اگر نشنویم

اينكه شب عيد غدير بر اثر يك اشتباه فني، مقاله اي بر عليه فلسفه غدير در روزنامه اي منتشر شود كه به سكولارها لبخند مي زند يا در نشريه اي كه نگاه مثبتي به دگر انديشان دارد در آستانه محرم؛ عزاداري شيعيان به ويژه براي بزرگ بانوي جهان اسلام را زير سوال ببرد، را به سختي مي توان اجزايي از يك پازل بزرگ نديد. پازلي كه 8 سال تلاش شد كه كامل شود اما هوشياري ملت آن را برهم زد و 8 سال طراحان آن به فكر شيوه اي نو براي ساختن آن بودند.

شايد گام اول ارائه رويكردي جديد در خصوص گستره‌ ساحت دين در جامعه بود. رويكردي كه ماه رمضان روزه مي گيرد، هنگام اذان نماز مي خواند، محرم به سوگ مي نشيند و ... اما به صورت عبادات اكتفا مي كند. براي امام حسين (عليه السلام) اشك مي ريزد اما با هدف او كه حكومت صالحان ، بيگانه است.

اينها شعارشان اين است كه هدف پیامبران از دین چیزى جز دعوت به خدا و آخرت نبوده است و از این روی معتقدند دین هیچ‌گونه رسالتى در خصوص اداره‌ی دنیا و دخالت در سیاست و امثال آن ندارد. مروجان سكولاریسم، براي اين منظور ناگزير از آن بوده اند كه بر نفی حاكمیت پیشوایان دینی در منصب رهبری سیاسی جامعه برآيند. بر این اساس، پیشوایان دینی (اعم از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام و فقیهان شیعه در عصر غیبت) تنها الگوهای معنوی مردم محسوب شده و پیشوایی سیاسی آنان مورد انكار قرار می­‌گیرد.آنچه در هيچ يك از فرق اسلامي در آن اختلافي نيست، قرآن كريم است. آیات قرآن، هدف پروردگار از ارسال رسل، اقامه‌ی قسط فرض شده و علاوه بر كتاب، به «میزان» و «حدید» نیز بدین جهت اشاره می­‌شود، مؤمنان به قیام براى‌ خدا و براى قسط دعوت شده و آنان به اجتناب از طواغیت، اطاعت از اولی‌الامر به عنوان جانشینانی كه دنباله‌روی خدا و رسول‌اند، جهاد در راه خدا و تجهیز قوا براى مقابله با دشمنان دعوت می­‌شوند، ‌به حفظ وحدت و جلوگیرى از تفرقه در جامعه‌ی اسلامى، شفقت نسبت به مسلمانان و دشمنی و شدت با كفار، تعاون‌، مشورت‌ در امور عمومی و حكومتی توصیه شده و از مسلمانان به عنوان بهترین امت به جهت انجام وظیفه‌ی اجتماعى امر به معروف و نهى از منكر یاد شده است. به ديگر سخن سكولارها با نقاب ديني در پي حذف هدف دين هستند. دين مبين اسلام رستگاري بشر را جز از طريق اصلاح دنياي او نمي داند و تشكيل حكومت صالحان مقدمه اوليه اصلاح دنيا خواهد بود.

حضور سكولارها در عرصه فرهنگ در دوره اصلاحات آنچنان گسترش يافت كه كتابها از سخنان مستقيم و صريح آنها منتشر شد، سخناني كه جواز راهپيمايي عليه خدا و محق دانستن لشگر يزيد نمونه هايي از آن است. در چنين فضايي بود كه خطري احساس شد كه تمام وفاداران به اسلام بر اساس تعليم امام خميني (ره) را پاي ميز جلسات "وفاق” آورد.اتفاقات اخير اگرچه نسبت به حوادث قبل بسيار كوچكتر است اما اين روزها با روزهاي پس از 1376، تفاوتي جدي دارد. پيشرفت تكنولوژي راه هاي ارتباط جمعي را چنان گسترش داده است كه سكولارهايي كه مجهز به جذابيت هاي نفساني به پيش مي تازند؛ توان مضاعفي در موج سازي و وارونه نمايي حقايق و ... دارند. صداي پاي سكولارها را اگر نشنويم، ممكن است قبل از آنكه هوشيار شويم جاي پاي آنها را بر روي مقدساتمان ببينيم. آيا زمان هوشياري نرسيده است؟