بی اختیاری ادرار در زنان و درمان آن

به گزارش نما، اگر ناگهان نیاز فوری به دفع ادرار پیدا کنید، اما دسترسی به دستشویی نداشته باشید و در لباستان ادرار کنید، دچار بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری) شده اید.این نوع بی اختیاری در اثر شنیدن صدای آب جاری، نوشیدن یک مایع و یا با هیچ چیز دیگری می تواند رخ دهد.در این نوع بی اختیاری، قبل از رسیدن به دستشویی، مقدار زیادی ادرار از شما خارج می شود.
مثانه بیش فعال

نوع دیگر بی اختیاری ادرار، فعالیت زیاد مثانه می باشد. در این نوع نیز ناگهان نیاز فوری به دستشویی رفتن پیدا می کنید.اما همه افراد دارای مثانه بیش فعال، دچار بی اختیاری ادرار نیستند، بلکه بسیاری از زنان می توانند خود را نگه دارند تا به دستشویی برسند.این بیماران باید کارهای خود را کنار بگذارند و به دستشویی بروند.برخی از این بیماران در طول روز و برخی دیگر در شب به این بی اختیاری ادرار دچار می شوند.محققان نشان داده اند که زنان دچار بی اختیاری ادرار از کمبود اعتماد بنفس، کاهش تمایلات جنسی و افسردگی شدید رنج می برند.
دلیل بی اختیاری ادرار ناشی از فشار

هنگامی که عضلات و بافت هایی که مثانه را نگه می دارند، ضعیف شوند، این نوع بی اختیاری رخ می دهد.هنگامی که فشار زیادی به مثانه وارد شود و اسفنکتر (دریچه) مثانه هنوز بسته نشده باشد، ریزش ادرار رخ می دهد. فشاری از قبیل سرفه و یا خنده می تواند باعث ریزش ادرار شود.

دلایل متعددی برای از دست دادن قدرت این ماهیچه ها می باشد، از قبیل: افزایش وزن، آسیب ورزشی، بارداری چندقلوزایی و زایمان طبیعی.
دلیل بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری)

این نوع بی اختیاری به دلیل اسپاسم و یا گرفتگی عضلات مثانه رخ می دهد. این گرفتگی ممکن است در اثر تخریب عصب و یا عضلات بوجود آمده باشد.در برخی موارد، تخریب عصب و یا عضله باعث ایجاد بیماری های دیگری نیز می شود نظیر: سوزش مثانه در اثر عفونت و یا التهاب مثانه.
داروهایی که بی اختیاری را بدتر می کنند

- در زنان داروهای خاص فشار خون، باعث شل شدن عضلات مثانه می شوند و باعث بی اختیاری ادرار ناشی از فشار می گردند.

- برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است بی اختیاری را تسکین دهند، اما برخی دیگر از این داروها، این بیماری را بدتر می کنند.

- دیورتیک ها و یا داروهای ادرارآور می توانند انواع بی اختیاری ها را تشدید کنند.
روحیه فرد مبتلا به بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار می تواند خسارات قابل توجهی را از نظر روحی بر جای بگذارد.محققان نشان دادند که زنان دچار بی اختیاری ادرار از کمبود اعتماد بنفس، کاهش تمایلات جنسی و افسردگی شدید رنج می برند.ترس از بی اختیاری، ممکن است فرد را به انزوای اجتماعی بکشاند.بسیاری از زنان دچار بی اختیاری ادرار خفیف می توانند با نوشیدن کم مایعات، بی اختیاری خود را کنترل کنند.
تشخیص

ابتدا باید نوع بی اختیاری را تشخیص داد. یکی از راه های نشان دهنده بی اختیاری ادرار ناشی از فشار این است که پزشک از شما می خواهد که بایستید و سرفه کنید.پزشک، داروهای مصرفی شما را می پرسد و برای بررسی عفونت ادرار، نمونه ادرار شما را آزمایش می کند.پزشک از شما می خواهد که در یک دفتر یادداشت کنید که چقدر مایعات می نوشید، چقدر ادرار می کنید و چند بار ناگهان ادرار از بدن شما خارج می شود.
آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

- سونوگرافی نشاندهنده آن است که در هنگام ادرار کردن، سرفه کردن و یا دیگر فعالیت ها، چگونه مثانه و پیشابراه تغییر وضعیت می دهند.

- آزمایش پد نشان می دهد که چقدر ادرار در طول روز از بدن شما خارج می شود.

- آزمایش استرس مثانه کمک به بررسی بی اختیاری ناشی از فشار می کند.

- کیستومتری، فشار مثانه را اندازه گیری می کند و کمک به تشخیص بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری) می کند.

- بررسی مشکلاتی که با روش های تصویربرداری دیگر قابل ممکن نیست، با استفاده از MRI امکان پذیر می باشد.
کنترل بی اختیاری ادرار خفیف

- بسیاری از زنان دچار بی اختیاری ادرار خفیف می توانند با نوشیدن کم مایعات، بی اختیاری خود را کنترل کنند.

- نصف لیوان‌تان را پر کنید و از نوشیدن قهوه، چای و نوشیدنی های دارای کافئین خودداری کنید. نوشیدنی های دارای کافئین، ادرارآور می باشند.

- به طور مرتب و هر ۲ تا ۴ ساعت یک بار و یا حتی در صورتی که احساس نمی کنید که باید به دستشویی بروید، مثانه خود را خالی کنید.