چرا هیات پارلمانی اروپا سال گذشته از سفر به تهران صرف نظر كرد؟

اختصاصی/به گزارش نما ،داشت یادمان می رفت که خرداد 89 سفیر سابق اتریش در یک اعتراف قابل توجه اعلام کرد که 22 سفارت اروپایی فتنه را مدیریت می کردند.
اعترافی که در گزارش مفصل پایگاه اینترنتی "پومد" از سلسه نشست های برگزار شده در مرکز بین المللی وودرو ویلسون منتشر شد.
نشست هایی ضدایرانی که 2 کارگروه از کارشناسان سیاسی تحت مدیریت "پروفسور شائول باخاش" از دانشگاه جورج میسون و "پروفسور کاوه احسانی" از دانشگاه دی پاول برگزار شده بود.
"مایکل پوستل" همان سفیر پیشین اتریش در ایران بود که در کارگروه اول حضور داشت و به مسائل پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 پرداخت.
پوستل به عنوان دیپلماتی که در ایران حاضر بود به نقش اتحادیه اروپا که 22 سفارتخانه در تهران دارد پرداخت و اظهار داشت که اتحادیه اروپا در هفته های پس از انتخابات از نزدیک مسائل را تعقیب می کرد و از ایران می خواست که در مورد نتایج انتخابات تحقیق و تفحص به عمل آورد، اتحادیه اروپا از ایران می خواست که دست از آنچه وی حمله به تظاهرات مسالمت آمیز می خواند بردارد و حق گردهمایی و اجتماعات را به رسمیت بشناسد.
سفیر پیشین اتریش در تهران این را هم گفته بود که ما از طریق تویتر و سفارتخانه هایی که دیپلمات های خود را به سطح شهر اعزام می کردند اطلاعات زیادی کسب می کردیم اما از سوی مقامات ایرانی مورد مواخذه قرار می گرفتیم كه نبايد در سطح شهر حاضر شده و گزارش تهيه كنيم چرا كه اين يك مساله داخلي است و خارجي‌ها نبايد در آن دخالت كنند.
در آن نشست ها البته کسان دیگری هم حضور داشتند؛ افرادی همچون نيكلاس برنز معاون سابق امور سياسي وزارت خارجه آمريكا. کسی که ادعای صهیونیست ها مبنی بر حمایت ایران از تروریسم را مطرح کرد و با متهم کردن جمهوری اسلامی به اینکه به مردم خود ظلم کرده گفت: ایران با توسعه ظرفيت‌هاي هسته‌اي خود به خطري جدي براي جهان عرب، رژيم صهيونيستي، آسيا، اروپا و ايالات متحده بدل شده است.
برنز البته این ادعا را هم مطرح کرده بود که هرچند جامعه جهاني متفق‌القول بر اين باور است كه ايران نبايد به قدرتي هسته‌اي بدل شود و در ضمن غرب مدت‌هاست كه در مذاكره با ايران تلاش و جديت به خرج داده است اما "ما هميشه با نيروي دافعه از سوي دولت ايران مواجه شده‌ايم. "
صحبت های این مقام سابق وزارت خارجه آمریکا به همین جا ختم نشد چراکه وی در اثنای سخنان ضدایرانی خود اعتراف کرده بود که "مهمترین مشکل این است که جامعه جهانی در مقابله با ایران به حد کفایت متحد نیست، چه درخصوص تحریم ها و چه درخصوص مذاکرات."
حالا اما با گذشت نزدیک به سه سال از آن ماجرا و اعتراف، هیاتی پارلمانی از اروپا جمعه 22 آذرماه به ایران  آمدند؛ هیاتی که در اولین روز ورود خود به کشور، به دیدار 2 تن از فعالان فتنه 88 رفتند.
دیداری که گفته شد برای پاییز سال گذشته برنامه‌ریزی شده بوده اما وقتی وزارت خارجه با درخواست ‎نمایندگان اروپا مبنی بر دیدار با جعفر پناهی و نسرین ستوده مواجه می شوند مخالفت خود را اعلام و در نتیجه این سفر لغو می شود.
دیدار با فعالین فتنه در محل سفارت یونان در تهران انجام شد؛ خبری که توسط سیدمحمد یثربی مدیرکل تشریفات مجلس اعلام شد، هرچند وی این نکته را هم گفت که تشریفات مجلس هیچ‌گونه اطلاعی از اینکه چه کسی مجوز چنین دیداری را صادر کرده، ندارد و ما فقط برنامه‌های هیات پارلمانی اروپا در سفر به تهران را تنظیم کردیم و در اینکه این هیات با نسرین ستوده و جعفر پناهی دیدار داشته یا نداشته باشد، ما دخیل نبودیم.

