به گزارش نما ،اعتراضها در برزيل همچنان ادامه دارد. تشديد اين اعتراضها و گسترش دامنه آن براي ديلما روسف و همراهانش به يک بحران تبديل شده است. اعتراضات گسترده در سراسر برزيل ادامه دارد و اين بزرگترين تظاهرات در بيست سال گذشته محسوب مي شود. تظاهرات ابتدا در اعتراض به افزايش کرايه اتوبوس ها شروع شد اما گسترش و در شهرهاي بزرگ ادامه يافت. سازمان دهندگان اصلي تظاهرات ، دانشجويان هستند و اکثر شرکت کنندگان در تظاهرات ،تحصيلکرده و جوانان بيست و پنج ساله يا کمتر هستند. معترضان مي گويند که به خدمات ضعيف دولتي ، ماليات هاي سنگين و ساخت و سازهاي پرهزينه پيش از مسابقات جام جهاني اعتراض دارند. مردم مي گويند که اين هزينه بايد صرف زيرساخت هاي اصلي مانند آموزش و بخش هاي بهداشت و درمان مي شده است.دولت از طرح خود براي افزايش کرايه اتوبوس ها عقب نشيني کرده اما ظاهرا اين معترضان را قانع نکرده است.
روسف در شرايط سختي قرار گرفته است. حتي توصيه افرادي مانند پله و رونالدو نيز نتوانسته است از خشم ملت برزيل بکاهد.در شرايطي که ملت برزيل در شرايط اقتصادي بدي قرار دارند، برگزاري مسابقات فوتبالي پر هزينه در اين کشور خشم آنها را برانگيخته است.پليس تعداد معترضان در ريو دو ژانيرو، دومين شهر بزرگ اين کشور را، 300 هزار نفر عنوان کرده است. گزارش خبرگزاري نشان مي دهند که در اين شهر نيز درگيري هايي ميان پليس و معتر ضان رخ داده و در مواردي به سوي معترضان گاز اشکآور شليک شده است.معترضان اين روزها شعارهايي از جمله عليه جام جهاني فوتبال سر داد هاند، فساد دستگاهها دولتي را به باد انتقاد گرفته اند و حضور پرشمارشان در خيابانها باعث شده است که «ديلما روسف» رئيس جمهوري اين کشور، از سفر کاري خود به ژاپن منصرف شود.
يکي از معترضان به شبکه تلويزيوني سيانان گفته است که دليل اصلي حضور آنها در خيابانها، مجموعهاي از خواستهاست ولي جايي براي بيان آن وجود ندارد. بهاي بليت تنها يکي از بسيار است.
کارشناسان و تحليلگران تظاهراتهاي گستردهاي که در طول هفته جاري در خيابانهاي برزيل جريان داشتهاند را نوعي بيداري اجتماعي ميدانند. واقعيت امر اين است که برزيل در خلال دهههاي گذشته دستاوردهاي زيادي داشته که از آن جمله ميتوان به اقتصاد قدرتمندتر، برگزاري انتخاباتهاي دموکراتيک، پول بيشتر و بذل توجه بيشتر به نيازهاي اقشار فقير جامعه اشاره کرد؛ اما چنانکه سرمقالهنويس اين روزنامه آمريکايي مينويسد هنوز هم شکافهاي عميقي بين وعدههاي حزب حاکم چپگراي برزيل و واقعيتهاي روزمره مردم وجود دارد.بانک جهاني، برزيل را هفتمين اقتصاد بزرگ دنيا به شمار ميآورد اما اين کشور را از لحاظ نابرابري توزيع درآمد در رده کشورهايي قرار ميدهد که در 10 درصد پاييني جدول قرار ميگيرند. اين کشور از لحاظ رتبه جهاني مهارتهاي خواندن و رياضي براي نوجوانان 15 ساله هم وضعيت مناسبي ندارد و در شمار کشورهاي پايين قرار گرفته است.جاي تعجب نيست که افزايش هزينههاي کرايههاي حمل و نقل عمومي باعث ايجاد خشم در ميان طبقه فقير و متوسط شده است که زير فشار نظام مالياتي نزولي قرار دارند.جاي تعجب نيست که اسراف در هزينههاي استاديومهاي جام جهاني، در شرايطي که منابع مالي آموزش و پرورش دولتي کماکان اندک است، به فريادي براي اعتراض تبديل شده است.
پيش از يک ميليون نفر از شهروندان برزيلي با حضور در خيابان هاي اين کشور اعتراضات خود عليه دولت را ادامه دادند. در ادامه اعتراضات مردمي در برزيل يک ميليون نفر از جمعيت اين کشوربا حضور در خيابان هاي 80 شهر عليه فساد و نقص موجود در خدمات عمومي اين کشور دست به تظاهرات زدندند .
پليس برزيل براي فرونشاندن اعتراضات مجبور به استفاده از
گاز اشک آور، گاز فلفل، و گلوله هاي پلاستکي عليه تظاهرات کنندگان شد.
در جريان سرکوب مردم برزيل به دست نيروهاي پليس دستکم يک نفر در سائوپولو کشته شد. فرد مقتول به دليل برخورد يک خودرو به وي جان خود را از دست داده است.اين اعتراضات در ابتدا در اعتراض به افزايش بهاي بليت اتوبوس و مترو آغاز شد اما به سرعت مواد ديگري همچون فساد پليس و دولت، وضعيت بد اقتصادي و نواقص موجود در خدمات عمومي نيز به آن اضافه گرديد.مقامهاي برزيلي گفته اند که افزايش بهاي بليت از نرخ تورم کمتر بوده است.
خانم روسف، رئيسجمهوري اين کشور نيز با ستايش از معترضان به دليل بيان خواستهاي خود گفته بود دولت او به آنها گوش ميکند. اما به نظر ميرسد هيچ يک از اينها معترضان را قانع نکرده است تا به خانه هاي خود بازگردند.
منبع:رسالت