به گزارش نما 30 مرداد ماه 1387 همایشی تحت عنوان "مهدویت و مدیریت جهانی" برگزار شد که یکی از سخنرانان این همایش، اسفندیار رحیم مشایی بود.
متن کامل این سخنان اوایل این هفته پس از چهار سال برای اولین بار در ویژه نامه "مدیریت جهانی مهدوی" روزنامه ایران منتشر شد؛ اتفاقی که به زعم برخی کارشناسان رنگ و بوی سیاسی و انتخاباتی داشته است.
با حجت الاسلام محمدحسن ذاکری درباره پشت پرده و جریان انتشار این خبر پس از چهار سال توسط روزنامه ایران به گفتگو نشستیم.
• طی چند روز گذشته سخنان حاشیه داری از رحیم مشایی توسط روزنامه ایران منتشر شده است؛ سخنانی که ادامه همان مباحث انسان محوری موجود در سخنان ایشان و همچنین همه خدا انگاری فلسفه غرب است. نظر شما در این باره چیست؟
یکی از آموزه هایی که در شیعه وجود دارد بحث مهدویت و انتظار است، یکی از نقاط قوتی که در مذهب ما به چشم می خورد و آن هم سرچشمه در وحی و سیره نبی اکرم (ص) دارد این است که شیعه خودش را آماده و مهیا می کند و در انتظار حقیقی است برای ظهور منجی که جهان را پر از عدل و داد می کند.
اصل این بحث مورد تایید همه علما است و حتی همه ادیان نیز منتظر حضور منجی هستند تا در آخرالزمان، جهان را پر از عدل و داد کند اما متاسفانه در طول تاریخ تشیع حتی در عصر حضور اهل بیت علیهم السلام هم فرقه ها و گروه های مختلفی با دستاویز قرار دادن این اصل اصیل تشیع، به دنبال مطامع گروهی و شخصی خود بوده اند.
لذا هراز چند گاهی ما شاهد این هستیم که برخی افراد و گروه ها حتی ادعای مهدویت می کنند در زمانی که زمان حضور امام معصوم (ع) بوده و افرادی خودشان را به آنها منتصب می کنند تا بتوانند این بشارات هایی که در خصوص مهدویت داده شده را مصادره کنند.
بنابراین این اتفاقات امر تازه ای نیست که برخی افراد بخواهند از فرهنگ مهدویت مطامع شخصی و گروهی خود را به دست بیاورند و پیش ببرند.
البته شایان ذکر است که این امر در طول تاریخ مواجه شده با هوشیاری و برخورد قاطع امامان و اهل بیت علیهم السلام در زمان حضورشان و علمای تیزبین و هوشیار و فهیم تشیع در عصر بعد از غیبت امام زمان (عج).
لذا این امر طبیعی است که برخی مطالب در سلسله همان مطالب پیشین مطرح شود و خیلی هم مساله تازه ای نیست.
• دلیل طرح این گونه مسائل در کشور ما که همواره ادامه دهنده مکتب تشیع بوده چیست؟
در کشور ما نیز بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی جریان رجوع مردم به مباحث مهدوی و اقبال عامه به این بحث ارزشمند باعث سوء استفاده گروه های مختلفی در طول انقلاب شد. از پس نیز هر از گاهی ما شاهدیم که برخی گروه ها برای رسیدن به خواسته های شخصی خود از این آموزه ای که در اعماق اعتقادات و باورهای مردم ما جا دارد سوء استفاده کرده اند.
به نظر می رسد در حال حاضر نیز برخی افرادی که این مباحث را مطرح می کنند دل در گرو فرهنگ اصیل مهدویت نداشته باشند چون محک شناختن اعتقاد راسخ افراد به حرف ها و آنچه که در بیان آنها وجود دارد محک عمل است.
طبق آموزه های دینی اعتقاد به فرهنگ مهدویت و وجود نازنین حضرت ولی عصر (عج) بدون اعتقاد به ولایت فقیه و تبعیت از روحانیت و علمای راستین و متقی شیعه ادعایی دروغین است.
کسی که ادعا می کند که مرید امام زمان است و دنبال ترویج فرهنگ مهدویت و مدیریت جهانی مهدوی است اما در مقام عمل و تبعیت از روحانیت و مرجعیت و در راس آن ولایت فقیه نمره قبولی نمی آورد نشان می دهد که این ادعا، ادعای راستینی نیست بلکه شاید این مساله راهی برای رسیدن به مطالبات شخصی و گروهی و قبیله ای و در اختیارداشتن قدرت باشد.
علاوه بر اینکه در مباحث علمی مهدویت و استدلال هایی که آقای مشایی اشکالات علمی مشخصی وجود دارد که باید در مجامع علمی پاسخ داده شود.
استدلالات و عمده مباحث ایشان با محوریت انسان و انسان محوری است که این مساله با آموزه های اصیل شیعه منافات داشته و در تضاد است.
در صحبت های ایشان که در شبکه ایران منتشر شده همه اصالت به انسان داده شده است، درست است که ما اعتقاد به انسان های کاملی که همانا معصومین علیهم السلام هستند را داریم اما اینکه انسان را محور همه امور جاری قرار دادند صحیح نیست؛ ما خدا محور هستیم، ما خدا را محور همه مسائل و امور و سرچشمه تمام فیوضات می دانیم و اصالت را با وجود خدا قرار می دهیم.
به نظر بنده یکی از اشکالات اساسی مباحث آقای مشایی استشمام بوی اومانیسم از این مباحث است که باید به آنها پاسخ داده شود. به نظر می رسد مغالطه ای در صحبت های ایشان وجود دارد که باید مورد بحث قرار گیرد و پاسخ داده شود.
• به نظر شما انتشار این سخنان بعد از چند سال می تواند رنگ و بوی سیاسی نیز داشته باشد؟ یا آماده کردن فضا برای اعمال قدرت در میان مردم برای برگزاری انتخابات آتی؟
متاسفانه این افراد ادعای مدیریت جهانی دارند؛ اینکه بنده عرض کردم که سوء استفاده از فرهنگ اصیل مهدوی مضموم است اشاره به همین نکته است، یعنی اینکه بگوییم حضرت ولی عصر به دنبال مدیریت جهانی هستند، شعار ما هم مدیریت جهانی است؛ پس ما هستیم که داریم این راه را هموار می کنیم یا این رسالت را ما انجام می دهیم.
تنها گروهی که می تواند مقدمات مدیریت جهانی امام زمان (عج) را فراهم کند گروه ما و شخص مورد نظر ما است؛ کسی که ما به عنوان رئیس جمهور در ام القرای جهان اسلام معرفی می کنیم. او تنها می تواند این مسیر را هموار کند یا تنها ما هستیم که می توانیم این مدیریت جهانی را اعمال کنیم.
کما اینکه در سخنرانی ها و صحبت های آنها مدیریت جهانی موج می زند. و گروهی و فردی به غیر از آن کسی که ما به عنوان رئیس جمهور معرفی می کنیم قادر به انجام فضاسازی و مهیا کردن فضا برای مدیریت جهانی نخواهد بود و این مساله منحصر به ما خواهد بود.