مژده ز سوى خدا بر همه آمد / دست گل جواد الائمه آمد
بانگ منادى آمد تبارک اللَّه / موسم شادى آمد تبارک الله
ولادت با سعادت امام علی النقی الهادی (ع) مبارک باد
.
.
.
تبریک به لب ز ره منادی آمد / که ایّام سرور و فصل شادی آمد
یعنی علی النقی امام هادی / با علم رضا، جود جوادی آمد
ولادت امام هادی علیه السلام مبارک باد
.
.
.
نیمه ذیالحجه است و ملائک مشتاق به خاک آمدهاند
تا قدمهای آسمانی دهمین بهار از راه آمده را بوسه باران کنند . . .
ولادت امام هادی (ع) مبارک
.
.
.
مژده ز میلاد شه ملک دین
نور خدا سرور اهل یقین
محور دین عروه اهل یقین
حجت حق مظهر جان آفرین . . .
.
.
.
مژده ز میلاد ولى عشر هادى دین زاده خیرالبشر
مژده ز میلاد على النقى هادى دین نوگل باغ تقى . . .
.
.
.
«مدینه» آرام آرام میشکفد در خویش
طفل، سرشار از عطری نافراموش، در دستهای مشتاق «سمانه» است
لبخندها بر لبها مینشیند.
دهمین ستاره در جادههای نیمه شبان تاریخ، درخشیدن گرفته است . . .
.
.
.
ماه تمام و نیمه ذى حجه مطلعش / خیر کثیر وکوثر قرآن بشارتش
این است آن امام که تقدیر ایزدى / بعد از جواد داده مقام امامتش . . .
.
.
.
مژده اى دل که دلربا آمد دلربایى گره گشا آمد
محنت و درد و غم فرارى شد شادى و رحمت و صفا آمد . . .
.
.
.
امروز که دل قرین شادیست
میلاد تو ای امام هادی است
میلاد تو بر همه مبارک
بر مهدی فاطمه مبارک . . .
.
.
.
از عرش خدا بانگ منادی آمد
یعنی که زمان عیش و شادی آمد
نور دل حضرت جواد آمده است
میلاد پر افتخار هادی علیه السلام آمد
.
.
.
خیزید و ببینید تجلای خدا را در بیت ولا مشعل انوار هدی را
آن عبد خدا وجهه معبودنما را رخسار علی ابن جواد ابن رضا را
.
.
.
ای طلعت زیبای تو خورشید هدایت ای گوهر رخشنده نه بحر ولایت
بـودنـد امامان همـه هادی ره نـور بین همه نام تو به هادی شده
.
.
.
اى امام اسرار پنهان عشق
امروز، وقتى آفتاب جمال تو طلوع کند
خورشیدِ زیارت جامعه کبیره از افقِ جانت سر خواهد زد
هادى، نامى است که عصاره معناى توست.
.
.
.
اى مسلمان دیده ات روشن که از لطف خدا
هادى الامّه شه احمد خصال آمد پدید
عشق و دل را موجبات اتّحاد آمد عیان
جان و تن را موجبات اتّصال آمد پدید
.
.
.
بخوان زیارت پر محتوای جامعه را بخوان که خوب بفهمم بهای جامعه را
بخوان که روح بگیرد ولی شناسی مان ببار بر دل من روشنای جامعه را
.
.
.
چون دل میان زلف کسی ساده گم شدم
شکر خدا اسیر امام دهم شدم
.
.
.
فروتنى چنان است که با مردم چنان کنى که دوست دارى با تو آن کنند.
(محجّة البیضاء، 5/225)
.
.
.
ما را غلام حضرت هادی نوشته اند
دیوانگان غیر ارادی نوشته اند
