آیا بهای نفت به 300 دلار خوهد رسید؟

خبرنامه دانشجویان ایران: گروهی از کارشناسان و تحلیلگران برجسته روس اخیرا طی نشستی در مسکو تاکید کرده اند که وضعیت راهبردی ایران برای مقابله با تهدیدهای غرب بسیار خوب است و این کشور تهدیدی برای جامعه جهانی نیست.

پایگاه اینترنتی روسی iran.ru که به طور تخصصی درباره مسائل ایران پژوهش می کند روز سه شنبه 15 فروردین 1391 (3 آوریل 2012) خبر داد که روز دوشنبه 7 فروردین 1391 (26 مارس 2012) کنفرانسی در موسسه شرق شناسی آکادمی علوم روسیه تحت عنوان «بحران ایران و پیامدهای آن برای امنیت و انرژی جهانی: آیا بهای نفت به بشکه ای 300 دلار خواهد رسید؟» با حضورکارشناسان برجسته سیاسی این موسسه، موسسه دولتی روابط بین المللی وابسته به وزارت خارجه،‌ آکادمی دیپلماتیک وزارت خارجه، موسسه اقتصاد جهانی و روابط بین الملل، موسسه مشکلات نفت و گاز وابسته به آکادمی علوم، موسسه انرژی و پول، ‌نمایندگان وزارت امور خارجه و وزارت انرژی، دومای دولتی، شورای فدراسیون، سفرای چند کشور خارجی و نیز سازمان های غیردولتی و رسانه های روسیه برگزار شده است.

بر اساس گزارشی که این پایگاه اینترنتی منتشر کرده، برخی از مهم ترین مباحث مطرح شده رد این کنفرانس چنین است:

* در سخنان شرکت کنندگان میزگرد خطر تشنج ایجاد شده پیرامون برنامه تحقیقات هسته ای ایران مورد تاکید قرار گرفت و تاکید شد که تحریم جای روند عادی گفت وگوهای مبتنی بر سیستم روابط بین المللی را گرفته است. این در حالی است که مذاکره به رفع همه نگرانی ها در این زمینه کمک می کند اما به جای آن تاکتیک تشدید دائمی تحریم ها به کارگرفته شده که به هیچ وجه با حقوق بین الملل تطابق ندارد.

* مهمترین عامل افزایش بهای نفت تشنج دائمی پیرامون تنگه هرمز و تحریم های اعمال شده علیه ایران است. البته گرانی نفت چندان به ضرر آمریکا نیست چون معاملات طلای سیاه بیشتر به دلار انجام و سیستم های قیمت گذاری انرژی در آمریکا و انگلیس تنظیم می شوند که امکان حمایت از دلار را فراهم می سازد. درنتیجه تحریم ها، اواخر سال گذشته استخراج نفت درایران به طور مشخصی کاهش یافته ولی به زودی جبران خواهد شد.

* تحریم های مالی درست مانند ممنوعیت فروش محصولات نفتی تاثیرکافی ندارند. ایران به سرعت تولید محصولات نفتی را آغاز کرده، سیاست داخلی خود را مورد بازبینی قرار داده و برنامه حذف یارانه های دولتی را به اجرا گذاشته است که نتایج مثبتی از جمله کاهش قاچاق محصولات نفتی ارزان این کشور را به افغانستان و سایر کشور های همسایه به همراه داشته است. بخش اعظم گاز ایران در داخل مصرف و سه چهارم برق با کمک گاز تولید می شود. به این ترتیب این کشور از توان صادرات کافی برای رقابت با گاز پروم روسیه در بازارهای اروپایی برخوردار است. با توجه به تلاش هایی که برای به حاشیه راندن صادرکنندگان روسی چه در اروپا و چه در آسیا به کار گرفته می شود، ایران شریک روسیه در بازارهای گازی جهان به شمار می رود. به همین دلیل می توان درمورد انعقاد توافقنامه های کارتل با این کشور فکر کرد. منافع مشترک در زمینه استخراج و صادرات گاز را باید توسعه داد و در این زمینه باید محور گازی آینده دار ایران-پاکستان-هند را به خاطرآورد که شرکت های روسی علاقه شان را به ساخت آن نشان داده اند.

* شرکت کنندگان کنفرانس همچنین برخورد عجیب جامعه جهانی را با جنبه های مشخص برنامه هسته ای ایران مورد بحث قرار دادند. معلوم نیست به چه علت بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به تاسیساتی توجه نشان می دهند که ارتباطی با برنامه هسته ای ندارند و همین مساله تردیدهایی در مورد سیاسی بودن اقدامات آنها ایجاد می کند. باید گفت بیشترین نگرانی ها فقط با مشکل اورانیوم با غنای کم در ارتباط است که البته امکان حل و فصل آن با روش های کاملا متمدنانه و از طریق ساخت کارخانه تولید این محصول برای نیروگاه بوشهر درخاک ایران وجود دارد.

* درخصوص برنامه موشکی باید گفت ایران امروز تجهیزات لازم برای پرتاب کلاهک های هسته ای فرضی خود را ندارد. حمله موشکی ایران به اسرائیل یک ادعای کاملا بی اساس است درحالی که با وجود این که عقل های سلیمی در میان دشمنان ایران هم وجود دارد، احتمال وقوع عکس این قضیه یعنی حمله موشکی اسرائیل به ایران کاملا ممکن است.

* ایجاد تشنج در خصوص یک جنگ غیرقابل اجتناب بخشی از فشار اطلاعاتی و تبلیغاتی بر ایران است. آمریکا هرگز عملیات نظامی را پیش از مشاهده ثمرات جنگ اطلاعاتی که یافتن تعداد زیادی متحد و هم عقیده را برایش به ارمغان می آورد آغاز نمی کند.

* به عقیده برخی شرکت کنندگان میزگرد هدف اصلی رهبران ایران ایجاد زیربناهای صنعتی برای ساخت سلاح هسته ای و به بیان دیگر مبنایی است که در صورت اتخاذ تصمیم در سطح سیاسی امکان ساخت این سلاح را طی چند ماه بدهد. ولی چنین امکانی زودتر از 5 تا 7 سال دیگر رخ نمی دهد ضمن این که طی این مدت ممکن است تغییرات مهمی رخ بدهد.

* درکنفرانس داده های جالبی هم در مورد فعالیت مایکل مک فول سفیرآمریکا در مسکو ارائه شد که در زمینه مشکل ایران تخصص دارد. به عقیده شرکت کنندگان یکی از اهداف وی وارد کردن حداکثرخسارت به روابط روسیه و ایران ضمن ضربه زدن به منافع هر دو طرف است. درنتیجه خط مشی سیاست خارجی روسیه در رابطه با ایران نباید منجر به ایفای نقش اسب تروا شود که ایران و بعد سوریه را وادار به مصالحه هایی کند که درنهایت موجب نابودی این کشورها و سرایت موج بی ثباتی به مرز های جنوبی روسیه شود. یکی کردن همه نیروهای سالم مخالف توسعه طلبی آمریکا ضرورت حیاتی دارد.