حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی نیز برخورداری از پشتوانه حزبی را یکی از اصلیترین عوامل تاثیرگذاری میداند و معتقد است که باید عضویت حزبی به یک ارزش سیاسی در کشور تبدیل شود.
وی در گفتوگو با ایسنا با تاکید بر اهمیت داشتن پشتوانه حزبی برای نامزدهای انتخابات، اظهار کرد: هنگامی که نامزدی از یک پشتوانه فکری، خرد جمعی و تشکیلاتی منسجم برخوردار باشد، قدرتش در انتقال پیام و تأثیرگذاری بر جامعه چندین برابر نامزدی میشود که هیچ تشکیلاتی ندارد.
این فعال سیاسی اصولگرا افزود: فردی که از یک پشتوانه تشکیلاتی برخوردار باشد، برای به کارگیری نیروهای همفکر و همعقیده خود در مسئولیتی که به عهده میگیرد، دچار جهل نمیشود، بلکه اطلاعات تشکیلات در اختیار فرد است و میتواند از نیروهای آموزش و تربیتدیده تشکیلات برای توسعه فعالیتهای خود استفاده کند.
ترقی با اشاره به مزیت برخورداری از عقل جمعی به عنوان دیگر مزیت عضویت در احزاب، بیان کرد: فردی که پشتوانه تشکیلاتی و حزبی داشته باشد، تنها متکی به فکر محدود خود کار را پیش نمیبرد، بلکه از عقل جمعی که در رشتههای گوناگون توانمندی و آگاهی دارند، برای تصمیمگیریهای کلان و مهم خود استفاده میکند و این امر موجب میشود تصمیمگیریها و نقطهنظرات فرد جامعتر شود. باتوجه به این خصوصیات نامزدی که پشتوانه تشکیلاتی داشته باشد ارجحتر نسبت به نامزدی است که پشتوانه تشکیلاتی ندارد.
رئیس شورای وحدت در خراسان رضوی با اشاره به اینکه اغلب نامزدها خود را مستقل اعلام میکنند، گفت: یکی از علل این است که احزاب جایگاه خود را به عنوان یک مرجعیت اجتماعی و سیاسی در افکار عمومی جامعه پیدا نکردهاند. نکته بعد این است که گاهی برخی از احزاب انتظارات و توقعاتی خارج از قانون و ضوابط دارند و اعضا نمیتوانند به خواستهها و توقعات در ایفای مسئولیت خود عمل کنند، به همین دلیل نامزدها سعی میکنند وابستگی خود را به تشکیلات کاهش دهند تا این توقعات موجب نشود منافع حزبی را بر منافع ملی ترجیح دهند.
ترقی اضافه کرد: هنوز وابستگی حزبی در کشور ما به عنوان یک ارزش سیاسی در افکار عمومی جا نیفتاده و اصلاح این روند نیازمند اصلاح نگاه به احزاب است. به این منظور هم احزاب باید رویههای نادرست خود را تغییر دهند و هم حاکمیت باید قوانینی را وضع کند که زمینه حضور فعالتر احزاب در حوزه سیاسی و قدرت است فراهم شود.
وی با اشاره به تعدد شدید احزاب و تحقق نظام حزبی در کشور، اظهار کرد: تعدد و تکثر احزابی که از یک مبانی مشترکی برخوردار هستند، جز تفرقه در جامعه اثر دیگری ندارد. از ابتدای انقلاب برای اینکه راه و روشهای مختلف را در جهت اهداف انقلاب تغییر دهیم، مجبور به تشکیل انجمنهای اسلامی صنفی شدیم. این تشکلها عمدتا برای سازماندهی صنفی شکل گرفت، اما اکنون به احزاب تبدیل شدهاست.
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه ادامه داد: حزب باید تشکیلاتی فراگیر باشد که صرفا بر اساس خاستگاه اجتماعی قشر خاصی از مردم نیست. احزابی که صنفی هستند، در صنف خود فعالیت دارند و نمیتوانند در جرگه احزاب ملی و فراگیر عمل کنند، منتها چون هنوز قانونی نداریم که محدوده آن را مشخص کند، اکنون تشکلهای صنفی هم بهعنوان حزب تلقی میشوند.
ترقی افزود: در کشور برای اینکه بدنه اجتماعی احزاب قویتر باشد و پایگاه اجتماعی گسترده و وسیعتری داشته باشند، بایستی کثرت احزاب در کشور کاهش یابد و نهایت به ۳ یا ۴ حزب قوی تبدیل شوند و اگر میخواهند تشکیلاتی صنفی داشته باشند، در ذیل تشکل اصلی آن را سازماندهی کنند.
وی با بیان اینکه بخشی از علل عدم تحقق نظام حزبی به کنشگری احزاب مربوط است، گفت: اراده حاکمیت از ابتدای انقلاب تاکنون بر این بوده که از تحزب در جهت تقویت و پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی استفاده کند، منتهی کارکردی که از احزاب ظهور پیدا کرد اینچنین نبوده است.
این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: همانطور که هیچ مشوقی در قانون اساسی برای تحزب پیدا نمیکنیم، نمیتوان فعالیت افراد در احزاب را منع کرد. اکثریت اعضای حاکمیت در احزابی که اول انقلاب با اذن امام تشکیل شده بود، حضور داشتند و همگی به منافع کار تشکیلاتی قائل بودند، اما چون احزاب هنوز خود را در ترازی قرار ندادهاند که نقش موثری در ارائه راهکار و برنامه برای اداره مطلوب کشور داشته باشند، نیازمند به توانمندسازی احزاب از سوی دولت هستیم تا اثرگذاری آنان در معادلات سیاسی داخل کشور افزایش یابد.