به گزارش نما، مقامات کنونی و سابق امریکا به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتهاند، این طرح که که پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آغاز شد، در مجتمعی به نام «پنی لین» که تنها چند صد یارد از دفاتر اداری زندان خلیج گوانتانامو فاصله دارد انجام شده است. مقامات در ادامه افزودند که ظاهرا این طرح سبب شده است سازمان سیا «بسیاری» از عاملان القاعده را پیدا کند و بکشد.
بر خلاف دیگر بخشهای زندان گوانتانامو که بازداشتیان در آن مورد «روشهای سخت بازجویی» قرار میگیرند، در درون بازداشتگاه پنی لین، تختهای راحت، آشپزخانه خصوصی و حتی مجلات و فیلمهای مستهجن در اختیار کسانی که آن را طلب کنند، قرار میگرفت. سازمان سیا در عوضِ امضای قراردادها برای کمک به عملیات «ضد تروریسم در امریکا» به زندانیان پرداخت مبالغ میلیون دلاری از حساب بانکی مخفی این سازمان را وعده میداد. هنوز مشخص نیست که هر زندانی به طور دقیق چه مبلغی دریافت کرده است.
افزون بر پیشنهاد مبالغ کلان، سازمان سیا از دیگر تاکتیکها برای بدل کردن زندانیان به جاسوس بهره میگرفت. آنان به شماری از زندانیان وعده دادند که خانوادههایشان در امان خواهند بود و تعدادی دیگر را با تهدید کودکانشان مجبور به همکاری کردند.
به گفته یکی از مقامات، شماری از اطلاعات ارائه شده از سوی این جاسوسها در انجام حملات از سوی پهپادهای تروریست امریکا به عاملان القاعده مورد استفاده قرار گرفت. شماری از زندانیان در نهایت، پس از آزادی همکاری با سازمان سیا را متوقف کردند. یکی از مقامات به آسوشیتدپرس گفت که نیروهای القاعده به طرح امریکا برای زندانیان گوانتانامو شک برده بودند و در یک مورد نزدیک بود جاسوس این سازمان را شناسایی کنند.
مقامات درگیر در این برنامه، که در سال ۲۰۰۶ پایان یافت، اعلام کردند بزرگترین ترسشان این بود که زندانیان به واسطه حمله به امریکاییها و یا افشای اینکه از سیا پول گرفتهاند، نقشه را بر آب دهند. ۱۶۴ تن که در جریان عملیاتهای «ضد تروریسم» ارتش امریکا دستگیر شدند اکنون در بازداشتگاه گوانتانامو واقع در جنوب کوبا به سر میبرند. اکثر این زندانیان بدون هیچ گونه اتهام و یا محاکمهای برای مدت بیش از یک دهه در این زندان هستند.