كنایه روحانی به دولت احمدی‌نژاد/ ناچاریم گندم وارد كنیم

عکس خبري -کنايه روحاني به دولت احمدي‌نژاد/ ناچاريم گندم وارد کنيم

رئیس‌جمهور با بیان اینكه ناچاریم بیش از ۷ میلیون تن گندم وارد كنیم، تأكید كرد: دولت همه توان خود را برای احیای كشاورزی بكار خواهد بست.

به گزارش نما به نقل از جهان، چهارمین کنگره سراسری خانه کشاورز از صبح امروز در اردوگاه شهید باهنر با حضور رئیس‌جمهور آغاز به کار کرد.

هم‌اکنون حجت‌الاسلام روحانی در حال سخنرانی در این کنگره است؛ مهمترین محورهای سخنان رئیس جمهور به شرح ذیل است:

ای کاش در کنار افرادی که لوح دریافت کردند، چند نفر از بانوان نیز بودند. چون در سراسر کشور در بخش های کشاورزی خانم‌ها بار سنگینی بر دوش دارند. از همین جا به همه بانوان پرتلاش خدا قوت می‌گویم.

بسم الله الرحمن الرحیم

دیدار با کسانی که برای امنیت غذایی مردم تلاش می کنند، برای رئیس‌جمهور منتخب مردم افتخار است. من خیلی با فضای کشاورزی بیگانه نیستم. روستا زاده هستم و در کنار تحصیلاتم در دبستان، گاهی کار کشاورزی هم داشتم.

اگر دست پینه بسته افتخار است که افتخار است، من هم در سن 10 - 11 سالگی در فصل تابستان به خاطر کار کشاورزی دست‌هایم پینه بسته بود.

کشاورزی دنیای خود را دارد؛ کشاورزی یعنی سر و کار با طبیعت و در کنار طبیعت زیستن و در کنار آن کاری که اساسا کار خدایی است. آن قدرت لایزالی که بذر را می‌رویاند این رویش‌ها از ناحیه اوست.

بذر را کشاورز می‌افشاند اما رویش آن بذر به دست حق و با اراده حق است. زارع چه کلمه زیبایی است؛ این نام خداست و خدا خود را زارع می‌داند(امن نحن الزارعون) و زارع واقعی خداست و کشاورزان وسیله زراعت را آماده می‌کنند.

کشاورزی مایه مباهات و افتخار برای همه دست اندر کاران این بخش مهم که هم بخش توسعه کشور است و هم بخش امنیت ملی کشور است. یک بخشی از این امنیت، امنیت غذایی است.

کم و بیش می دانم که کشاورزی کشورمان با معضلات زیادی دست به گریبان است. بزرگترین سرمایه نه برای کشاورزی فقط، بلکه برای یک کشور و ملت، آب و خاک است. آب مایه حیات است و خاک همان فراش و سرزمینی است که بر روی آن زندگی می‌کنیم و همه رویش‌ها تولدها در این پهنه اتفاق می‌افتد.

حراست از خاک شاید در نظر بعضی، خاک ناچیزترین شی در زندگی تلقی شود اما برای اینکه این خاک بدست آید، صدها، صدها و گاهی میلیون‌ها سال باید تحولی پشت تحولی باشد تا این خاک آماده در اختیار ما قرار گیرد. با خاک آماده برای کشت، بی‌رحمانه رفتار شده است.

آنگاه که به فکر مسکن و شهرسازی و ساخت و ساز و جاده و پل و هرگونه تغییر و تحول بر روی زمین بودیم، کمتر فکر کردیم که جای مناسب آن کار را پیدا کنیم و زمین آماده کشاورزی را تبدیل به محل ساخت سکونت نسازیم. کمتر فکر کردیم که جایگاه شهر را به درستی انتخاب کنیم. باغ‌ها و درخت‌ها، ناجوانمردانه تخریب شدند و این تاسفی است که جبران آن سالیان دراز به طول خواهد انجامید.

