نما به نقل از جام:
1. پيامبر (صلی الله و علیه): مويز بخوريد كه خلط هاى درون را از غليان مى اندازد؛ بلغم را آرام مى كند؛ عصب را قوى مى سازد؛ رنجورى را برطرف مى نمايد و موجب خوش قلبى مى گردد.
2. پيامبر (صلی الله و علیه): مويز بخوريد كه ... موجب خوش خلقى مى گردد؛ دل را پاك مى كند و غم و اندوه را از بين مى برد.
3. ظرفى سرپوشيده براى پيامبر آوردند. پيامبر، سرپوش آن را برداشت و فرمود: با نام خدا بخوريد كه مويز، خوردنى خوبى است ؛ عصب را قوى مى سازد؛ لاغرى ناشى از بيمارى را زائل مى كند؛ موجب فروكشى خشم مى گردد؛ سبب خوشنودى خداوند مى شود؛ دهان را خوشبو مى سازد و رنگ رخسار را صاف و روشن مى گرداند.
4. امام على (علیه السلام): مويز، قلب را استحكام مى بخشد؛ بيمارى را از بين مى برد؛ حرارت بدن را پائين مى آورد و دل را پاك مى كند.
5. امام صادق (علیه السلام): اگر قحطى به شما رو كرد، خود را با اندكى مويز، سير كنيد.
6. پيامبر (صلی الله و علیه): هر كس بر خوردن مويز در حالت ناشتا مداومت داشته باشد، فهم و حافظه و ذهن قوى ، روزى اش مى گردد و از بلغمش كاسته مى شود.
7. امام رضا (علیه السلام): هر كس مى خواهد حافظه اش قوى گردد، هر صبح در حالت ناشتا، هفت مثقال مويز بخورد.
8. امام على (علیه السلام): هر كس در ابتداى روز، بيست و يك عدد مويز سرخ بخورد، خداوند هر بيمارى و ناخوشى را از او دور مى كند.
9. هر كس در حالت ناشتا، بيست و يك مويز سرخ بخورد، هيچ چيز ناخوشايند در بدنش نخواهد ديد.
10. خوردن بيست و يك عدد مويز سرخ در هر صبح و در حالت ناشتا، هر بيمارى - به جز بيمارى مرگ - را دور مى كند.