به گزارش نما؛ روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود این طور نوشت:
زیاد حرف زدن، وعدههای فراوان دادن و مردم را طلبکار کردن، یکی از آفتهای دولتهاست که اکثر دولتمردان به آن مبتلا هستند. اظهارات روزهای اخیر سخنگوی دولت یازدهم متأسفانه نشان داد که این دولت نیز به این آفت مبتلاست.
یکی از ویژگیهای دولت "اعتدال" باید این باشد که در وعده دادنها نیز معتدل باشد، مسئولان دولتی کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند، تلاش آنها بر این باشد که مردم را با واقعیتها آشنا و مأنوس کنند و طوری حرف نزنند که مردم بیجهت احساس طلبکاری نمایند. این روزها حتی بسیاری از دوستان و طرفداران و حامیان دولت یازدهم میگویند این دولت در پارهای موارد از جمله انتصابات و کوتاهی در بهرهمند شدن از مشورت صاحبنظران، از مرز اعتدال خارج شده است. این آفت، در زیاد حرف زدن و بسیار وعده دادن نیز به سراغ دولتمردان کنونی آمده و آنها را از مرز اعتدال خارج ساخته است. افراد معتدل کسانی هستند که ابتدا عمل کنند و سپس از عملکردهای خود خبر بدهند.
سخنگوی دولت، در هفته گذشته و قبل از آن، چند بار درباره سبدهای کالا که قرار است به اقشاری از مردم داده شود وعدههائی داد. آقای رئیسجمهور نیز در گزارش رادیو تلویزیونی 100 روزه خود درباره سبدهای کالا سخن گفت. مردم در سالهای اخیر از زبان دولتمردان بارها این عنوان زیبا و امیدوار کننده را شنیدهاند و از بس که در این زمینه تخلف دیدهاند، درحال حاضر نسبت به چنین عنوانی به نوعی "شرطی" هستند. به همین جهت، هرگاه عنوان "سبد کالا" به گوشها میخورد، حساسیت ایجاد میشود. به همین دلیل بهتر است دولتمردان کنونی سخنی از "سبد کالا" نگویند و اگر به هر دلیل ضرورت ایجاب میکند در این باره سخن گفته شود فقط یکبار به آن اشاره کنند و بعد از آن، تا زمانی که به وعده خود عمل نکردهاند آن را تکرار نکنند و به این حساسیت دامن نزنند.
...نکته مهمتر اینکه شرایط اقتصادی کشور هنوز به حالت عادی برنگشته و خط "اقتصاد مقاومتی" باید همواره مورد نظر دولتمردان باشد. اگر قرار باشد حرکتها برمبنای "اقتصاد مقاومتی" باشد، همواره در اظهارنظرها باید خط "اعتدال" مورد توجه قرار گیرد. اصولاً وعده دادن با اقتصاد مقاومتی تناسبی ندارد به ویژه وعدههائی که معلوم نیست با شرایط پیچیده اقتصادی کنونی چقدر قابل تحقق است. ما به توافق ژنو خوشبین هستیم، ولی این توافق دشمنان زیادی دارد و به همین دلیل نمیتوان مطمئن بود که در تحقق آن مشکلی پیش نیاید. همه ما امیدواریم و تلاش میکنیم گرهها باز شوند و مشکلات از بین بروند و کشور به گشایش اقتصادی برسد، لکن تا قبل از تحقق این آرزو نباید به مردم وعدههائی بدهیم که هنوز درباره قدرت تحقق بخشیدن به آنها تردید داریم.