به گزارش نما به نقل از راه مردم، مروری به فهرست اسامی وزرای معرفی شده توسط حسن روحانی نشان از عدم حضور زنان در کابینه پیشنهادی دولت یازدهم دارد. این در حالی است که حسن روحانی بارها در جریان انتخابات از استیفای حقوق زنان و ضرورت حضور زن در جامعه سخن می گفتند که این خود سرآغاز امید و نشاط در بین جامعه زنان در کشور شد که بیشتر خواستار حضوری پررنگ در عرصه های گوناگون سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی شدند.
امام خمینی (ره) همواره تاکید داشتند که زنان باید در حوزههای مختلف فعال باشند و در مقدرات مملکت دخالت کنند.
نابرابری جنسیتی یکی از مهم ترین مسائل و مشکلات موجود در جامعه است که می تواند نظم اجتماعی، توسعه و حتی ثبات سیاسی جامعه را تهدید کند. گرچه امید میرود شخص رییسجمهور به برابری جنسیتی و رفع تبعیضهای جنسیتی توجه داشته و ارزشی بیشتر از سهم خواهی زنان با توجه به شایستگیها و ویژگیهای که دارا هستند، قائل شوند.
سوال اصلی اینجاست که چرا زنان از حقوقی برابر با مردان در جامعه برخوردار نیستند و همیشه در بیشتر عرصه های سیاسی و اقتصادی در حاشیه قرار گرفته اند ؟
براستی هنوز اعتماد کافی به توانایی و قدرت اجرایی زنان در عرصه های فعال سیاسی در جامعه وجود ندارد؟یا اینکه هنوز هم گرفتار تبعیض ها و تفاوتهای جنسیتی در جامعه هستیم ؟
آیا شخصیت والا و استعدادهای زنان را میتوان در زندان مخوف ترس و بی اعتمادی محبوس کرد؟
اگر چه این تابوی حضور زنان به عنوان وزیر در کشور در دوران احمدی نژاد شکسته شد اما انتظار زنان امروز جامعه از دولت یازدهم بیش از این ها نمود پیدا می کند.
موضوع مشارکت سیاسی زنان از جمله موضوعاتی است که هم با رشد و ارتقای جایگاه و منزلت زنان و مردان، و هم با رشد و توسعه جامعه ارتباطی اساسی و عمیق دارد. اگر بخواهیم جامعه ای متوازن بسازیم باید نقش سیاسی زنان را در کنار مردان ببینیم و بپذیریم و راه را برای مشارکت سیاسی جدی زنان هموار سازیم؛ چرا که نادیده گرفتن این گروه عظیم زنان جز بی اعتبار کردن خط و مشی های توسعه و تبدیل آن ها به عوامل ضد توسعه چیز دیگری به همراه نخواهد داشت.
نقش آفرینی و مسئولیت پذیری انسان در جامعه تنها اختصاص به مردان ندارد، بلکه زنان هم در این راستا سهم قابل توجهی در اجتماع دارند چناچه پیامبر(ص) فرموده اند:«کُلّکُم راعٍ و کُلُّکُم مَسئُولٌ عَن رَعیهٍ». این حدیث مبین همین مسأله است زیرا خطاب به همه مسلمانان است. از آنجا که حضرت امام خمینی(ره) نیز می فرمایند:«زن یکتا موجودی است که می تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتش نه یک جامعه بلکه جامعه ها به استقامت و ارزش های والای انسانی کشیده شوند».
به گونه ای رفتار نشود که نابرابریهای موجود بین زنان و مردان در زمینه های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تصویر ناصحیحی از جامعه ایرانی در نادیده انگاشتن حقوق زنان در جامعه جهانی نمود پیدا کند.
بنابراین طبیعی است که زنان از رئیس جمهور منتخب انتظار داشته باشند تا متناسب با توانمندیهایشان بتوانند در کابینه دولت آینده، نقشی موثر ایفا کنند. در کنار این مطالبه جدی، زنان مطالبات دیگری نیز در زمینههای مختلف از جمله مسائلی مانند تأمین اجتماعی، اشتغال، بازگرداندن زن به هویت واقعی خود در اجتماع و مسئله مد و حجاب و مواردی از این دست داشتهاند و این مطالبات را نیز به شیوههای مختلف ابراز کردهاند.
در اینجا به بیان نکاتی چند در باب مسائل پیش روی زنان در جامعه خواهیم پرداخت؛
- من یک زن هستم ، جنس دوم هم نیستم. من یک روح متعالی هستم؛ تبلوری از مقدس ترین ها ! من را با باورهای مردانه تعریف نکنید !
- آیا حاکمیت مردسالارانه، تصور غالب نسبت به توانایی مرد به زن، تصوری که زنان باید به خانه داری بپردازند و عدم خودباوری زنان باعث کمرنگ شدن آنها در عرصه های مدیریتی شده است
- چرا باید زنان با همه توانایی که دارند، در حد مشاغل پایین دستی نزول پیدا کنند، زن نفر دوم نیست
- چرا هیچ گونه شاخص و عمکلرد مناسبی برای ارزیابی توان مدیریتی زنان در جامعه وجود ندارد
- چرا هنوز تبعیض جنسیتی در اشتغال و دستمزد پایین برای زنان در جامعه وجود دارد
- چرا مدیران بالادستی در بخشهای دولتی مانعی بر سر راه ارتقاء شغلی زنان محسوب می شوند
* همه باید برای حضور پررنگ زنان در دولت تدبیر و امید تلاش کنند
رئیس جمهور عزیز و منتخب ملت ایران، وقتی زن ها در عرصه سیاست حضور نداشته باشند آن وقت حکایت مردها می شود حکایت تنها به قاضی رفتن و خشنود برگشتن!
این مطالبات به حق زنان است نه از روی تعصب است نه از جهت سهم خواهی
زنان این مرزو بوم حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی خود را از شما مطالبه می کنند؛
- زنها مانند مردان میتوانند از عهده هر کاری برآیند
- حق رفع تبعیض نگاه جنسیتی در کل کشور توسط مسئولان
- حق در نظر گرفتن جایگاه زنان به عنوان بخشی از تیم اصلی تصمیم گیری
- و ارتقاء زنان را در همه سطوح می خواهیم
پایان سخن اینکه امید است که زنان جامعه ایرانی با توجه به مشارکت و حضور پررنگشان در جریانهای سیاسی و اجتماعی، به دست فراموشی سپرده نشوند.