عباس عبدی، تحلیلگر اصلاحطلبی که منتقد آیتالله هاشمی بهشمار میرود و چندی قبل نیز صادق زیباکلام را به دلیل انتشار مطلبی مدحتآمیز برای آیتالله هاشمی شدیداً نقد کرده بود؛ امروز طی یادداشتی در روزنامه اصلاحطلب اعتماد نوشت: اصولگرايان چارهيي ندارند جز آنكه يا از قيد سرمايههايي كه در اين شورهزار! صرف كردهاند بگذرند، يا اين زمين را از صاحبش غصب كنند، كه گمان نميرود اين كار آخر و عاقبتي داشته باشد، يا اينكه به گذشته برگردند و در كنار ساير نيروها به رقابتي منصفانه و عادلانه بپردازند. در اين صورت نيز بايد اين ذهنيت اشتباه كه اخيرا يكي از نامزدهايشان گفته مبني بر اينكه، «اگر رييسجمهور بعدي از اصولگرايان نباشد، دچار مصيبت خواهند شد»، را كنار بگذارند زيرا اين تصور غلط، آنان را به انجام اقداماتي سوق ميدهد كه قبلا انجام دادند و نتيجهاش را ديدهاند. در نقد اين برداشت نادرست، كافي است كه اصولگرايان ميان سال 1383 و 1391 مقايسه كنند و وضعيت خود را هنگامي كه اصلاحطلبان هشت سال در دولت بودند، با الان كه هشت سال است دولت را به اصولگراترين فرد خود دادهاند، بسنجند. اگر اصولگرايان ميخواهند كه از تاسيسات شكلگرفته بر روي همين زمين استفاده كنند، در اين صورت نبايد گمان كنند كه جناح دولت بدون سهمخواهي لازم از مالكيت اين زمين دست برميدارد. حق هم دارد.
نبايد گمان كرد كه در سياست ميتوان براي افراد و گروهها تاريخ مصرف تعيين كرد و پس از آن، شتر ديدي نديدي. اگر اصولگرايان اختلافات موجود را اختلاف درونخانوادگي ميدانند، در اين صورت در برابر اين پرسش زانو خواهند زد كه اين چه خانوادهيي است كه اختلافات درونياش تا اين حد حاد و شبيه به جنگ است؟ اگر اين اين اختلافات را برونخانوادگي ميدانند، باز هم اين پرسش مطرح است كه چرا و چگونه كار به اينجا رسيد؟ پاسخ به اين سوال از اين جهت مهم است كه پس از اين شاهد تكرار اينگونه وقايع كه هزينه آن را همه مردم ميدهند، نباشيم. فارغ از اينكه چه پاسخي به اين پرسش دهند، اگر همچنان ميخواهند روي اين زمين كار كنند، بايد قيمت روز زمين را به مالك آن يعني دولتيها بپردازند، ولي فراموش نكنند كه اين قيمت بيش از نيمي از ارزش كل است و با توجه به وضعيت فعلي اصولگرايان، چنين سرمايهيي را براي پرداخت در اختيار ندارند. پس بهتر و بهصرفهتر است كه، از آنچه ساخته شده چشمپوشي كنند و در زمين ملت به آباداني بپردازند.