به گزارش نمابه نقل از ایسنا، روزنامهی نیویورک تایمز در گزارشی با اشاره به این موضوع ادامه داد: با این وجود با توجه به این که بسیاری از قانونگذاران اصرار دارند که هرگونه توافق با ایران غیرقابل پذیرش خواهد بود، مذاکرات و مصالحه در وا شنگتن، به شکلی گسترده مطرود است.
درست زمانی که ایران و (اعضای گروه موسوم به 1+5) در گفتوگوها پیشرفت کوچکی حاصل و توافق کردند بار دیگر با هم دیدار کنند، در کنگره دو طرح به گردش درآمد که میتواند به مذاکرات آسیب بزند.
اولین طرح قطعنامه سنا با حمایت رابرت منندز، رییس دموکرات کمیته روابط خارجی سنا و لیندسی گراهام جمهوریخواه است.
این قطعنامه میگوید که اگر اسراییل (رژیم صهیونیستی) "مجبور به اقدام نظامی برای دفاع از خود شود، دولت آمریکا باید در کنار اسراییل بایستند و دولت اسراییل را برای دفاع از قلمرو، مردم و موجودیتش، مورد حمایت دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی قرار دهد. تردیدی نیست که آمریکا در صورتی که اسراییل توسط ایران مورد حمله قرار گیرد از آن دفاع خواهد کرد، این تعهد بارها توسط اوباما و رییسانجمهور پیشین اعلام شده است. این قطعنامه غیر الزامآور توسط کمیته امور عمومی آمریکایی اسراییلی (آپیک) که یک گروه لابیگر است شکل گرفته و اجازه هیچ اقدام خاصی را نمیدهد اما فشار سیاسی بر اوباما را افزایش میدهد. در عین حال میتواند با ایجاد این نگرانی میان ایرانی که نیت واقعی آمریکا تغییر رژیم است، به مذاکرات صدمه بزند.
دومین مانع، یک طرح دو حزبی است که به دنبال افزایش تحریمها در حالی است که دو طرف در تلاشند پس از چند دهه اعتمادسازی کنند. این طرح معاملات تجاری با ایران را بیشتر محدود میکند و به تعمیق فهرست تحریمهای شرکتها و افراد ایر انی میپردازد و احتمالا برای دسترسی ایران به سرمایههای واقع در بانکهای خارجی در قالب یورو مانع ایجاد میکند. این طرح میتوا ند با مجازات کشورهایی نظیر ترکیه، هند، کره جنوبی و چین که برای اجرای تحریمها اقدام کافی نکردهاند باعث ضربه زدن به ائتلاف بینالمللی علیه ایران شود.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسراییل (رژیم صهیونیستی) اخیرا در نشست سالانه آیپک گفت که باید یک "تهدید نظامی معتبر" علیه ایران وجود داشته باشد. جوزف بایدن، معاون رییسجمهور آمریکا نیز به این گروه اطمینان داد که اوباما در صورت لزوم به زور متوسل خواهد شد.
نیویورک تایمز افزود: بهترین راه برای جلوگیری از مناقشه نظامی انجام مذاکرات دربارهی یک توافق معتبر و قابل راستیآزمایی است. اما کنگره باید به مذاکرات زمان بدهد تا اثر خود را بر جای گذارد و تلاشهای دیپلماتیک را به دشواریهای بیشتری روبهرو نکند.