گاهی حاشیهها تاثیرگذارتر از متن میشوند، در چنین شرایطی باید نگران شد و گرنه هر جریان و شخصیتی که متصدی امور اجرایی شود در کنار خدماتش حواشی هم وجود خواهد داشت. درباره ساختار غلبه یافتن حاشیهها بر متن تاکنون سخنها گفته و مطالب بسیاری نوشته شده است. آنچه در این فرصت کوتاه بنابر تامل در آن داری ضرورت پیشگیری از احیای حاشیههای مهار شده یا شناخته شده است.
سالها طول کشید تا جامعه متوجه حاشیههای دانشگاه آزاد شود، به ویژه آنکه بعضاً عوامل دستگاههای اجرایی، قانونگذاری، نظارتی و قضایی نمکگیر این حواشی شده بودند و همین کار انتقاد اصلاحگرانه را به شدت دشوار میساخت.
عاقبت فشار افکار عمومی مدیون شدگان دستگاه های مختلف را تا حدودی منفعل کرد و موجب شد بعد از سه دهه مدیریت دانشگاه آزاد قانونمند شود. شاید تصور شود بناست از عملکرد ریاست جمهوری سابق در این زمینه دفاع کنیم. خیر؛ زیرا آقای احمدینژاد از آنجا که با سد محکمی در برابر تمایلش به تبدیل دانشگاه آزاد از حیاط خلوت پیشینیان به ابزار خویش مایوس شد نه تنها کار قانونمند کردن این دانشگاه را رها ساخت بلکه ترجیح داد روابط خود را با مدیر غیرقانونی سه دههای آن بهبود بخشد!
بهطور مسلم دستاورد منصوب شدن ریاستی با تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی گام بلندی در مسیر شفاف شدن زوایای پنهان این مجموعه - که در ظاهر به امر آموزش عالی میپرداخت، اما در خفا به بنگاه داد و و ستدهای سیاسی و اقتصادی تبدیل شده بود- به حساب میآمد.
ای کاش اولین مدیر قانونی دانشگاه ازاد روند شفافسازی مسائل را تسریع میکرد و دلایل اینکه در گذشته مدیریت غیرقانونی آن حتی نظارت مجلس شورای اسلامی را برنمیتابید روشن میساخت. متاسفانه غفلت مدیریت و به تعویق انداخته شدن تحقیق و تفحص جدید توسط برخی نمایندگان آفتزده موجب بسته شدن باب آگاهی از مدیریت غیرقانونی سهدههای این مجموعه عظیم شد؛ لذا به فاصله اندکی بعد از روی کار آمدن دولت جدید حاشیهسازان گذشته فرصت را مغتنم شمردند تا گامی هر چند کوچک برای بازگردانیدن امور به روال گذشته بردارند. همین مسائل به گونهای مطرح میشود که گویا آن چه صورت گرفته دغدغه دولت سابق بوده است و با تغییرات مدیریت اجرایی کشور میتواند شرایط گذشته احیا گردد. متاسفانه باید گفت بسیار از شخصیتهای سیاسی برجسته کشور از تجربههای گذشته حواشی خود بهره لازم را نمیگیرند. آنچه موجب شد که به موقعیت این شخصیتهای کلیدی به عنوان سرمایههای ملت لطمه وارد آید نقشآفرینی تعیین کننده حاشیهها و تبددیل شدنشان به متن بود. آیا تصور میکنیم موقعیتها ثابت خواهد ماند که اجازه میدهیم مجددا برخی منسوبین و منصوبان برای خود درصدد ایجاد حواشی امن جدیدی برآیند؟ قطعا این افراد ابتدا از شخصیتهای علمی بهره خواهند گرفت اما آنچه آنان را راضی خواهد ساخت احیای روابط پرمساله گذشته در زوایای پنهان دانشگاه آزاد است. آیا زمان آن نرسیده است که شخصیتهای ارزشمند با تقویت جایگاه قانون در کشور آسیبپذیری اعتبار خویش و نظام را محدود سازند؟