ما از لحاظ آب در مضیغه هستیم، کشور ما از لحاظ بارندگی جزو سرزمین‌های پرآب نیست. کشوری که بارندگی متوسطش 230-240 است، می تواند جزو کشورهای خشک باشد، پس باید قدر قطره قطره آب حیات این سرزمین را بدانیم. برای قدردانی از آب، نیاز به تدبیر و برنامه ریزی و سرمایه داریم.

امان از این سرمایه که حرف هیچ کس را گوش نمی‌دهد. هر کجا سود بیشتر، البته سود توام را امنیت و پایداری، به آنجا می‌روند و توصیه هیچ کس را گوش نمی‌دهند. هر چه هم بگوییم که کدام بخش نیاز به سرمایه دارد، او آهوی فراری است که به دنبال سود می‌گردد. اینجا مداخله دولت لازم است. گاهی در برخی امور ممکن است بخش خصوصی به دلایلی حاضر نباشد که همه سرمایه خود را سرمایه گذاری کند این جا جایی است که در کنار دولت، تشکل‌ها و خیرین باید به کمک دولت بیایند.

خیرین فقط خیرین مدرسه‌ساز و مسجد ساز نیستند، خیرینی که با سود کم اما با سود بابرکت به میدان می آیند. بخش کشاورزی نه تنها غذای مردم را تهیه می کند و موجب استمرار حیات جامعه است. هر روز ما از دست رنج کشاورزان قدردانی می کنیم و هر بار که در کنار سفره غذا می‌نشینیم و الحمدلله می‌گوییم و در دل قدردان همه آنهایی که سفره مردم را رنگین کردند، هستیم.

می شود آن سفره را از دست رنج دیگر ملت ها رنگین کرد اما دیگر افتخاری نیست، شکم سیر می‌شود اما روح و جان غذایی را نمی‌گیرد و افتخاری وجود ندارد که سفره ما، سرزمین کشاورزی دیگران را آباد کند. از امریکایی لاتین گرفته تا شمال آفریقا واروپا، همه و همه آثاری در زرع و زراعت آنها در سفره ایرانی کم و بیش یافت می‌شود، این افتخار برای ماست؟

کشوری که در سال‌های گذشته در بهترین شرایط درآمد ارزی بود و سالانه چیزی حدود 100 میلیارد دلار درآمد ارزی داشت، کجاها سرمایه‌گذاری شد و چطور در این فرصت طلایی ما نتوانستیم بخش‌های مختلف و در راس آن بخش کشاورزی را احیا کنیم. بخش کشاورزی ما سرمایه و تخصص می‌خواهد.

در همین دوره است که آب‌های زیرزمینی افت می کند، زمین شور و شورتر می‌شود و دریاچه ارومیه زیبا خشک می‌شود. در همین دروه است که زاینده‌رود زیبا به خشک رودی تبدیل می‌شود نگویم هامونش، کارونش؛ همه جا ما امروز با مشکل مواجه هستیم.

می دانید، از طبیعت باید استفاده کنیم، ستیز با طبیعت ستیز با خودمان است. ما باید از مرتع استفاده کنیم اما ستیز با مرتع یعنی نابودی خاک و مرتع و کمبود آب.

زمین که خشک می‌شود، جنگل‌ها که از بین می‌رود، این ابرای که از آن بالا عبور می‌کند چشم‌های تیزبینی دارد، ابر انجایی که سبزه و درخت و مرتع می‌بیند، می‌ایستد و از شوق گریه می‌کند اما در سرزمین خشک توقف ندارد.

