9 دی نزدیك است؛ سران فتنه در سوراخ موش!

دی ماه برای سران آزاد و محبوس فتنه ماهی تلخ و ناگوار است و قطعا همیشه آرزو می کنند تا این ماه با سرعت برق و باد و بدون کوچکترین مزاحمتی برای آنها، از کنارشان عبور کند.

بر اساس این گزارش، 7 ماه فتنه گری مزدوران استکبار در خیابان های تهران و عدم پندپذیری آنان از نصایح ولی امر مسلمین و دلسوزان انقلاب و امت، موجب نوعی تکبر و خودبزرگ بینی و در نهایت، تبلور روحیه ی دیکتاتوری شده بود و با آشوب بر جمهور در گام نخست، خروج از اسلامیت را در گام بعدی امتحان کردند.

براساس این گزارش، اگرچه مردم بر جمهوریت کشور نیز حساسیت دارند و نخواهند گذاشت کسی بر آن متعرض بشود اما وقتی پای سران فتنه و محدود پیاده نظام مواجب بگیر آمریکا و صهیونیسم به خط قرمز اسلامیت باز شد، امت دیگر سر از پا نشناخت و حتی منتظر نظر مسئولین نیز نماند.

زمانی که خبر ناگوار سوت و کف زدن های مشتی جامانده از سپاه یزید در سطح شهر و کشور پیچید، دیگر کدام غیرتمند حسینی می توانست خود را کنترل کند؟ و اینجا بود که شور حسینی(ع) به غلیان افتاد و به فاصله ی کمتر از 3 روز از آن جنایت شوم، سیل خروشان و تاریخی و بی سابقه ی ملت، خیابان های تهران و تمامی شهرهای کشور را درنوردید.


خبرگزاری ها از خروش 50 میلیونی ملت خبر دادند و این یعنی، علی الفتنه، والسلام! و از این تاریخ، یوم الله 9 دی به روز بصیرت تغییر نام داد.

رفتار مردم در 9 دی، هنوز آنگونه که بایسته و شایسته است مورد واکاوی قرار نگرفته که ظاهرا یکی از مهمترین علل آن، نوعی مصلحت سنجی بی مورد و رعایت جوانب غیرضرور برای برخی سران فتنه و راس فتنه های چند سال اخیر کشور مورد توجه معدود افراد غیرانقلابی اما دارای قدرت قرار گرفته است.

اینکه ظرف 3 روز چه شد که مردم، دیگر منتظر نهاد و ارگانی نشدند تا آنان را دعوت به راهپیمایی کند و برای اولین بار در پس از انقلاب، باز بی آنکه انتظار تابلونوشت ها و پوسترهای تبلیغاتی احزاب و نهادها بمانند، هرکس با قلم خود بر روی کاغذ و مقوایی که در اختیار داشت، آنچه که به ذهنش می رسید را نوشت و سردست گرفت و به خیابان آمد.

مردم، یکبار برای همیشه سران فتنه را معرفی و خواستار اعدام آنها اعدام شدند و همچنین، برای خاندانی که در فتنه به نوعی نقش محوری بازی می کرد نیز خط و نشان کشیدند و بدون ترس و واهمه، سخنشان را مطرح کردند.

دوربین های صداوسیما که از این جمعیت سنگین و نیز، شعارها و مطالبات مردم بهت زده شده بود، تنها تلاش کرد تا با تصاویر هوایی، طول جمعیت را نشان دهد اما متاسفانه تا امروز موفق به رونمایی از عمق مطالبات مردم نشده است و تنها چند مصاحبه ی خاص را که در آنها، اسمی از 4 تن سران فتنه برده نشده و دستنوشته های کاملا خودجوش ملت دچار نوعی سانسور شد؛ و این هم شاید یکی از چارچوب های رسانه ملی(!) باشد.

به هر ترتیب، چه صداوسیما بخواهد چه نخواهد، چه برخی بردیگان از انقلاب خوششان بیاید چه نیاید، ملت در راس خارجی و داخلی فتنه را به خوبی تشخیص داد و با فریادهای "مرگ بر آمریکا" و "مرگ بر اسراییل" و انگشت اتهام بیرونی را به سمت صهیونیسم و شیطان بزرگ نشان داد و با شعارهای مرگ بر...(!) و "لعن علی عدوک یا حسین، خاتمی و کروبی و میرحسین" رئوس داخلی فتنه را اعلام کرد و به نوعی محاکمه خیابانی و ملی انجام داد.

اینگونه است که وقتی وارد دیماه می شویم، طبق دستورالعمل صادره از ناکجاآباد، فعالیت سران فتنه و اصحاب آنان دچار نوعی از رکود می شود تا حساسیت ها کمتر شود تا ملت شاید آن روز انقلابی و تاریخی را از یاد ببرند. آن دو از اینکه در حبس محافظت و مراقبت می شوند و البته از انواع لذت های دنیوی، حتی استخر و دریا، استفاده می کنند و به موقع از معاینات رایگان پزشکی بهره مند می شوند و البته از اعتراضات مردمی به دور هستند و چند صباح آخر عمرشان را با آسایش و امنیت سپری می کنند، بالطبع از نظام و مردم سپاسگزار خواهند بود و این دیگری هم که طی مدت اخیر می خواست همه چیز را عادی جلوه دهد و با اقدامات منافقانه، حتی به دیدار چند خانواده شهید هم رفت، وقتی فهمید که ممنوع الخروج است و حالا که 9 دی نزدیک است، فتیله را فعلا پایین کشیده تا ببیند که چاره چیست؟

درباره 9 دی به قدر عظمت و بزرگی آن، مطلب بسیار است اما بهتر آن است که مراد امت 9 دی، در این باره سخن بگوید. امام خامنه ای در همان سال 88 پیرامون حماسه نهم دیماه فرمودند: "مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر می کند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا".