حق با آمریكاست !

1- «از جنايت عليه ايران دست برداريد»، «دشمن ما ايران نيست، دشمن واقعي ما اقليت يك درصدي حاكم بر آمريكاست»، «جنايات مشترك آمريكايي و اسرائيلي عليه دانشمندان ايراني را متوقف كنيد»، «نه جنگ، نه تحريم، نه دخالت و نه جنايت عليه ايران»، «فاجعه 11 سپتامبر منشأ داخلي داشت»، «مرگ بر ديدگاه شما، چرا جنگ با ايران؟ جنگ واقعي همين جا در آمريكاست، جنگ ما عليه يك درصد حاكم»، «از دخالت در ايران و سوريه دست بكشيد»، «دستهايتان را از ايران كوتاه كنيد»، «همين حالا نظاميان آمريكايي را از افغانستان بيرون بكشيد»، «چرا دانشمندان هسته اي ايران را ترور مي كنيد»؟
و بالاخره به آنچه روي اين پلاكارد نوشته شده توجه كنيد؛ «به ما بپيونديد تا در تغيير تاريخ سهيم باشيد» و...
اين همه كه همه آنچه بود نيست، فقط بخشي از پلاكارد نوشته هايي است كه ديروز در تظاهرات فراگير و همزمان در 80 شهر بزرگ آمريكا و كانادا روي دست تظاهركنندگان آمريكايي و كانادايي به فراز آمده بود. تقريباً در تمامي تظاهرات 80 شهر آمريكا و كانادا، تصاوير بزرگي از شهيد مصطفي احمدي روشن كه در حالتي معصومانه فرزند خردسالش نيز در كنارش بود، حمل مي شد. زير اين تصوير كه آمريكايي ها و كانادايي ها به صورت يك پوستر بزرگ روي دست گرفته بودند اين جمله نوشته شده بود «جنايت آمريكايي و اسرائيلي عليه دانشمندان ايراني را متوقف كنيد». تصاويري از اين تظاهرات گسترده و فراگير در صفحه اول كيهان امروز به چاپ رسيده و تيتر يك روزنامه نيز به گزارشي در همين باره اختصاص يافته است.
2- در اين گزاره ها دقت كنيد؛
«برتولت برشت» شاعر و نمايشنامه نويس بلندآوازه آلماني - نيمه اول قرن بيستم- مي گويد «مي توان براي هميشه به يك نفر دروغ گفت و يك نفر نيز مي تواند براي هميشه به همه دروغ بگويد ولي هرگز نمي توان براي هميشه به همه دروغ گفت».
بعد از عقب نشيني نظامي آمريكا از عراق، نشريه آمريكايي فوربز - FORBES- در گزارشي كه بسياري از رسانه هاي آمريكايي و اروپايي آن را با تيترهاي درشت بازنشر دادند، خطاب به دولتمردان آمريكايي و مشخصاً خطاب به بوش و اوباما نوشت؛ «نتيجه اي كه از حمله نظامي به عراق گرفتيم تلخ اما خنده دار است! اكنون كه پس از 9 سال از عراق خارج مي شويم چه دستاوردي داشته ايم؟ هزاران ميليارد دلار هزينه كرده ايم و پنتاگون چند هزار ميليارد دلار آن را وام گرفته كه حالا بايد با بهره پس بدهد. از نظاميان خود در عراق بيگاري كشيديم، نزديك به 4500 تن از نظاميان خود را از دست داديم. هزاران مجروح به آمريكا منتقل كرديم و در نهايت عراق را با هزينه كردن از سبد ماليات دهندگان آمريكايي به دشمنان آمريكا و دوستان ايران سپرديم و به آمريكا بازگشتيم.» در همان حال ديگر رسانه هاي آمريكايي، از جمله روزنامه واشنگتن پست نوشت «با خروج از عراق، اين كشور را در سيني طلايي تقديم ايران كرديم» و تركي فيصل رئيس سابق سازمان استخبارات- سرويس اطلاعاتي- آل سعود در مصاحبه اي با عصبانيت گفت؛ «اگر قرار بود عراق را در سيني طلايي به ايران واگذار كنيد، چرا صدام را حذف كرديد»؟!
روز 13 دسامبر 2011- 24 آذرماه 1390- اجلاس «راهبردي آتلانتيك» به روال همه ساله در واشنگتن برپا شد. در اين اجلاس، مقامات برجسته و استراتژيست هاي آمريكايي و اروپايي- دو سوي اقيانوس اطلس- حضور داشتند. هنري كيسينجر، رابرت اسكوكرافت، جيمز جونز- مشاوران ارشد امنيتي رؤساي جمهور آمريكا- پانه تئا وزير دفاع- بخوانيد وزير جنگ- آمريكا، رئيس سازمان اينتليجنت سرويس انگليس و مسئولان سازمان هاي اطلاعاتي فرانسه و اسرائيل نيز حضور داشتند. درباره اين اجلاس كه گزارش كوتاهي از آن در سايت خبرگزاري «دويچه وله» آلمان منتشر شده آمده است «كيسينجر از شرايط كنوني غرب ابراز نگراني كرد و در حالي كه عصباني به نظر مي رسيد، پرسيد؛ بايد ديد چه حماقتي كرده ايم كه آمريكاي ابرقدرت 2001 را به شرايط شكننده امروز كشانده ايم»؟! دويچه وله در ادامه گزارش كوتاه خود مي نويسد «در اجلاس راهبردي آتلانتيك به تحولات جاري در كشورهاي اسلامي خاورميانه و شاخ آفريقا و دشواري هايي كه آمريكا و اروپا با آن روبرو هستند- ظاهرا جرأت نمي كنند از جنبش فراگير وال استريت نام ببرند و يا دويچه وله اجازه آن را نداشته است- اشاره شد و آقاي هنري كيسينجر نتيجه گرفت بايد بپذيريم كه مسير تاريخ جهان در حال تغيير است» و صدها و شايد هزارها نمونه ديگر از اين دست كه نه فقط شرح آنها بلكه فهرست آن نيز به درازا مي كشد و بايد گذاشت و گذشت.
