به گزارش نما به نقل از تراز، حتما خيلي ها شنيده ايم كه مي گويند بدن انسان در روز به ۸ ليوان يا حدود ۲ ليتر آب آشاميدني نياز دارد ويا اينكه نزديك ۵۰ تا ۷۰ درصد از حجم بدن ما را مايعات تشكيل مي دهد . قطعا آب يكي از مهمترين مايعاتي است كه انسان در طول روز مصرف مي كند وبيشترين سهم ونقش را دربين مايعات مصرفي در هر فرد در روز به خود اختصاص مي دهد.
چندين سال است كه بحث تفاوت كيفيت آب آشاميدني جنوب شهر با شمال تهران با توجه به قيمت يكسان آنها بسيار مطرح بود، البته در آن زمان شايد به دليل پايين بودن مبالغ پرداختي مردم به شركت آب و فاضلاب ويارانه بيشتر دولت به اين بخش، اين مسئله كمتر به نظر ميرسيد. از اوايل دهه ۹۰ اقداماتي براي نزديك كردن كيفيت آب آشاميدني نقاط مختلف تهران با هم انجام شده است گرچه اين اختلاف كيفيت هم چنان وجود دارد ، اما مسئله اساسي در اين موضوع اين است كه هيچ گاه اقدامي براي برقراري عدالت در زمينه هزينه هاي پرداختي مردم در نقاط مختلف تهران صورت نگرفته است.
به گزارش تراز، در حاليكه حدود ۶۰ درصد آب تهران به گفته مسئولان شركت آبفا داراي استاندارد Who مي باشد وبا آب آشاميدني بهترين كشورهاي دنيا قابل رقابت بوده حتي از بسياري از آنها نيز با كيفيت تر است. حتي گفته مي شود كيفيت درصد زيادي از آب تهران از آب هاي بسته بندي شده نيز بالاتر مي باشد چرا كه روزانه بيش از ۱۰ ميليون تومان براي انجام آزمايش به صورت رندوم هزينه مي شود. اما چيزي حدود ۳۰ الي ۴۰ درصد ديگر آب تهران از چاه هايي استفاده مي شود كه با آب هاي سطحي اختلاط صورت مي گيرد كه اين آبها بيشتر متعلق به مناطق جنوبي شهر تهران مي باشد. گرچه اين آبها به گفته مسئولان كاملا درحد استاندارد هستند اما به دليل وجود املاح زياد و رسوبات اين آبها داراي كيفيت پايين تري نسبت به ساير آبها مي باشد. متاسفانه با توجه به كيفيت بالاتر آب آشاميدني در شمال تهران نسبت به جنوب تهران، نه تنها قيمت آب در هر دو نقطه به رغم تفاوت در كيفيت آنها يكسان مي باشد بلكه به دليل فرهنگ نادرست بيشترين اسراف از آب در همان طبقه شمال شهرنشين تهران استفاده مي شود؛ چرا كه گاها با همان آب با كيفيت، اقداماتي از قبيل پركردن آب استخر، شستن خودرو، آبياري درختان و... صورت مي گيرد.
از قديم مي گفتند: «هرچه قدر پول بدهي آش مي خوري» يا به عبارتي هر چه قدر آش بخوري بايد پول بدهي. واقعيت اين است كه گر چه با توجه به كيفيت پايين تر حدود ۳۰ درصد از آب تهران به هرحال اين آب بايد در كشور مصرف شود و اگر مردم يك منطقه تهران آن را مصرف نكنند طبيعتا اهالي منطقه ديگري بايد آن را مصرف كنند. اما آنچه جاي تعجب دارد اين است كه قطعا قيمت هر محصولي بايد منطبق با كيفيت آن باشد براي مثال اگر قيمت يك خودروي پرايد ۱۰ ميليون تومان و يك خودروي ماكسيما نيز ۱۰ ميليون تومان قيمت داشته باشد عقلا و طبيعتا به صورت عادي همه خودروي ماكسيما را انتخاب مي كنند در حاليكه مشاهده مي شود تعداد خودروهاي پرايد موجود در خيابان هاي تهران بيشتر از خودروي ماكسيما مي باشد كه قطعا اين دليل بر محبوبيت و علاقه وافر مردم به اين خودرو نيست بلكه قيمت هر محصولي متناسب با كيفيت و كالاهاي مشابه موجود تعيين ميشود. در انتها از مسئولان محترم وزارت نيرو و شركت آبفا اين سوال مطرح مي شود كه چرا بعد از گذشت اين همه سال مردم جنوب شهرتهران با توجه به كيفيت پايين تر آب آشاميدني بايد پول برابر با مردم شمال تهران براي مصرف آب مورد نياز خود بپردازند.