به گزارش نما ، چهارمین شهيد محراب آيت‌الله اشرفي در سال 1281 شمسي در خميني‌شهر اصفهان در خانواده‌اي روحاني دیده به جهان گشود. او یگانه فرزند ذکور حجت الاسلام و المسلمين ميرزا اسدالله و نوه حجت الاسلام ميرزا محمدجعفر و جد اعلاي وی از علماي جبل‌عامل بود.
شهيد اشرفي تحصيلات مقدماتي را در زادگاهش آموخت و از آنجا که استعداد زیاد و حافظه‌ای بسیار قوي داشت، كتاب نصاب الصبيان را در نه سالگي حفظ کرد. در دوازده سالگي راهي اصفهان شد و در ظرف ده سال ادبيات و سطح فقه و اصول و يك دوره درس خارج اصول را در محضر اساتيدی چون آيت‌الله سيد مهدي درچه‌اي، آيت‌الله سيد محمد نجف‌آبادي، مرحوم فشاركي و شهید مدرس فرا گرفت. دوران طلبگی شهید در نهایت عسرت و تنگی معاش سپری شد.
در سن 20 سالگي رهسپار قم گرديد. ابتدا مدت يك سال در مدرسه رضويه اقامت گزيد، سپس مدت دو سال در مدرسه فيضيه اقامت کرد و طول مدت اقامت 23 ساله در قم فقط سه يا چهار ماه را با خانواده گذراند، زیرا فقط قدرت اجاره یک اتاق را داشت و آيت‌الله حائري مؤسس حوزه علميه قم به دلیل کمبود بودجه، به طلاب جديد شهريه نمي‌دادند.
پس از فوت آيت الله حائري و رياست آيات ثلاث هم باز شهريه مختصر طوری بود که ايشان نتوانست خانواده خود را به قم بياورد. پس از ورود آيت‌الله بروجردي شهريه طلاب متاهل چهل و پنج تومان شد که باز هم کفاف اداره یک خانواده را نمی‌داد و لذا ایشان در قم تنها بود و فقط گاهی موفق به دیدار خانواده می‌شد.
شهيد اشرفي تقريبأ يك سال از محضر آيت‌الله حائري و سپس چند سال از محضر آيات ثلاث كوه كمره‌اي، سيد محمدتقي خوانساري، سيد صدرالدين صدر بهره برگرفت و بيشتر مطالب آنان را تقریر کرد. ایشان مورد توجه خاص فضلا و علمای حوزه، به‌خصوص آيات و مراجع ثلاث قرار گرفت و با وجود فشارهای رضاخان پهلوي به طلاب و حوزه‌هاي علميه و روحانيون، به تحصيل ادامه داد و حتي در امتحانات اجباري رژيم كرد و موفق شد جواز پوشيدن عمامه و لباس را دريافت کند.
اولين اجازه اجتهاد را در سن چهل سالگی از آیت‌الله خوانساری دریافت کرد. در آن زمان نماز جماعت در مدرسه فیضیه به امامت آیت‌الله خوانساری و در غياب ايشان به امامت امام خميني و در غياب امام به امامت آیت‌الله اشرفي اقامه می‌شد.
پس از رحلت آيت‌الله خوانساري نماز جماعت مدرسه فيضيه توسط آيت‌الله محمدعلي اراكي و باز در غياب ايشان، توسط آیت الله اشرفی برگزار می‌گردید.
شهيد آیت الله اشرفی فوق العاده مورد توجه آيت‌الله بروجردي بود و لذا در سال 1330 ممتحن برگزاری امتحانات طلاب شد و در سال 1335 به دستور ایشان برای نشر معارف دینی و رسیدگی به امور طلاب کرمانشاه به آنجا رفت. مدت سه سال از استاد بزرگوار خود تقاضاي اجازه مسافرت مي‌كرد، اما ايشان اجازه نمي‌داد و می‌فرمود: «وجود شما در كرمانشاه بسيار نافع است و من اجازه نمي‌دهم». شهيد هم چون به استاد خود بسیار علاقمند بود، نمی‌خواست بدون اذن ايشان سفر كند.
با اوج‌گیری انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام، شهید اشرفی نیز حركت‌های وسیعی را در كرمانشاه پایه‌گذاری كرد که عمده‌ترین آن که در واقع جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن قیام مردمی در آن منطقه بود، در مجلس بزرگداشت شهادت آیت‌الله سید مصطفی خمینی و به دعوت شهید اشرفی در مسجد آیت‌الله بروجردی و با سخنرانی‌های پر هیجان زده شد.
پس از پیروزی انقلاب با حکم امام به امامت جمعه کرمانشاه منصوب گردید و در این سنگر به افشای جنایات دشمنان انقلاب پرداخت.
با آغاز جنگ تحمیلی و بسیج مردم برای حضور در جبهه و پشتیبانی از جبهه‌های جنگ، آیت الله اشرفی نیز در مدت 25 ماه در تمام خطبه‌های نماز جمعه و مصاحبه‌ها و پیام‌های خود به حضور مردم در جبهه‌ها تأكید می‌ورزید. خود نیز به‌رغم كهولت سن، راه‌های طولانی و صعب العبور را به عشق دیدار رزمندگان می‌پیمود و در جبهه‌ها به دیدار آنان می‌شتافت، برایشان سخنرانی و با تک تک‌شان احوالپرسی و گفتگو می‌کرد. بارها در جبهه‌های ایلام، قصر شیرین و پادگان ابوذر، گیلان غرب، نوسود، بستان، آبادان، خرمشهر، سومار حضور یافت و پس از آزادی قصر شیرین به آن شهر سفر كرد و در مسجد این شهر دو ركعت نماز شكر به جای آورد..
یك بار پس از عزیمت به منطقه جنوب، به شهر آزاد شده بستان رفت و زیر بمباران وحشیانه دشمن وارد شهر و از آنجا عازم آبادان شد. هنگام آغاز عملیات فتح المبین در دوم فروردین 1361، در قرارگاه حضور یافت و پیشنهاد كرد عملیات به نام حضرت زهرا «س» نامگذاری شود.
شهید آیت الله اشرفی اصفهانی سرانجام پس از 80 سال زندگی پرافتخار و خدمت به اسلام و قرآن، توسط یكی از مزدوران آمریكا و منافقین كوردل در ساعت 15/12 ظهر 23 مهرماه 1361 در سنگر نماز جمعه مسجد جامع به افتخار شهادت نائل آمد.
