آیا واقعا آدرس دادن آقایان بهتر از خانم هاست؟

اگرچه مطالعات نشان داده که واقعا توانایی مردان در نقشه خوانی بهتر است و در مقابل زنان بهتر مسیرها را به خاطر می آورند اما سوال این است که وقتی نوبت به آدرس دادن می رسد، کدامیک بهتر عمل می کنند؛ زنان یا مردان؟ فرض کنید از یک زوج آدرس جایی را پرسیده اید.

به احتمال فراوان، جوابی که می گیرید به این صورت خواهدبود: آقا می گوید: «سه کیلومختر مستقیم برو بعد به سمت شرق بپیچ». خانم می گوید: «مدرسه را که رد کردی، به سمت راست بپیچ». اگرچه هر دو این آدرس ها شما را به یک نقطه خواهد رساند؛ اما همین تفاوت طرز بیان نشان دهنده محدودیت های زبانی میان دو جنس مخالف است.

واقعیت این است که زنان و مردان برای آدرس دادن از روش های کاملا متفاوتی استفاده می کنند. در حالی که زنان در آدرس دادنبیشتر از راهنماهای مکانی و عبارات پیچیدن به چپ یا راست استفاده می کنند، در مقابل مردان ترجیح می دهند تا از جهت های قطب نمایی و بیان فاصله بر اساس مسافت یا زمان استفاده کنند.

برخلاف حیواناتی مانند کبوترهای خانگی که به خاطر وجودمقادیر اضافه آهن در بینی خود قادر به یافتن قطب شمال مغناطیسی زمین هستند، نقشه درونی بشر به احتمال زیاد ریشه در زمان اجداد شکارچی ما دارد. در زمان ماقبل تاریخ، مردان وظیفه شکار کردن را برعهده داشتند. برای این کار آنها مجبور بودند از خانه دور شوند و برای شکار حیوانات وحشی به مناطق ناآشنا بروند.

برای یافتن راه بازگشت به خانه، آنها احتمالا بر یافتن موقعیت خورشید و مهارت های غریزی جهت یابی خود متکی بودند. همزمان، زنان ماقبل تاریخ که بیشتر مسئولیت جمع آوری غذاهای بدون توانایی حرکتی را برعهده داشتند، احتمالا مسیر رفت و برگشت به سوی گیاهان خوشمزه و خوردنی را از روی نشانه های آشنای محلی پیدا می کردند.


منبع: افکار نیوز