سيد رضا قزويني غرابي

آل سعود و اسرائیل، همگرایی مشترك

عکس خبري -آل سعود و اسرائيل، همگرايي مشترک

نگاهی به شرایط شكل گیری رژیم های آل سعود و رژیم صهیونیستی، سوء استفاده آنها از عنصر دین برای كسب مشروعیت، جامعه طبقاتی و آپارتاید و حمایت مشترك از سوی قدرت های جهانی، فصول مشترك میان این دو ساختار است. در یادداشت ذیل به طور گذرا به عوامل این اشتراك و همگرایی اشاره می شود.

دولتهای اسرائیل و سعودی هر دو بر اساس روابطی متشنج و بحرانی با دین شکل گرفتند، اسرائیل متون کهن دینی را برای طرحی با چاشنی تفکرات قوم گرایانه اروپایی و بویژه مرتبط با مفهوم دولت قومی به کار گرفت و یهودیان پراکنده در دنیا را یک جا جمع نمود و خود را به عنوان نماینده یهودیان در یک مکان جغرافیایی که یک سمبل و مفهوم دینی برای پیروان این آئین بود و بوسیله آن توانست آنها را گرد هم آورد معرفی نمود. از سوی دیگر عربستان سعودی نیز با مطرح کردن گفتمان دین در یک پروژه کاملا سیاسی و با سوء استفاده از جایگاه مهم آن منطقه جغرافیایی و اهمیت و عظمت آن نزد مسلمانان، اقدام به کسب مشروعیت سیاسی و لو به شکل آنی و زودگذر کرد تا نظام سیاسی مورد نظر خود را تثبیت و حاکم کند.
دوم - رژیم های صهیونیستی و آل سعود به اعمال تبعیض علیه اشخاص و گروههای دیگر در داخل خاک خود و خارج از آن شناخته می شوند. در داخل اسرائیل می بینیم که حتی بین خود یهودیان نیز تبعیض وجود دارد به گونه ای که یهودیان اروپایی درجه یک به شمار می روند زیرا آنان طراحان اولیه پروژه اسرائیل سازی بودند و یهودیان شرق و فلاشا و حتی روس های مهاجری که پس از پایان پروژه به آنجا رسیدند در رتبه های پائین تری قرار گرفتند و دارند و بسیاری از آنها حلقه هایی را تشکیل می دهند که از به حاشیه رفتن و دور نگه داشتن از مراکز قدرت سیاسی و اقتصادی رنج می برند. در داخل عربستان سعودی نیز مشاهده می کنیم که تبعیض رکنی مهم در پیش برد نظام و نهادینه کردن حلقه تنگ ماهیت آن است به گونه ای که اقوام و مذاهب دیگر را به حاشیه رانده و تنها خود را – وهابیت - برگزیده خداوند برای پیاده کردن یک نظام دینی جاودان میداند.
سوم - رژیم های حاکم بر اسرائیل و عربستان بر عنصر خارجی نه فقط در زمان آغاز طرح تشکیل خود بلکه برای استمرار حیات خود نیز همچنان بر این عنصر تکیه دارند. تا بدین لحظه دولتهای عربستان و اسرائیل نتوانسته اند بدون کمک ها و پشتیبانی های خارجی محکم و روی پای خود بایستند. سست بودن دو رژیم نیاز آنها را به عنصر خارجی ترسیم می کند چرا که آنها پروژه هایی هستند که به شکننده بودن مشروعیت و دروغین بودن شناخته می شوند. این شکننده بودن از تلاش برای ادغام یک گفتمان دینی مندرس – وهابیت - در یک طرح نوین بی ارتباط با آن گفتمان و همچنین جعل واقعیت های تاریخی برای مشروع ساختن استفاده از خشونت علیه طرف های دیگر منبعث می شود و بدون پشتیبانی معنوی و مادی و نظامی خارجی، شبکه صهیونیستی اسرائیل و همتای سعودی آن سرنگون می شوند و از آنها تنها رژیم هایی لرزان بر جای می ماند.

همگرایی کنونی عربستان و اسرائیل چیزی جز نزدیکی میان رژیم هایی که در ویژگی هایی منحصر بفرد اشتراک دارند نیست.

۱۳۹۱/۱۲/۱

اخبار مرتبط