آیا روحانی در مذاكرات خیانت می كند؟

به گزارش نما - هادی شریفی - پنجشنبه نهم خرداد امسال در کوران سخنرانی های انتخاباتی خبری در خبرگزاری ها منتشر شد که آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفت؛ حسن روحانی در پاسخ به مخالفانش که تعلیق غنی سازی را خیانت خوانده بودند، درپاسخ به خبرنگاری که نظر رهبرانقلاب را در این رابطه پرسیده بود گفت:«این حرکت تعلیق را عقب نشینی می دانستند ولی فرمودند عقب نشینی تاکتیکی است که اگر کسی این را نمی کرد خیانت کرده بود. ایشان فرمودند آن عقب نشینی تاکتیکی لازم است و اگر نشود خیانت است . سخنان رهبری خیلی روشن است. یک عده افرادی هستند که اهل هوچی گری هستند».

روحانی آنجا به صراحت اعلام کرد که این تعلیق با نظر رهبری بوده و مهمتر آنکه ایشان فرموده اند اگر نشود خیانت است.

واقعیت آن است که عرصه رابطه با امریکا و مذاکرات هسته ای، عرصه ای نیست که دست روحانی، جلیلی یا هرکس دیگر باشد، عرصه ای است که تحت نظر رهبر انقلاب و با دیکته کردن سیاستهای لازم به مسئولین پیش می رود و هجمه هایی که در دوران تبلیغات انتخاباتی بیشتر از سوی حامیان سعید جلیلی به روحانی شد شاید بسیاری از آنها به حق نبود. اما نکته اینجاست که چرا رهبرانقلاب این اختیار را برای مذاکره به احمدی نژاد ندادند؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که رهبرانقلاب در سخنرانی تاریخی خود در سال ۸۸ بحث صلح حدیبیه و صلح پیامبر(ص) با کفار را پیش کشیدند. چون نظام آن موقع نیز پس از حضور حماسی مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در موضع قوت بود، کلیت صلح و مذاکره با غرب با کلیت "صلح حدیبیه" منطبق بود (مثل شرایط کنونی که در آن هستیم) اما جزئیات آن تفاوت هایی داشت. اگر فتنه ۸۸ رخ نمی داد شاید این مساله آن موقع به قوت پی گیری می شد اما با به وجود آمدن اغتشاشات سال ۸۸ و بعد از آن فتنه جریان انحرافی که موجب ضعف بسیاری در اقتصاد، سیاست و دیپلماسی ایران شد امکان این به وجود نیامد که رابطه با امریکا با جدیت پیگیری شود.

متاسفانه احمدی نژاد شخص قابل اعتماد و قابل پیش بینی نبود؛ تیم اقتصادی دولت سال گذشته با مطرح کردن بحث شرایط «شعب ابی طالب» و همچنین خانه نشینی اقتصادی و بی تفاوتی به افزایش ناگهانی قیمت ارز و سکه که وزیر اقتصاد دلیل این بی تفاوتی را «سرما خوردگی» خود خواند و شخص رئیس جمهور در نشست خبری تمام مشکلات را گردن تحریم ها انداخت و موجب افزایش مجدد قیمتها شد، به دنبال این بودند که به نوعی نظام را وادار به رابطه با امریکا و قبول کردن شرایط هسته ای ۵+۱ در موضع ضعف کنند و اگر در آن شرایط این اتفاق می افتاد به جرات می توان گفت که شرایط کاملا منطبق با صلح امام حسن(ع) و از موضع ضعف کامل(با توجه به خیانت خواص) بود.

با تحقق حماسه سیاسی و شرکت گسترده آحاد مردم در انتخابات و روی کار آمدن دولت روحانی و شعار تدبیر، امید و اعتدال وی و برخی رویکردهای قبلی، این موقعیت به وجود آمد که ایران از موضع ضعف با غرب مواجه نشود و بتواند از موضع قدرت وارد مذاکره شود.

حسن روحانی سوابق انقلابی خوبی قبل از پیروزی انقلاب داشته و بعد از انقلاب نیز در سمتهای مهمی از جمله عضویت در شورای عالی دفاع، معاونت فرماندهی جنگ، ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء و فرماندهی پدافند هوایی کل کشور را برعهده داشته و به معاونت جانشین فرماندهی کل قوا منصوب شده و مورد تایید امام خمینی (ره) بوده است.

همچنین حسن روحانی به مدت ۱۶ سال مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشته و این نیز مسلما تایید رهبرانقلاب را برعهده داشته است و تعریف های ایشان از روحانی در دوران تصدی وی در این سمت کم نظیر است و این قابل اعتماد بودن روحانی این امکان را به وی داد که رهبری این بار عظیم را بر دوش وی بگذارد.