این روزها دور جدیدی از فضاسازی با رنگ و لعاب حقوق بشری علیه نظام از سوی رسانههای ضدانقلاب و اپوزیسیون خارجنشین به راه افتاده است که در واقع در قالب یک پروژه، بازی جدیدی را طرحریزی کردهاند.
ترفند این رسانههای وابسته به سرویسهای اطلاعاتی دشمن با سناریوی سازمانها و تشکلهای به اصطلاح حقوقبشری گره خورده و در این بازی حقوقبشری، بیرون از واقعیتها و در چنبره فریب و دسیسههای چند لایه ژست طلبکارانه گرفته و در جایگاه شاکی، اتهاماتی را بر ضد جمهوری اسلامی در فضای رسانهای و مجازی پمپاژ مینمایند!
ترفند و سناریوی حریف این است که در آستانه شکلگیری دولت جدید و با این بهانه و ادبیات که آقای دکتر روحانی «حقوقدان» است ادعاهای واهی، تکراری و نخنما شدهای در خصوص حقوقبشر علیه جمهوری اسلامی به پیش کشیده و بعد به اصطلاح از رئیسجمهور مطالبه کردهاند که خواستههای حقوقبشری آنها را تامین کند.
برای همین است که طی چند روز اخیر تشکلهایی موسوم به سازمان دیدبان حقوقبشر، سازمان عفو بینالملل، کمپین بینالمللی حقوقبشر و... در بیانیههای جداگانهای- البته کاملا سازماندهیشده و با سیاق عباراتی مشابه- از دکتر روحانی خواستهاند تا به وعدههای انتخاباتی در زمینه حقوقبشر عمل کند.
درباره این بازی به اصطلاح حقوقبشری و ترفندها و تاکتیکهای پیرامونی آن نکاتی قابل اعتناست؛
1- بیانیههای سازمانهای یاد شده که عنوان «حقوقبشر» را یدک میکشند به لحاظ محتوایی با گزارشهایی که احمد شهید گزارشگر حقوق بشر در امور ایران بر ضد کشورمان منتشر کرده است تفاوتی ندارد.
احمد شهید تاکنون و طی دو سال گذشته، 4 گزارش علیه ایران منتشر کرده که تمامی محورهای آن بر پایه یک سری ادعاها و اتهامات بیاساس و برگرفته از دشمنان تابلودار ایران اسلامی است.
به اذعان احمد شهید، او گزارشهای به اصطلاح حقوقبشری علیه جمهوری اسلامی را بر اساس مصاحبه و گفتوگو با گروههای مخالف و اپوزیسیون خارجنشین تدوین و تنظیم کرده است.
ارتباطات احمد شهید با عناصر گروهک منافقین و مجموعهای از عناصر ضدانقلاب در دو سال گذشته موضوعی است که از پرده برون افتاده و تصاویر و گزارشهای آن در رسانههای مخالف نظام موجود بوده و جای انکار نیست.
آنالیز و تحلیل گزارشهای احمد شهید- که پیش از این کیهان در چند یادداشت جداگانه و مستند بدان پرداخته است- به وضوح نشان میدهد ادعاها و اتهامات مطرح شده علیه ایران بر اساس دلایل و اسناد نیست و بلکه یک رونویسی تمام عیار از دست ضدانقلاب است که سالهاست عقدهگشایی میکند و از سر کینه و خصومت، اسرائیلیات و جعلیات خود را با پشتیبانی قدرتهای غربی مطرح مینماید.
به عنوان نمونه، محور عمده گزارشهای احمد شهید درباره آنچه که نقض حقوق بشر در ایران نامیده میشود بحث مجازاتهای سنگین و برخورد قاطع با متهمانی است که جرم آنها قاچاق مواد مخدر و افیونی است و یا با ارتکاب جرایم خطرناک، سلب کننده امنیت اجتماعی هستند.
خب، آیا دفاع از مجرمان سابقهدار و آدمکش، قاچاقچیان مواد مخدر، زورگیران و برهم زنندگان امنیت اجتماعی پاسداری از حقوق بشر است؟!
در این میان حق مردم و مظلومانی که بدون تقصیر، خسارتهای مادی و معنوی جبرانناپذیری دیدهاند چه میشود؟
2- ترفند و دسیسه این بازی به اصطلاح حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی تنها به حربه حقوق بشر محدود نمیشود.
پمپاژ روزانه سایتها و رسانههای ضد انقلاب و اپوزیسیون در خلق دروغها، تهمتها و شایعات که در قالب ادعاهای حقوق بشری بر ضد نظام مطرح میشود به موازات موضوع هستهای است.
این واقعیتی است که سه سال پیش صدای آمریکا- VOA- به بیرون درز داد و اعلام کرد فاز حقوق بشری علیه ایران به موازات مسئله هستهای باید پیگیری شود و در واقع پروندهسازی برای موضوع حقوق بشر کشورمان را در امتداد موضوع هستهای کلید زد. و البته در سالهای اخیر موضوع «تحریم»ها نیز به مسئله «حقوق بشر» و «هستهای» اضافه شده است.
اتهام ساخت تسلیحات هستهای به علاوه نقض حقوق بشر باعث شده تا تحریمهای ضد ایرانی از سوی قدرتهای غربی علیه جمهوری اسلامی به پیش کشیده شود.
