فردا: تحقیقی که امسال منتشر شد نشان داد که حقوق بشر به‌صورت گسترده و برنامه‌ریزی شده در بحرین نقض شده است، دولت به سرکوب معترضین و تجمع‌های صلح‌آمیز آن‌ها مشغول است. گزارش منتشر شده (که حجم کامل آن بالغ بر 500 صفحه همراه با اسناد و مدارک است) می‌گوید دولت پادشاه حامد بن خلیفه، در طول یک سال اعتراضات، بیش از 3000 نفر را به زندان انداخته است، حداقل 700 نفر از آن‌ها همچنان در زندان به‌سر می‌برند. قطعاً سی‌وپنج نفر بین ماه‌های فوریه و مارچ 2011 کشته شده‌اند و احتمالاً در اعتراضات بعدی، یازده نفر دیگر نیز کشته شده باشند. در همین حال بیست پزشک و پرستار بحرینی در دادگاه عمومی به اتهام تلاش برای سرنگونی دولت بحرین محاکمه شدند. آنچه که می خوانید گفتگوی خبرنگار وب‌سایت«دموکراسی الان»با فعال بحرینی «اللا شعیبی» است . او همسر زندانی سیاسی بحرینی است که در طول اوج قیام به زندان محکوم شده است
اللا شعیبی: اهل بحرین هستم. من سخنران و نویسنده و همچنین اقتصاددان هستم. همسر من زندانی سیاسی است. شوهرم قاضی فَرهان نام دارد،در 12 اپریل او را در پارکینگ دفتر کارش بازداشت کردند. او پنجاه روز در زندان بود و بعد در دادگاه نظامی در دادگاهی ده دقیقه‌ای به سه سال حبس محکوم شد. جرم او شرکت در اعتراض‌ها بود، یا آن طور که قانوناً می‌گویند، گردهم‌آیی غیرقانونی بیش از پنج نفر. الان شش ماه و نیم از آن روز گذشته است. برای خانواده‌ی من روزگار سختی است. صدها نفر به خاطر حضورشان در تظاهرات بازداشت و زندانی شده‌اند و سپس حکم‌های طولانی حبس دریافت کرده‌اند.
در کمتر از دو هفته، دادگاه نظامی بیش از دویست نفر را در مجموع به 2500 سال زندان محکوم کرد. در میان آن‌ها پزشک، معلم، دانش‌آموز، پرستار و حتی ورزشکاران نام‌آشنا دیده می‌شوند، تمامی این چهره‌ها در تظاهرات صلح‌آمیز سال 2011 شرکت داشتند یا به نوعی به این تظاهرات مربوط می‌شدند.
شعیبی: آن‌ها بیشتر به خاطر من سراغ همسرم آمدند. خانواده‌ی من، نسل اندر نسل با این حکومت مخالف بوده‌اند. آن‌ها می‌دانستند من تحت شرایط معمول نظرم را عوض نمی‌کنم، برای همین سراغ همسرم آمدند تا خانواده‌ی مرا تحت فشار قرار دهند.
به‌رغم سرکوب‌های گسترده، دولت امریکا حرفی علیه رژیم حاکم بر بحرین نزده است. بحرین خانه‌ی شاخه‌ی پنجم نیروی دریایی امریکا است، سرکوب‌ها در این‌جا گسترده صورت می‌گیرد و دولت اوباما بشدت ساکت باقی مانده است.
امریکا نقش دو گانه‌ای بازی می‌کند. آن‌ها می‌توانند خواستار تغییرات و اصلاحات سیاسی نباشند اما حداقل می‌توانند جلوی سرکوب‌های گسترده‌ی مردم را بگیرند. سرکوب‌هایی که همچنان دنبال می‌شوند و بخشی از زندگی روزمره‌ی مردم شده‌اند. در حالی‌که پایگاه امریکایی‌ها در خاک بحرین است. امریکایی‌ها هر روز در این خاک قدم می‌زنند و شاهد این سرکوب‌ها هستند. اما هیچ حرفی علیه رژیم حاکم بر بحرین نمی‌زنند.
امریکایی‌ها مثل همیشه، این ماجرا را تجارت درنظر می‌گیرند. آن‌ها ارتش بحرین را بیشتر از قبل مجهز می‌کنند، عربستان سعودی وارد بحرین شده است و این ارتش را هم مجهزتر می‌کنند، تمامی این ارتش‌ها از سلاح‌های امریکایی استفاده می‌کنند. به این شکل دولت‌های عرب حوزه‌ی خلیج فارس، بی هیچ واهمه‌ای از سلاح‌های امریکایی علیه مردم خود استفاده می‌کنند.
این سوال برایم مطرح است که چه‌چیزی مردم را به ادامه‌ی مقاومت وادار می‌کند و به این مساله که آزادانه و بی‌پروا صحبت کنند و نظرات‌شان را بگویند؟
شعیبی: می‌دانید، ما صحنه‌های واقعاً دردناکی را در بحرین دیده‌ایم. بگذارید از خودم حرف بزنم. آدم واقعاً دوست ندارد عزیز زندگی‌اش بازداشت شود و این بلاها را سر او بیاورند. حرف‌هایی که آدم می‌شنود، درباره‌ی شکنجه‌ها و بقیه‌ی چیزها. آدم به آن نقطه می‌رسد که واقعاً از بازداشت شدن می‌ترسد. اما وقتی همه‌ی جزئیات زندان را می‌شنوید، دیگر ترس‌تان می‌ریزد. می‌دانید این ترس واقعی نیست. برای همین مردم ادامه می‌دهند، چون ترس‌شان ریخته است. فعالان در رسانه‌ها صحبت می‌کنند، به سفر می‌روند و بحث می‌کنند، حتی از بازگشت به کشور خود محروم می‌شوند و باز هم به تلاش‌هایشان ادامه می‌دهند. آدم بدون شرکت در تظاهرات هم ممکن است توسط پلیس بازداشت شود. ممکن است به شما اتهام بزنند و شغل‌تان را از دست بدهید. همه می‌دانند بهای اعتراض بسیار بالا است. اما مردم به تلاش‌هایشان ادامه می‌دهند... شگفت‌آور است اما تحت این شرایط به تلاش‌هایشان ادامه می‌دهند.
من شخصاً بهای کمی پرداخت کرده‌ام. شوهرم هفت ماه است در زندان مانده، ولی به اطراف خودم نگاه می‌کنم و می‌گویم خدا را شکر که او هنوز زنده است. افسوس هم نمی‌خورم به زندان افتاده است. به‌نظرم این بهایی است که باید برای رنسانس عرب پرداخت کنیم، باید جلوی استبدادهای منطقه‌ای خود بیاستیم. تاریخ به نقطه‌ای رسیده است که نیاز به تغییر دارد... حتی شاید نیاز به تغییر کل جهان باشد.
گفت‌وگوی افشاگرایانه همسر زندانی بحرینی با یك رسانه غربی
۱۳۹۱/۲/۱۰