با طبیعت ستیز نکنیم، از طبیعت منصفانه استفاده کنیم. دولت در زمانی که مسئولیت را به عهده گرفت با آمار و ارقام دهشتناکی مواجه شد. شاید اولین عزیزی که با او امار را مرور کردیم، همین آقای دکتر کلانتری بود. او که زحمات زیادی برای این بخش کشیده و می‌کشد، امیدوارم زحمت هم بکشد در ادامه؛ بعد هم همین آقایی دکتر کشاورزی که در ابتدا ناز هم می کرد و دیگران را معرفی می‌کرد. از همان روزهای اولیه آمارها، آمارهای نگران کننده ای بود

بخشی می‌گفت 13 میلیون تن گندم تولید کرده اینم، دیگری می‌گفت که 7 و نیم میلیون تن باید وارد کنیم و دیگری می‌گفت که 10 میلیون تن نیاز کل کشور است. ناچاریم بیش از 7 میلیون تن گندم وارد کشور کنیم آن هم در شرایطی که نفت، کشتی‌رانی و بیمه کشتی‌رانی و هزار و یک مصیبت دیگر، اما در عین حال نه تنها گندم، بلکه نهاده ها هم باید برای این بخش وارد کشور شود وگرنه هرکدام این بخش‌های کشاورزی با مشکلاتی مواجه خواهد بود.

از طریف دیدیم که کشاورزی‌ای که برای احیا‌اش از اول پاییز نیاز به کود است اما برای کود قدمی برداشت نمی‌شد و زمان هم بسیار کوتاه است. از سوی دیگر دیدیم، کشاورز اگر بخواهد با قوت قلب برای کشاورزی برنامه ریزی کند، از پاییز باید قیمت تضمین شده محصولاتش را بداند، دولت در همه این زمینه‌ها توجه جدی خود را آغاز کرد.

در مورد کود داخلی، بدهی پشت بدهی بود و همه آنهایی که باید این کود را تحویل دهند، می‌گویند 1300 میلیارد تومان باید پرداخت کنید، دیدیم از دولت گذشته ارث‌های خوبی برایم ما گذاشته شده است. هم برای اعلام قیمت‌های تضمینی انجام شده و هم برای بدهی کشاورزان اقدامات خوبی انجام شده و هم برای تهیه کود چه از منابع داخلی و خارجی، قدم های خوبی در این زمنیه برداشته شد.

آماری که وزارت جهاد کشاورزی دیروز برایم فرستاده را برایتان می خوانم؛ تصویب و اعلام به‌موقع قیمت‌های محصولات استراتژیک که 24 قلم اعلام شده بویژه گندم، اختصاص 200 میلیارد تومان به بیمه محصولات کشاورزی مازاد بر بیمه مصوب 150 میلیارد تومانی؛ البته اینجا توضیح دادند که صندوق بیمه علی‌رغم اینکه بدهی 2300 میلیاردتومانی دارد و علی‌رغم اینکه برای بیمه محصولات به اعتبار 1000 میلیارد تومانی نیاز است؛ انشاءالله امیدواریم دولت قدم به قدم همه این نیازها را تامین کند.

همچنین برای تامین کود شیمیایی موردنیاز کشت پاییزه، یک خط اعتباری 500 میلیون دلاری از طریق بانک مرکزی تامین شده است. اقدامات لازم برای 300 هزار تن کود فسفاته خریداری شده از خارج و در مسیر حمل است، 80 هزار تن آن وارد شده و در حال توزیع است. و تا پایان سال هم مقدار زیادی نیاز داریم که انشاءالله دولت تامین خواهد کرد.

علی‌رغم اینکه شرکت خدمات حمایتی که باید تامین کننده کود باشد، 1300 میلیارد تومان بدهکار است و این بدهی باز از گذشته به ارث رسیده، ولی طی 2 ماه گذشته 300 هزار تن کود آوره، تهیه شده و در مناطق مختلف توزیع شده است.

تامین خط اعتباری از محل منابع داخلی بانک کشاورزی، به میزان 750 میلیاردتومان تسهیلات بانکی برای متقاضیان خرید ماشین آلات کشاوزی، 3110 میلیارد تومان بابت تجهیز سرمایه در گردش کاشت، داشت، برداشت، 400 میلیارد تومان سرمایه در گردش به توزیع کنندگان کود شیمیایی، 410 میلیارد تومان به منظور تجهیز سرمایه در گردش بذرهای مختلف، 3000 میلیارد تومان برای اجرای طرح های بخش های کشاورزی در نظر گرفته شده است.