3- حضرت آقا در خطبه هاي تاريخي نماز جمعه اخير تهران كه بازتاب گسترده اي داشت و نگارنده با درك قاصر خود و به مصداق «دست ما كوتاه و خرما بر نخيل» در برنامه تلويزيوني شنبه شب «ديروز، امروز، فردا» با عنوان «شليك به پاشنه آشيل آمريكا» از آن ياد كرد، فرمودند «يك جمله هم راجع به اين تهديدهاي آمريكا عرض بكنيم، مرتبا تهديد مي كنند، تهديد به اين زبان: همه گزينه ها روي ميز است! يعني حتي گزينه جنگ. اين، تهديد به جنگ است با اين زبان. خب، اين تهديد به جنگ به ضرر آمريكاست. خود جنگ، ده برابر به ضرر آمريكاست». رهبر معظم انقلاب در اين بخش از بيانات خود، دقيقا پاشنه آشيل آمريكا را نشانه رفته اند، و به نظر نگارنده، براي آن كه نشان بدهند اين نشانه روي با دقت كامل صورت گرفته است در جاي ديگري از بيانات خويش تاكيد مي كنند «ما در قضاياي ضديت با اسرائيل دخالت كرديم؛ نتيجه اش هم پيروزي جنگ 33 روزه و پيروزي جنگ 22 روزه بود» به بيان ديگر، حضرت آقا به آمريكا و اسرائيل مي فهمانند كه در حمله نظامي تمام عيار خود با حزب الله و حماس كه فقط بخش اندكي از قدرت بزرگ ايران اسلامي را نمايندگي مي كردند، شكست سخت و شكننده اي را متحمل شديد بنابراين اگر دست به حماقت بزنيد و حمله اي را آغاز كنيد، نتيجه قطعي آن از هم اكنون به وضوح قابل پيش بيني خواهد بود.
همين جا گفتني است كه ديروز، روزنامه اسرائيلي هاآرتص با اشاره به تهديدهاي هر از چندگاه مقامات اسرائيلي درباره احتمال حمله به ايران، اين تهديدها را گمراه كننده ناميد و نوشت «جنگ 33 روزه سال 2006 با حزب الله لبنان مصيبت بارترين جنگ براي اسرائيل بود و جنگ 22 روزه سال 2008 نيز نتيجه اي مشابه داشت». هاآرتص در ادامه به نقل از «كنت پولاك» كارشناس و مدير سابق امور خاورميانه در كاخ سفيد و سازمان سيا، مي نويسد نتيجه دو جنگ 33 روزه و 22 روزه اسرائيل با حزب الله لبنان و حماس مي تواند ارزيابي واقع بينانه اي از حمله احتمالي به ايران ارائه دهد.
4- اواخر مهرماه سال جاري رهبر معظم انقلاب در جمع پرشور مردم كرمانشاه، از «پيچ بزرگ تاريخ» خبر دادند و با اشاره به انقلاب هاي اسلامي منطقه و تحولات سرنوشت ساز در آمريكا و اروپا، تاكيد فرمودند كه جهان در آستانه يك پيچ بزرگ تاريخي قرار گرفته و توضيح دادند كه در اين ميان، نگاه جهانيان به الگوي نظام اسلامي ايران دوخته شده است. ايشان در بيانات بعدي خويش نيز به اين پيچ بزرگ تاريخي اشاره هاي معني داري داشتند.
اكنون به بند اول اين نوشته بازمي گرديم و پاسخ اين پرسش را به قضاوت مي گذاريم كه آيا خيزش يكپارچه و همزمان مردم آمريكا و كانادا در 80 شهر بزرگ اين دو كشور، از همان پيچ بزرگ تاريخ كه حضرت آقا نزديك بودن آن را خبر داده و 2 ماه بعد دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب در اجلاس راهبردي آتلانتيك بر آن تاكيد ورزيده بودند، حكايت نمي كند؟! كدام نگاه واقع بين مي تواند اين واقعيت بزرگ و آن «واقعه عظيم» كه در راه است را انكار كند؟ بار ديگر به پلاكارد نوشته هايي كه به برخي از آنها اشاره شد، نگاه كنيد! پلاكاردهاي تظاهرات ديروز در 80 شهر بزرگ آمريكا و كانادا «دشمن ما ايران نيست، دشمن ما، اقليت يك درصدي حاكم بر آمريكاست»... «به ما بپيونديد تا در تغيير تاريخ سهيم باشيد» و...
چه كساني تابلوهاي راهنما را براي عبور از اين پيچ بزرگ نصب كرده اند؟! آقا و امام(ره).
آيا به آمريكا حق نمي دهيد كه از يكسو براي حفظ آبروي ريخته و قدرت دود شده و به هوا رفته خود، به گزينه هاي روي ميز اشاره كند و در همان حال از زير ميز براي ايران اسلامي پيام مذاكره بفرستد؟!