به گزارش نما، این روزها در هر کوی و برزن سخن از سفر رئیس جمهور ایران به آمریکاست. سفری که بسیاری انتظار دارند، گره کور سیاست خارجی ایران و تحریمها را باز کند.
روحانی نیز قبل از سفر در تهران به این موضوع تاکید کرد و گفت: متاسفانه در طول سالهای گذشته چهره ملت ایران که ملتی بزرگ، با تمدن و با فرهنگ است و امروز مرکز ثبات منطقه بوده و به دنبال صلح و امنیت بین المللی است به گونه دیگری تصویر شده که اولین هدف از این سفر این است که بنده و همکارانم تلاش خواهیم کرد در فرصت هایی که برایمان به وجود می آید بتوانیم چهره واقعی ملت ایران را به عنوان ملتی صلح دوست و با فرهنگ به جهانیان معرفی کنیم.
این سخنان رئیس جمهور بیانگر اهمیت فزاینده این سفر، برای ایران و همچنین برای جهانیان است. پیش از روحانی و طی هشت سال گذشته سازمان ملل میزبان محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران بود که وی 8 سال متوالی عازم مقر سازمان ملل در نیویورک شد تا پیام ملت ایران را به گوش جهانیان برساند.
سفرهای رئیس جمهور ایران همراه با حاشیههای فراوانی بود که رسانههای گروهی در ایران و دیگر کشورهای تا مدتها به عنوان یک پرونده ویژه به آن نگاه میکردند. بدون شک احمدی نژاد جذاب ترین و متفاوت ترین مهمان سازمان ملل در هشت سال گذشته بوده است.
سید محمد خاتمی دیگر رئیس جمهور ایران بود که عازم نیویورک و سازمان ملل شد. خاتمی بر عکس رئیس جمهور بعد خود تنها سه بار عازم آمریکا شد. رئیس جمهور اصلاحات در زمان حضورش در سازمان ملل با مطرح کردن طرح گفتوگوی تمدنها، تحسین جهانیان را برانگیخت و سبب شدن که روسای کشورهای جهان از سخنرانی سید محمد خاتمی به نیکی یاد کنند و بسیاری از کارشناسان طرح خاتمی را در مقابل طرح «برخورد تمدنها»ی هانگتینتون بدانند.
محمد علی رجایی در زمان نخست وزیری و حضرت آیتالله خامنهای نیز تجربه حضور در سازمان ملل را دارند. شهید رجایی یک ماه بعد از آغاز جنگ، راهی آمریکا شد و در شورای امنیت به دفاع از حق ملت ایران پرداخت.
حضرت آیتالله خامنهای نیز در طول زمان ریاست جمهوری خود در اجلاس سازمان ملل در نیویورک شرکت کردند و در یک سخنرانی 90 دقیقهای از حقوق ملت ایران در مقابل تهاجم عراق دفاع کردند. استفاده از تجربه دادگاه نورنبرگ و طرح تنبیه عراق به عنوان متجاوز به منظور تضمین امنیت منطقه، انتقاد از عملکرد سازمان ملل و متهم ساختن شورای امنیت در حمایت از تجاوز عراق به خاک ایران، هشدار به مجمع عمومی و افکار عمومی ملت امریکا نسبت به خطر حضور نظامی دولت امریکا در خلیج فارس، برشمردن اقدامات امریکا برای مقابله با ایران، درخواست برچیده شدن دو تبعیض ناروا در سازمان ملل: حق وتو و عضویت دائم در شورای امنیت، از جمله محورهای سخنرانی رئیس جمهور وقت ایران در چهل و دومین اجلاس سازمان ملل بود.
در میان هفت رئیس جمهور ایران، تنها دو رئیس جمهور سفر به نیویورک را تجربه نکردند. ابوالحسن بنی صدر، اولین رئیس جمهور ایران، با توجه به شرایط کشور، اختلافات داخلی و در نهایت عزل از مقام ریاست جمهوری توسط مجلس و با تایید امام خمینی(ره)، نتوانست حضور و سخنرانی در سازمان ملل را تجربه کند.
اکبرهاشمی رفسنجانی، نیز دومین رئیس جمهور ایران است که هیچگاه حضور در سازمان ملل را تجربه نکرده است و در زمان ریاست جمهوری خود در هیچ کدام از اجلاس های سازمان ملل شرکت نکرد. شرکت نکردن هاشمی در اجلاسهای سازمان ملل موجب تعجب بسیاری از کارشناسان سیاسی و بین المللی در آن زمان شده بود.