در بحث کشاورزی بخشی از رسالت و وظیفه بر دوش دولت است؛ این دولت است که می تواند با واردات نابجا برای کشاورزی مشکل درست کند. این دولت است که می‌تواند با واردات بجا و نیازمندی‌های کشاورزی، کشاورزی را توسعه دهد. این دولت است که باید اعتبار لازم ارزی و ریالی را برای حمایت از کشاورزان آماده کند.

این دولت است که بخش تحقیقات کشاورزی را براش را باید بر دوش بگیرد، این دولت است که در بخش آموزش و دانشکده‌های کشاورزی و تربیت افراد متخصص باید بار را بردوش بگیرد و تسهیلات لازم را برای ورود ماشین آلات مورد نیاز آماده کند. به هرحال کشاورزی ما باید مکانیزه شود و کشاورزی سنتی در شرایط فعلی جهان قدرت رقابت ندارد.

هدف این نیست که در کشاورزی فقط نیازمندی‌های خود را تامین کنیم، ما باید بازار صادرات داشته باشیم و باید کشورهای هدف را فتح کنیم.

باید از شما تشکر کنیم که در این سال‌های سخت با همه مشکلات، بخش بزرگی از نیازمندی‌های مواد غذایی را برای کشور تامین کردید.

گرچه ما شرایط مان به گونه‌ای نیست که هنوز همه نیازمندی‌ها را تامین کنیم، آمار به ما می‌گوید از 100 درصد نیاز، کمتر از 50 درصد، یا 44 درصد را ما داریم تامین می‌کنیم و بقیه را از واردات استفاده می‌کنیم.

نمی‌خواهم بگویم در تمام محصولات باید 100 درصد خودکفا باشیم و هیچ چیز وارد نکنیم، اینها بستگی به شرایط اقلیمی و برنامه واردات و صادرات دارد، اما همت و ایثار و فداکاری شما و حضور شما در این انتخابات و هم کشاورزان و روستاییان ما نشان دادند که در صحنه سیاسی و آگاهی سیاسی نه تنها از شهرهای کلان، بلکه از مرکز کشور هم اطلاعاتشان کمتر نیست.

کشاورز آگاه بیدار، هوشیار، سیاسی، صاحب نظر ما، کار بزرگ، بار بزرگ و رسالت بزرگی بر دوش دارد. دولت به شما اعلام می‌کند که شما به عنوان نمایندگانی از کل بخش کشاورزی ایران، در خدمت شما اعلام می‌کند که دولت همه توان خود را برای احیای کشاورزی به عنوان یک رسالت و وظیفه ملی انجام خواهد داد.

صبح فردا بعد از سالیان دراز که شورای عالی آب تعطیل بود، این شورا به ریاست رئیس جمهور تشکیل خواهد شد و ما انشاءالله به طور نوبه‌ای این شورا را فعال خواهیم کرد و ادامه می‌دهیم. کما اینکه هفته آینده نیز اولین شورای عالی محیط زیست با ریاست رئیس‌جمهور تشکیل خواهد شد.

قدم به قدم، مشکلات را از پیش پا برخواهیم داشت، مشکلات گذشته مشکلات موجود، اصلا ما را مایوس و ناامید نمی‌کند. باید کار بیشتر، تلاش بیشتر، انسجام بیشتر و وحدت بیشتر داشته باشیم و همه دست به دست هم دهیم و انشاءالله کشاورزی پررونق را در این کشور به یادگار بگذاریم و دل ملت ایران را خوشحال کنیم.

کشاورزان با اقتدار و قدرت در روزهای سخت برای انجام رسالت و مسئولیتشان پایداری کردند، در برابر شما سر تواضع فرود آورده و برایتان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم آسمان هم به ما در سال زراعی جاری کمک کند و خداوند رحمان و رحیم رحمت خود را بر ما جاری کند تا بتوانیم سالی پررونق در بخش کشاورزی داشته باشیم.

والسلام.

۱۳۹۲/۸/۶

اخبار مرتبط