بعد از اعلام این خبر بود که موج اعتراض‌ها نسبت به این دیدار آغاز شد؛ اعتراض هایی که بین بهارستانی ها و دولتمردان بیشتر به پاسکاری و اتهام را به گردن دیگری انداختن شباهت داشت.
آصفری عضو کمیسیون امنیت ملی از لزوم پاسخگو بودن دستگاه دیپلماسی و امنیتی برای صدور مجوز این دیدار گفت و اینکه دعوت از این هیات در هفته تعطیل مجلس به عمل آمده است.
وی همچنین این نکته را هم گفته بود که با توجه به نگاه برخی مسئولان دولتی به بحث فتنه 88 برآورد می‌شد که چنین اقداماتی با حمایت برخی از وزرا و معاونین رئیس‌جمهور و حتی ممکن است با توصیه شخص رئیس‌جمهور انجام شود و این همان موضوعی است که اکثریت نمایندگان در جریان رأی اعتماد نگران آن بودند.
ابراهیم آقامحمدی دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی هم با اشاره به اینکه من به عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی هیچ اطلاعی از این دیدار نداشتم و از طریق رسانه‌ها از وقوع آن مطلع شدم گفت که این دیدار یک اقدام ضدامنیتی بوده و مجلس از وزارت اطلاعات و وزارت خارجه در این‌باره توضیح خواهد خواست.
ندانم کاری ها یا ندانستم های مجلسی ها هنوز تمام نشده بود که حسن قشقاوی معاون کنسولی، مجلس و ایرانیان خارج از کشور به عنوان یک مقام دولتی در دفاع از دولت و البته در میان اعتراضات نمایندگان ملت به حرف آمد و توپ را به زمین مجلس انداخت: اصولاً شأن مجلس فراتر از آن است که وزارت امور خارجه بخواهد برای سفرهای هیئت‌های پارلمانی به ایران مجوزی صادر کند.
وی افزود: البته ممکن است از وزارت امور خارجه درخواست نظر و استعلامی در این زمینه انجام شود و گاهی برای هیئت‌های پارلمانی که به کشورمان می‌آیند، از وزارت امور خارجه نظرخواهی می‌شود و وزارت خارجه نیز نظر مثبت یا منفی خودش را اعلام می‌کند، اما اصولاً اصل تصمیم‌گیری برای سفرهای هیئت‌های پارلمانی از رئیس مجلس تا تبادل هیئت‌های پارلمانی بین ایران و کشورهای مختلف، سفر گروه‌های دوستی، حضور نمایندگان در اجلاس‌های بین‌المجالس آسیایی، اسلامی و جهانی، با مجلس است.
معاون کنسولی، مجلس و ایرانیان خارج از کشور در ادامه در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه مجلس می‌گوید هیچ دخالتی در زمینه دیدار هیئت پارلمانی اروپایی با فعالان فتنه 88 نداشته و برنامه‌ای در این باره تنظیم نکرده است تأکید کرد: بنده هیچ‌گونه نظری در این زمینه ندارم و باید از بخش‌های ذی‌ربط در این باره سؤال کنم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: به طور کلی شأن مجلس به گونه‌ای نیست که یک وزارتخانه‌ای مانند وزارت امور خارجه بخواهد برای انجام یک برنامه‌ای برای هیئت پارلمانی مجوز بدهد، البته معمولاً گاهی راجع به کلیات سفرهایی که انجام می‌شود در سطوح مختلف پارلمانی اعم از رئیس یا نایب رئیس یا گروه‌های دوستی، نظرات وزارت خارجه استعلام می‌شود.
از همه این حدس و گمان ها و پاسکاری ها که بگذریم مساله مهم دیدار هیات پارلمانی اروپا با فعالین فتنه است؛ دیداری که سال گذشته رد می شود و امسال انجام. دقیقا توسط همان کسانی که سفیر سابق اتریش اعلام کرده بود مدیریت فتنه را به عهده داشتند. شاید ذکر این نکته هم خالی از لطف نباشد که هیات پارلمانی اروپا وقتی سال گذشته با مخالفت ایران برای دیدار با فعالان فتنه روبرو می شود از سفر به ایران صرف نظر می کند و انجام این سفر در شرایط کنونی و البته تغییر دولت، یعنی قول و موافقت کسانی در ایران با دیدار اعضای هیات پارلمانی اروپا با فتنه گران.
به هر صورت به نظر می‌رسد که سفر هیئت پارلمانی اروپا در شرایط حساس سیاسی کشور و دیدار این هئیت با فعالان در فتنه 88 یک اقدام ضد امنیتی و جاسوسانه است؛ مساله ای که مسئولان کشور باید بیش از پیش با هوشیاری کامل به آن توجه کرده و اجازه تنفس مصنوعی به فتنه گران را ندهند.