چرخه این توجیه یک منطق مضحک است؛ از یکسو ایران به ناروا و بدون دلیل به فعالیت هستهای غیر صلحآمیز متهم میشود و از سوی دیگر برای ملکوک کردن سیمای نظام جمهوری اسلامی اتهام نقض حقوق بشر را در گسترهای وسیع پمپاژ میکنند و در نهایت سر و کله، اهرمی به نام «تحریم» پیدا میشود تا ایران را بخاطر جرم انجام نداده و اتهامات ثابت نشده مجازات نمایند!
مثلث هستهای، حقوق بشر و تحریم نشان میدهد اغراض سیاسی و خصمانه علیه جمهوری اسلامی غیرقابل انکار است و به قول فارین پالیسی، مسئله هستهای ایران، بهانه است و مشکل اینجاست که جمهوری اسلامی باج نمیدهد.
روزنامه صهیونیستی جروزالم پست نیز این واقعیت را با ادبیات دیگری تحلیل میکند و مینویسد؛ نزاع آنجاست که ایران، هژمونی آمریکا را در منطقه به چالش کشانده است.
3- اکنون سؤالی که به میان میآید این است که پشت پرده تحرکات حقوق بشری علیه نظام به بهانه شکلگیری دولت یازدهم و حقوقدان بودن رئیس جمهور کشورمان چیست؟
اینکه قدرتهای غربی و دشمنان نشاندار ایران اسلامی در شرایط کنونی در آستین رسانههای ضد انقلاب و اپوزیسیون، هجمه حقوق بشری به راه انداختهاند چه هدفی را دنبال میکنند؟
مأموریت سازمانها و تشکلهای به اصطلاح حقوق بشری در این میان چیست که بیانیه میدهند و از رئیس جمهور جدید ایران میخواهند وعدههای حقوق بشری را منحرف کند.
پاسخ روشن است و با معمای پیچیدهای روبرو نیستیم.
هدف تحرکات و تکاپوی حریف با ژست حقوق بشری علیه ایران، رونق گرفتن حاشیهسازیها و دور کردن دولت یازدهم از جهتگیریهای اصلی و اولویتهای مهم اداره کشور است.
این در حالی است که جهتگیری اصلی و اولویت دقیق و عمیق در خصوص مسائل حقوق بشر میتواند در دولت یازدهم جایگاه ویژهای داشته باشد.
حقوقدان بودن رئیس جمهور و اشراف به مسائل حقوق بشری را باید به فال نیک گرفت.
در نگاه دکتر روحانی مقوله حقوق بشر، هستهای و تحریم که دشمن تلاش میکند به وسیله آنها رفتار ایران را تغییر بدهد و به اصطلاح امتیاز بگیرد مقولهای است که از آن آبی برای حریف گرم نمیشود.
آقای روحانی از زمان مبارزات انتخاباتی تاکنون بارها بر تضمین حقوق ملت ایران تاکید کرده و در افق ملی بدان پرداختهاند.
از همین روی ایشان در خصوص موضوع هستهای معتقد است: «پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران ظالمانه به شورای امنیت رفت» و یا هشدار میدهد؛ «با ملت ایران با زبان تکریم سخن بگویند نه تحریم.»
بنابراین در مقابل ادعاهای واهی و نامشروع دشمنان جمهوری اسلامی در خصوص حقوق بشر، باید حقوق ملت ایران را که از سوی مدعیان حقوق بشر نقض شده است باز ستاند و بر این مسیر پافشاری کرد.
اشاره به اقدامات آمریکاییها و صهیونیستها در نقض حقوق ملت ایران که نماد واقعی نقض حقوق بشر است به لیستی بلند و مطول میانجامد.
اما از باب نمونه و یادآوری مواردی را بدین شرح میتوان فهرست کرد؛
الف- ترور دانشمندان هستهای کشورمان که اعترافات جان ساورز رئیس وقت امآی6 رد پای عاملان و آمران را به وضوح نشان میدهد.
ب- صدور قطعنامههای حقوق بشری بر ضد ایران براساس اتهامات ناروا و اثبات نشده که از جمله میتوان به ادعای مضحک ترور کذایی سفیر عربستان در نیویورک اشاره کرد که به ایران نسبت داده شد.
پ- طرح شایعاتی چون دست داشتن ایران در حادثه 11 سپتامبر نیز مصداق نقض حقوق بشر ملت ایران است.
ت- نقض حریم هوایی ایران که در سالهای اخیر چند بار پهپاد جاسوسی آمریکا توسط نیروهای مسلح کشورمان شکار شد و سندی است بر تجاوزگری آمریکا و مدعیان حقوق بشر.
ث- تهدید حمله به تاسیسات هستهای ایران.
ج- تهدید به ترور فرماندهان ارشد نظامی کشورمان که حتی به صورت آشکار در کنگره آمریکا مطرح میشود.
چ- تحریمهای وحشیانه غربی که نقض فاحش حقوق آحاد مردم ایران است.
و دهها موارد دیگر که از حافظه تاریخی ملت بزرگ ایران پاک نمیشود.
سابقه جنایات و تجاوزات دشمنان ملت ایران از یکسو و نقض حقوق مردم کشورمان از سوی مدعیان حقوق بشر طی بیش از سه دهه گذشته شرایطی را به وجود آورده که آحاد مردم در برابر رویکرد خصمانه حریف به حقوقدانانی خبره تبدیل شدهاند که فریب بازیهای حقوق بشری و ژستهای توخالی حریف را نمیخورند و تابلوی دروغین حقوق بشر را به زیر کشیدهاند.
منبع : روزنامه كيهان