یك بیماری سیاسی خطرناك

مبتلایان به بیماری خطرناك «همه چیز را سیاسی دیدن»، طی زمان به بیماری دیگری به نام «توهم توطئه» نیز مبتلا می‌شوند.

به گزارش نما به نقل از جوان آنلاین، بعضی‌ها همه چیز را سیاسی می‌بینند! مثلاً اگر زمین در یکی از خیابان‌های شهر نشست بکند و گودالی حفر شود، این «بعضی‌ها» بی‌درنگ آن را به سیاست و سیاستمداران می‌چسبانند! این «برخی‌ها» حتی آلودگی هوا را هم به سیاست گره می‌زنند!

افرادی که همه موضوعات و رخدادها را سیاسی می‌بینند و با میکروسکوپ سیاست در صدد تجزیه و تحلیل عناصر مسائل بر می‌آیند، در وهله نخست، لذت، شیرینی و آرامش زندگی را از خودشان سلب می‌کنند و در وهله دوم، سبب آزار دیگران می‌شوند.

یکی از معانی و تعاریفی که برای سیاست بیان می‌شود این است: «سیاست یعنی تربیت و رام کردن اسب چموش و سرکش»، بر این مبنا، واضح است که هرکسی قدرت و تدبیر رام کردن یک اسب چموش را ندارد. از سوی دیگر، سیاست به خاطر ماهیت پیچیده و تودرتویی که دارد، برای تجزیه و تحلیل شدن یا نیازمند استاد و دانش آموخته فهیم این رشته است یا افرادی که هرچند دانش آموخته دانشگاهی این رشته نیستند اما ذهنی خلاق و پیچیده دارند که از عهده تحلیل پیچیدگی‌های سیاست بر می‌آید.

به همین دلیل، افرادی که جزو این دو دسته نیستند و عادت کرده‌اند همه چیز را سیاسی ببینند، چون از عهده شناخت و کالبدشکافی پیچیدگی‌های سیاست بر نمی‌آیند، به نتایج و نظریه‌های نادرستی می‌رسند که این نتایج غلط به مرور، از آنان افرادی «دریم استیلر» یعنی «منفی‌باف» می‌سازد و همین منفی بافی‌ها سبب می‌شود که بدبینی و غیرواقع بینی به شاکله شخصیتی و اندیشه‌ای آنان رسوخ کند. این افراد در نهایت به جایی می‌رسند که حتی مهر و محبت و ابراز عشق صادقانه همسر یا شوهر خود را نیز سیاسی می‌بینند!

گاهی این اتفاق در لایه‌های مدیریتی یا برای برخی سیاستمداران هم رخ می‌دهد و بعضی از این افراد هم به بیماری «همه چیز را سیاسی دیدن» مبتلا می‌شوند. اینجاست که اگر یکی از کارمندان و همراهان چنین مدیران یا سیاستمدارانی، حتی اگر انتقادات منطقی و بجایی نسبت به روند امور در آن سازمان یا بخش داشته باشد، انتقادش با «عینک سیاسی» دیده و با «سمعک سیاسی» شنیده می‌شود. در چنین شرایطی، فرد منتقد یا به انزوا کشانده می‌شود یا با «حذف» روبه‌رو می‌گردد. مبتلایان به بیماری خطرناک «همه چیز را سیاسی دیدن»، طی زمان به بیماری دیگری به نام «توهم توطئه» نیز مبتلا می‌شوند و روح و فکرشان وارد فاز شیزوفرنی(توهم) می‌شود. در طول تاریخ، افراد متوهم عامل بسیاری از حوادث ناگوار فردی، خانوادگی، ملی و جهانی بوده‌اند. به هر حال، سیاست فقط بخشی از زندگی است و بی‌تدبیری محض است اگر با ابتلا به بیماری سیاسی‌بینی امور، شادی و آرامش را از زندگی خودمان و دیگران سلب کنیم.

۱۳۹۱/۱۰/۱۹

اخبار مرتبط