به گزارش نما، سن بهشتيپور (کارشناس مسائل بينالملل) در مقاله اي با عنوان «پيام منفي تحريمها به ايران» براي ستون يادداشت روز روزنامه تهران امروز به ذکر چند نکته درباره مخالفتهاي داخلي موجود در آمريکا درخصوص اقدام اخير نمايندگان اين کشور براي اعمال فشار بيشتر بر ايران ،پرداخته و نوشت:
تصويب قانون جديد نمايندگان آمريکا در حالي صورت گرفته است که مخالفتهاي داخلي در آمريکا درباره اين اقدام نمايندگان وجود دارد. در اين رابطه دو نکته مطرح است. از يکسو بايد گفت اختلاف کنگره و مجلس مدتها پيش و در موارد مختلف وجود داشته است که اين مسئله درباره ايران بيشتر است. از سوي ديگر بايد گفت که در داخل نمايندگان مجلس که جمهوريخواهان اکثريت آن را تشکيل ميدهند لابيهاي صهيونيستي بسيار قدرتمند است که اين لابي مخالف هر نوع قرابتي ميان ايران و آمريکاست که به محض ايجاد فضاي مثبت براي شکلگيري اين مناسبات تلاش ميکنند تا اين اتفاق نيفتد.
اقدام اخير نمايندگان آمريکا از اين بعد تعجببرانگيز است که چند وقت پيش 131 نماينده از همين نمايندگاني که در تصويب اين قانون تحريمهاي جديد عليه ايران نقش دارند در نامهاي به اوباما تاکيد کرده بودند که وي براي حل مشکل هستهاي ايران رويکرد ديپلماتيک را در پيش گيرد. اين اقدامات متزلزل حاکي از بيثباتي تصميمگيريهاي نمايندگان درباره ايران است که پيامهاي مهمي را به ايران ارسال ميکند. اين مسئله تقويتکننده اين ديدگاه در داخل ايران است که به آمريکا نميتوان اعتماد کرد.
درست است که قانون تصويب شده در مجلس آمريکا بعد از تصويب در سناي اين کشور به کاخ سفيد ارسال ميشود و دولت آمريکا ميتواند آن را ابلاغ نکند که اين وتو هم ميتواند با نظر دو سوم نمايندگان مجلس زير سوال برود اما بايد ديد که آيا دولت آمريکا حقيقتا مخالف تشديد روند تحريمها در شرايط کنوني است يا اين ابراز مخالفتها نوعي حرکت تاکتيکي براي برخورد با تهران است.
تاثير اين پيام منفي سختتر شدن کاري است که دولت جديد جمهوري اسلامي ميخواهد آغاز کند. پس از روي کار آمدن روحاني اين فضا شکلگرفت که رئيسجمهور جديد ايران با رويهاي معتدل به سمت حل مشکلات ايران و آمريکا قدم خواهد گذاشت اما تحريمهاي شديدتر، حل مسالمتآميز اين تنشها را با مشکل روبهرو ميکند. چنين اقداماتي تقويت ديدگاههاي تندروها در فضاي داخلي هر دو جامعه ايران و آمريکاست که معتقدند اساسا اعتمادسازي امکانپذير نيست، از اينرو ديوار بياعتمادي بلندتر ميشود.
بايد ديد نحوه موضعگيري کاخ سفيد درباره اين موضوع چگونه خواهد بود؛ آيا دولت آمريکا اين روند تشديد تحريمها را ادامه ميدهد که در اين صورت با منتقدين داخلي که البته تعدادشان زياد نيست روبهرو ميشود. اين مسئله مستلزم وجود يک اراده قوي در دولت آمريکا براي مقابله با سياستهاي تحريمي کنگره است.
لازمه اين مسئله هم تلاش کاخ سفيد بايد در جلوگيري از اعمال نفوذ لابيهاي صهيونيستي و برخورد قاطعانهتر با آنها باشد که در تلاشند روند بهبود مناسبات با ايران را تخريب کنند. اين تلاشها اگر صورت بگيرد تحليل ديگري را در اين رابطه منتفي ميکند؛ تحليلي که معتقد است آمريکا با اين اقدامات به نوعي بازارگرمي ميکند تا با موضع مقتدرانهتري در مذاکرات با ايران پيش رود. اعمال سياست تحريم همراه با مذاکره همان روال سالهاي اخير اوباما بوده که شکست خورده است.