرفته است.
اما با تمامی حرف ها و سخنها در نهایت وزارت ارتباطات افزایش قیمت اینترنت را تایید کرد و وعده داد با یک بسته حمایتی، این گران شدن را برای اقشار کم‌برخوردار جبران کند. بر این اساس دولت مدعی شد که حجم استفاده ۴۰ درصد کاربران دیتای موبایل زیردوگیگابایت است و دولت به دنبال برنامه‌ای است که افزایش قیمت را برای اقشار کم‌برخوردار و یا کل جامعه جبران کند ، بر اساس آماری که رئیس رگولاتوری به آن اشاره کرده است، احتمالا عدد دو گیگابایتی ملاک این بسته ی حمایتی باشد و این حجم را برای اقشار کم‌برخوردار رایگان کنند. اما آیا واقعا دو گیگابایت پاسخگوی نیاز مردم است؟ خرید آنلاین، دانلود برنامه‌های کاربردی، به‌روزرسانی نرم‌افزار‌هایی مانند آنتی‌ویروس‌ها، حضور در کلاس آنلاین و ...، ده‌ها مگابایت حجم مصرف می‌کند و دو گیگابایت ابدا پاسخگوی آن نیست.
بنابراین با وجود افت کیفیت شدید اینترنت در سال 1401، گرانی آن موضوعی نامعقول و غیر منطقی محسوب می شود چرا که زمانی این افزایش قابل قبول و منطقی است که در ازای مبلغ دریافتی، اینترنتی با سرعت بالاتر و کیفیت مطلوب تر به کاربر ارائه شود نه آنکه کیفیت نه تنها بهتر نشده بلکه به صورت چشمگیری افت داشته باشد اما قیمت ها افزایش پیدا کند

وانگهی در حال حاضر زندگی، تحصیل و کار مردم به اینترنت وابسته شده است و افزایش تعرفه‌ها تنها باعث کاهش دسترسی بیشترین دهک‌های جامعه به اینترنت و به‌نوعی صرفه‌جویی در مصرف اینترنت می شود. این افزایش قیمت‌ها شاید در کوتاه‌مدت به نفع اپراتورها باشد اما درنهایت دود آن به چشم توسعه اقتصاد دیجیتال کشور می‌رود