شما اپوزیسیون هستید؟ من كه نیستم!

مدير يك سايت اينترنتي وابسته به محافل ضدانقلاب معتقد است جمهوري اسلامي اساسا اپوزيسيوني ندارد و گروه هاي موجود حداكثر محافل سياسي چند نفره هستند.

به گزارش کیهان، شروين نكويي سردبير پايگاه اينترنتي تهران ريويو و مقيم هلند است. او در حالي وجود اپوزيسيون واقعي صاحب تدبير و تشخيص را زير سؤال برده كه پايگاه اينترنتي وابسته به وي نيز در وضعيتي نزديك به تعطيلي قرار گرفته و مدت هاست به روز نمي شود.

نكويي در گفت وگو با سايت «چراغ آزادي» و درباره اين سؤال كه چرا گروه هاي اپوزيسيون فعاليت چشمگير و تاثيرگذاري ندارند، تصريح كرد: اول بايد ببينيم تعريف ما از اپوزيسيون چيست؟ آيا هر مخالف منفرد يا چند نفر مخاطب را مي توان اپوزيسيون ناميد. اكثر گروه هاي سياسي مخالف نظام در خارج از كشور اساسا اپوزيسيون نيستند بلكه نوعي محفل سياسي هستند.

وي اضافه كرد: اكثر اين محافل سياسي مخالفان نظام در غرب، متاسفانه يا رابطه نزديك با جامعه ايران ندارند كه از اين دست اقدام ها داشته باشند؛ و يا توانايي عملياتي كار حرفه اي ندارند؛ و يا اينكه اساسا از استراتژي لازم برخوردار نيستند.

وي درباره اين نظر كه «شايد خيلي از گروه هاي اپوزيسيون در پاسخ عنوان كنند اين شبكه ها را در ايران تشكيل داده اند اما به دلايل امنيتي، صلاح نيست كه اعضا و تعداد شبكه هايشان در درون كشور را معرفي كنند»، اظهار داشت: واقعيت اين است كه وقتي به طرز تفكر، گفتمان و عملكرد خيلي از گروه ها نگاه كنيم مي بينيم كه هيچ نشانه اي در آنها نيست مبني بر اينكه چنين شبكه اي را در داخل تشكيل داده اند. البته قابل درك هم است چون وقتي شما سي سال از ايران دور باشيد و اگر گفتماني داشتيد فقط دنباله روي از گفتمان آلترناتيو داخل كشور يعني اصلاح طلب ها بوده، زمينه اي براي ارتباط با جامعه ايران نخواهيد داشت.

وي با اشاره به قرار گرفتن طيفي از اصلاح طلبان در ميان گروه هاي ضد انقلاب گفت: مشكل اين است كه براي طيفي از اصلاح طلبان عنوان مشخصي پيدا نكرده ايم و هنوز آنها را اصلاح طلب خطاب مي كنيم در صورتي كه خيلي از آنها در قالب اپوزيسيون فعاليت مي كنند.

نكويي همچنين درباره گروه موسوم به شوراي هماهنگي سبز گفت: صراحتا بگويم كه آنها دچار تنبلي فكري هستند چون آلترناتيوي هم ندارند.

وي خاطرنشان كرد: امروزه بحران اصلي جنبش سبز اين است كه كساني كه به نمايندگي از رهبران جنبش سبز در حال فعاليت هستند و درباره استراتژي ها فكر مي كنند (كه شايد چندان فكري هم درباره استراتژي نمي كنند) خودشان تكليف شان با خودشان مشخص نيست. يعني مشخص نيست كه مثلا نقش آقاي هاشمي رفسنجاني را دارند يا نقش يك اپوزيسيون. من البته با هيچ كدام شان مشكلي ندارم چون مثلا تدبير و فكر سياسي آقاي هاشمي رفسنجاني بسيار هم شفاف است. اما فكر «شوراي هماهنگي راه سبز اميد» اساسا براي من و شايد خيلي ها قابل فهم نيست.